Πολλά έχουν γραφεί για το Κυπριακό και την τουρκική εισβολή του ΑΤΤΙΛΑ 1974 στην Κύπρο 49 χρόνια νωρίτερα σαν σήμερα.
Ωστόσο λόγω της κακής έκβασης για τον Ελληνισμό, δεν έχουν γίνει ευρέως γνωστά τα πολλά και σοβαρά τουρκικά στρατιωτικά λάθη που διέπραξαν οι Τούρκοι τα οποία εμείς δυστυχώς δεν εκμεταλλευτήκαμε, αλλά ούτε και έχει επισημανθεί ο ρόλος του παράγοντα τύχη που ευνόησε τα τουρκικά στρατεύματα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Οι Τούρκοι κρύβουν εν έτει 2023 χιλιάδες νεκρούς κατά τη εισβολή στην Κύπρο-Υπολογίζονται σε 3500-4000 με πρόχειρους υπολογισμούς (Βίντεο)
Τα τεράστια τουρκικά στρατιωτικά λάθη
Η τουρκική στρατιωτική ηγεσία και οι επικεφαλής του ΑΤΤΙΛΑ 1 Τούρκοι αξιωματικοί διέπραξαν «τραγικά λάθη». Ενδεικτικά αναφέρονται τα παρακάτω:
1. Η επιλογή της ακτής απόβασης και το μπέρδεμα των Τούρκων
Αν και η Τουρκία προετοιμαζόταν χρόνια πριν το 1974 να πραγματοποιήσει απόβαση στην Κύπρο και είχε διεξάγει ασκήσεις κατά κόρον, τις παραμονές του ΑΤΤΙΛΑ 1 εμφανίζεται εικόνα πλήρους χάους από την τουρκική στρατιωτική ηγεσία αναφορικά με την επιλογή της ακτής αποβάσεως, σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του Τούρκου Υποστράτηγου Μπετρεντίν Ντεμιρέλ, Διοικητή της 28ης Μεραρχίας Πεζικού των τουρκικών δυνάμεων εισβολής.
Αυτή επιλέγεται στην τύχη, από τον χάρτη, και μάλιστα από χαμηλόβαθμα στελέχη. Στη συνέχεια οι Τούρκοι μπερδεύουν την ακτή που επέλεξαν, έστω και με αυτόν τον τρόπο, και κατευθύνονται σε άλλη ακτή. Τελικά θα πραγματοποιήσουν την απόβασή τους στην αρχικά επιλεγείσα ακτή, την ακτή Πεντεμίλι, δυτικά της Κυρήνειας, αλλά ενώ έχει ξημερώσει για τα καλά και όχι με το πρώτο φως της ημέρας, όπως προβλέπεται.
2. Ο εγκλωβισμός χιλιάδων Τούρκων στην ακτή
Ενδεικτικό της χαμηλότατης μαχητικής ισχύος των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι το γεγονός ότι στις 20 και 21 Ιουλίου, ενώ οι Τούρκοι αριθμούν χιλιάδες στην ακτή απόβαση Πεντεμίλι, περιορίζονται σε μια μικρή εδαφική λωρίδα από ισχνές αριθμητικά Ελληνικές δυνάμεις, Τάγματος (-). Και αυτό μάλιστα συμβαίνει ενώ διαθέτουν πλήρη ναυτική και αεροπορική υποστήριξη και υπεροχή.
Η διεύρυνση του καχεκτικού αρχικού προγεφυρώματός τους θα πραγματοποιηθεί μόλις στις 22 Ιουλίου 1974 και αφού ενισχυθούν με άρματα, τα οποία αποβιβάστηκαν στην Κύπρο με τις ακολουθούσες δυνάμεις των οποίων ηγούνταν ο ίδιος ο Στρατηγός Ντεμιρέλ.
3. Εικόνα "Δουνκέρκης" στην ακτή Πεντεμίλι-Η αδιανόητη συγκέντρωση Τούρκων αξιωματικών
Η εικόνα την οποία αντίκρισε ο παραπάνω Τούρκος Στρατηγός στις 22 Ιουλίου 1974, αναφορικά με τα τουρκικά στρατεύματα στην ακτή Πεντεμίλι, ήταν σύμφωνα με τον ίδιο όμοια με αυτήν της Δουνκέρκης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δηλαδή, εικόνα διάλυσης.
Εκεί, και προκειμένου να μπορέσει να ανασυντάξει τις δυνάμεις του, ο Τούρκος Στρατηγός αναγκάστηκε να συγκαλέσει συγκέντρωση αξιωματικών σε μία καλύβα, προκειμένου να εκδώσει τις διαταγές του. Η συγκέντρωση αυτή πραγματοποιήθηκε ενώ η ακτή βαλλόταν από ελληνικά πυρά πυροβολικού. Αυτό αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία.
4. Η βύθιση του τουρκικού αντιτορπιλικού Kocatepe από την τουρκική αεροπορία
Η τουρκική αεροπορία «κατάφερε» διεξάγοντας αεροπορικές προσβολές να βυθίσει το τουρκικό αντιτορπιλικό Kocatepe, το οποίο νόμιζε ότι είναι Ελληνικό, γράφοντας μία μαύρη σελίδα στην ιστορία της. Τα παραπάνω θα πρέπει να διδάσκονται για εκπαιδευτικούς λόγους στις παραγωγικές στρατιωτικές σχολές ως ιστορικά παραδείγματα προς αποφυγή.
Η τύχη ευνόησε τους Τούρκους
Έχει παρατηρηθεί διιστορικά ότι ο παράγοντας τύχη παίζει αρκετές φορές σημαντικό ρόλο στην έκβαση πολεμικών επιχειρήσεων.
Άραγε ποια θα ήταν η τύχη του ΑΤΤΙΛΑ 1 αν ένα φίλιο βλήμα πυροβολικού έπεφτε στην καλύβα την ώρα της συγκέντρωσης των Τούρκων αξιωματικών στην ακτή απόβασης Πεντεμίλι και σκότωνε τον Τούρκο Υποστράτηγο Ντεμιρέλ και τους άλλους ανώτερους αξιωματικούς; Θα έμεναν ακέφαλες οι τουρκικές δυνάμεις που είχαν αποβιβαστεί με σχεδόν βέβαιη την καταστροφή τους.
Κατά τη διάρκεια της νυχτερινής ενέργειας των Μοιρών καταδρομών μας στον Πενταδάκτυλο, την νύχτα 20/21 Ιουλίου, χωρίς να το γνωρίζουν οι Έλληνες καταδρομείς, πέρασαν σε απόσταση λίγων εκατοντάδων μέτρων από το Στρατηγείο του Αντιστρατήγου Νουρετίν Ερσίν, ο οποίος ήταν ο επικεφαλής όλων των εν Κύπρω τουρκικών δυνάμεων.
Εύκολα μπορούμε να αντιληφθούμε εάν η τύχη ήταν με το μέρος μας και η διαδρομή των καταδρομών μας, προκειμένου να επιτεθούν στους ΑΝΣΚ που έχουμε προαναφέρει, συναντούσε το τουρκικό Στρατηγείο.
Η σύλληψη ή ο θάνατος του Τούρκου Στρατηγού θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένος. Ο αντίκτυπος και οι συνέπειες από ένα τέτοιο συμβάν θα ήταν πολύ αρνητικές, αν όχι καθοριστικές, για το μέλλον των επιχειρήσεων στην Κύπρο.
Συμπέρασμα
Τελικά στην Κύπρο το 1974 δεν νίκησαν οι Τούρκοι, αλλά εμείς χάσαμε από μόνοι μας. Οι Τούρκοι έκτοτε πλασάρουν τον στρατό τους ως παντοδύναμο και τα στελέχη τους ως άριστα. Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από ένας καλοσερβιρισμένος μύθος.
