Από την «πίσω πόρτα» επιχειρούν οι διακινητές να μεταφέρουν μετανάστες στην Ελλάδα, χρησιμοποιώντας νέες διαδρομές, γράφει ο Άγγελος Αγγελίδης.
Οπως αποκαλύπτει ο «Ε.Τ.» της Κυριακής, τον τελευταίο μήνα τα πολυεθνικά κυκλώματα διακινητών μεταφέρουν τους μετανάστες από την παρέμβρια περιοχή της Τουρκίας στη Βουλγαρία και από εκεί κινούνται παράλληλα με την ελληνική μεθόριο μέχρι την οροσειρά της Ροδόπης. Από εκεί επιχειρούν να μπουν στο ελληνικό έδαφος, παρακάμπτοντας στην ουσία την «πρώτη γραμμή άμυνας» που έχει χτιστεί στα 218 χιλιόμετρα των ελληνοτουρκικών συνόρων!
Ταυτόχρονα, τις τελευταίες μέρες έχει αυξηθεί η πίεση των μεταναστευτικών ροών στην… κλασική διαδρομή μέσω του ποταμού Εβρου, ενώ παράλληλα πληθαίνουν τα βίντεο που αναρτώνται στο Youtube και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου οι διακινητές «διαλαλούν» και διαφημίζουν τη δεινότητά τους στη μεταφορά μεταναστών από την Τουρκία στην Ελλάδα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Δήμαρχος Σουφλίου: “Γίνεται πάρτυ από λαθρομετανάστες στον ορεινό όγκο του Σουφλίου”
Δεν ήταν σύμπτωση τα συμβάντα με τους μετανάστες
Οταν την Παρασκευή 2 Απριλίου σημειώθηκαν τα δύο συμβάντα με τις τουρκικές ακταιωρούς στον θαλάσσιο χώρο της Λέσβου, στον Εβρο καταγραφόταν αύξηση στην πίεση των μεταναστευτικών ροών. Φυσικά, δεν πρόκειται για σύμπτωση και όλες οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η πίεση για παράνομη είσοδο στην Ελλάδα θα αυξηθεί τόσο στα χερσαία όσο και στα θαλάσσια σύνορα. Στην Ανατολική Θράκη χιλιάδες μετανάστες επιθυμούν να περάσουν στην Ελλάδα. Μπορεί να μην έχουν στρατοπεδεύσει σε κάποιο σημείο, όπως είχε γίνει τον Μάρτιο του 2020 στο συνοριακό πέρασμα των Καστανιών, αλλά περιφέρονται κοντά στην Κωνσταντινούπολη αναζητώντας τρόπους να περάσουν στην Ελλάδα. Το τουρκικό κράτος και τα κυκλώματα διακινητών έχουν βάλει από τον Μάρτιο του 2020 στο μικροσκόπιό τους τη μεθόριο με την Ελλάδα. Γνωρίζουν το σημαντικό έργο «θωράκισης» που γίνεται και στα 218 χιλιόμετρα της μεθορίου και αντιλαμβάνονται ότι η «δουλειά» τους έχει καταστεί δύσκολη. Ετσι, επιλέγουν άλλο δρόμο! Ωθούν και μεταφέρουν τους μετανάστες στα τουρκοβουλγαρικά σύνορα, τα οποία βρίσκονται απέναντι από το χωριό Δίλοφος, στο τριεθνές. Από εκεί, άλλοτε με τις βουλγαρικές αρχές να κάνουν τα «στραβά μάτια» και άλλοτε όχι, παραβιάζουν το τείχος που έχει σηκώσει η βουλγαρική κυβέρνηση. Κόβουν τα συρματοπλέγματα και περνούν στη βουλγαρική επικράτεια, όπου τους παραλαμβάνει άλλο παρακλάδι διακινητών.
Αν και βρίσκονται πλέον σε ευρωπαϊκό έδαφος, οι μετανάστες και οι διακινητές δεν επιθυμούν να διασχίσουν ή να παραμείνουν στη Βουλγαρία. Κινούμενοι νύχτα μέσα από μονοπάτια, οδηγούν τους μετανάστες αρχικά δυτικά και έπειτα νότια, βαδίζοντας παράλληλα με τα ελληνικά σύνορα, μέσα στα δάση. Φτάνοντας στην οροσειρά της Ροδόπης, η οποία αποτελεί το φυσικό σύνορο ανάμεσα σε Βουλγαρία και Ελλάδα, οι διακινητές ωθούν τους μετανάστες μέσα από κακοτράχαλες πλαγιές να περάσουν σε ελληνικό έδαφος. Ηδη τον τελευταίο μήνα έχουν εντοπιστεί πολλοί μετανάστες στην ορεινή περιοχή μεταξύ της Νυμφαίας Ροδόπης και του Μικρού Δέρειου Εβρου. Πολλοί από αυτούς είναι ξυπόλητοι και ημίγυμνοι και όταν συλλαμβάνονται από τις αρχές, εξιστορούν την πορεία που έκαναν μέχρι να έρθουν στην Ελλάδα. Μιλούν για τα πολυεθνικά κυκλώματα, τα μέλη των οποίων τους μετέφεραν από την Τουρκία στην Ελλάδα μέσω… Βουλγαρίας. Να σημειωθεί ότι πρόκειται για επικίνδυνη διαδρομή καθώς στα δάση της Ροδόπης διαβιούν λύκοι και αρκούδες. Υπενθυμίζεται ότι από την πτώση του κομμουνισμού έως και το 2007 (οπότε η Βουλγαρία εντάχθηκε στην Ε.Ε.) στις πλαγιές του όρους Μπέλες και της οροσειράς της Ροδόπης είχαν θυσιαστεί δεκάδες νεαρές στην προσπάθειά τους να περάσουν παράνομα στην Ελλάδα. Επρόκειτο κυρίως για νέες γυναίκες της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες αναζητούσαν εργασία στη «Γη της Επαγγελίας», όπως θεωρούσαν την καπιταλιστική και ευρωπαϊκή Ελλάδα. Κάθε άνοιξη, οπότε έλιωναν οι πάγοι και τα χιόνια, κάτοικοι και οι αρχές της περιοχής εντόπιζαν παγωμένα και μισοφαγωμένα, από λύκους και άλλα ζώα, πτώματα άτυχων γυναικών που δεν κατάφεραν να διασχίσουν το βουνό λόγω των άσχημων συνθηκών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ισπανία-Λαθρομετανάστες: Μπήκαν παράνομα κι επιστρέφουν παράνομα στο Μαρόκο λόγω κορονοϊού
Αύξηση πίεσης
Ωστόσο, οι διακινητές, με τη στήριξη του τουρκικού κράτους, δεν έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια προώθησης στην Ελλάδα μεταναστών μέσω του Εβρου. Το εγχείρημα μπορεί να έγινε δύσκολο, παρ’ όλα αυτά συνεχίζουν την προσπάθεια. Πρόσφατα έχει καταγραφεί αύξηση της πίεσης των μεταναστευτικών ροών σε τρία συγκεκριμένα σημεία της ελληνοτουρκικής μεθορίου:
1 Στο χερσαίο τμήμα του βορείου Εβρου ανάμεσα στις Καστανιές και τα Δίκαια. Είναι ένα σημείο όπου δεν υπάρχει φράχτης και πριν από την κρίση του Μαρτίου 2020 δεν είχαν καταγραφεί πολλές απόπειρες παράνομης εισόδου. Ωστόσο, τα δίκτυα των διακινητών έχουν αναπροσαρμόσει τη δράση και τα σχέδιά τους, επιχειρώντας να αξιοποιήσουν ακόμη και το συγκεκριμένο κακοτράχαλο σημείο.
2 Στο τμήμα μεταξύ Διδυμοτείχου και Μάνδρας, του κεντρικού Εβρου, όπου δεν υπάρχει φράχτης. Στην περιοχή, ο Ελληνικός Στρατός έχει τοποθετήσει τεχνητά εμπόδια που κάνουν δύσκολη τη ζωή των διακινητών. Οι μετανάστες μπαίνουν σε βάρκες και αναζητούν ένα εύκολα προσβάσιμο σημείο για να αποβιβαστούν στην ελληνική πλευρά. Μόνο που τα συγκεκριμένα σημεία είναι πλέον γνωστά στις ελληνικές αρχές, οι οποίες έχουν βάλει εμπόδια και τα επιτηρούν στενά. Οσοι καταφέρουν να περάσουν συνεχίζουν πεζή ανατολικά και όχι νότια (προς Αλεξανδρούπολη) με σκοπό να χωθούν στις ορεινές περιοχές και να κινηθούν με αυτή την κατεύθυνση μέχρι την Κομοτηνή, προκειμένου να αποφύγουν τα μπλόκα στην Εγνατία Οδό.
3 Στην περιοχή μεταξύ Σουφλίου και Γεμιστής, όπου καθημερινά γίνονται απόπειρες εισόδου αλλά πλέον το σημείο είναι γνωστό στις ελληνικές αρχές, με αποτέλεσμα να φυλάσσεται στενά και αποτελεσματικά.
«ΑΣΤΑΚΟΣ» Ο ΕΒΡΟΣ
Την ίδια ώρα, ο Εβρος «οχυρώνεται» καθώς προχωρούν τόσο η κατασκευή του φράχτη στις Φέρες όσο και η σημαντική ενίσχυση εκείνου στις Καστανιές, όπου πέρσι τον Μάρτιο δόθηκε για ένα μήνα πραγματική μάχη ανάμεσα στα στελέχη των ελληνικών σωμάτων ασφάλειας και χιλιάδων μεταναστών, οι οποίοι εξαπέλυαν συνεχείς επιθέσεις, με τη συνδρομή των τουρκικών αρχών, για να μπουν στην Ελλάδα. Στο πλαίσιο της ενίσχυσης της αποτρεπτικής δύναμης κατασκευάστηκαν κατά μήκος της μεθορίου και θα παραδοθούν σύντομα προς χρήση έντεκα πυλώνες, οι οποίοι θα εφοδιαστούν με ηλεκτρονικό «δίχτυ» παρακολούθησης, ραντάρ και κάμερες με βεληνεκές 15 χλμ. μέσα στο τουρκικό έδαφος. Αυτό θα δώσει «αέρα» τουλάχιστον μισής ώρας στις ελληνικές αρχές στην περίπτωση που καταγραφεί στην τουρκική πλευρά μαζική ή έστω μερική μετακίνηση μεταναστών προς τη μεθόριο.
Φυσικά, το μεγαλύτερο βάρος διαχείρισης της συνολικής κατάστασης το σηκώνουν οι περίπου 1.000 συνοροφύλακες (φωτό κάτω) που υπηρετούν στον νομό. Με τμήματα στα χωριά: Μεταξάδες, Κυπρίνο, Φυλάκιο, Ορεστιάδα, Διδυμότειχο, Σουφλί, Τυχερό και Φέρες, καλούνται (πολλές φορές με την έμπρακτη συνεργασία των στελεχών της Frontex) να περιφρουρήσουν νυχθημερόν τη συνορογραμμή του Εβρου (δηλαδή μία απόσταση ίση από την Αθήνα έως τη Λαμία), φροντίζοντας να μη διασχίσει κανείς το ποτάμι (ή αντίστοιχα κάθετα την εθνική οδό!).
Τα δύσκολα ήταν πέρσι
Γράφει ο Παναγιώτης Χαρέλας (Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνοριακών Φυλάκων)
Μπορεί σήμερα να γίνεται λόγος για μεταναστευτικές ροές που είναι αυξημένες, για περισσότερα μέτωπα, για εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού από την Τουρκία, αλλά τα δύσκολα τα περάσαμε.
Στα δύσκολα και στα απρόοπτα δώσαμε πέρσι τον Μάρτιο εξετάσεις. Οταν μέσα σε λίγες ώρες και με ένα οργανωμένο σχέδιο προωθήθηκαν χιλιάδες μετανάστες από την Τουρκία προς στον Εβρο, με σκοπό να σπάσουν τα σύνορα. Να δείξει η Τουρκία πόσο εύκολα μπορούν να περάσουν οι μετανάστες «μόνοι τους» στην Ελλάδα, δηλαδή στην Ευρώπη και να εκβιάσει σε άλλο επίπεδο. Δεν άργησε όμως να φανεί σε όλο τον κόσμο πως όλα υποκινήθηκαν από την ίδια την Τουρκία. Καταφέραμε να ξεγυμνώσουμε αυτή την εικόνα και να μάθει ολόκληρος ο κόσμος ποιος είναι από πίσω και γιατί το κάνει.
Δεν πιαστήκαμε στον ύπνο. Παρ’ όλες τις ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό και σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό, καταφέραμε με γρήγορα αντανακλαστικά να αποκρούσουμε αυτή τη μεθοδευμένη εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού από την Τουρκία. Σημαντικό συστατικό αποτέλεσε και το τεράστιο κύμα συμπαράστασης που επέδειξαν όλοι οι Ελληνες. Μια συμπαράσταση που ήταν για μας η βασική κινητήρια δύναμη στην οριογραμμή για να μην επιτρέψουμε να πέσουν τα σύνορά μας. Να αποκρούσουμε αυτές τις βίαιες «μεταναστευτικές» πιέσεις.
Σήμερα λοιπόν, που οι δυνάμεις μας στη συνοροφυλακή ενισχύθηκαν με τους 400 νέους συνοροφύλακες στον Εβρο αλλά και στη νησιωτική χώρα με άλλους 800, με νέο στόλο οχημάτων σε ολόκληρη τη Θράκη και ιδιαίτερα στον Εβρο, με το νέο αυτοματοποιημένο σύστημα επιτήρησης συνόρων μέσω καμερών που στήνεται, αλλά και με την ψυχή του Ελληνα, πράγματι περάσαμε τα δύσκολα. Τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα, όσο και αν το μεταναστευτικό αλλάζει επίπεδο.
Αυτό που μένει είναι η πραγματική πολιτική βούληση για το πώς η χώρα μας θα επιλέξει να αντιμετωπίζει την υβριδική απειλή της Τουρκίας. Να μη μεταβάλλει συνεχώς τη μεταναστευτική της πολιτική και να μη μένει αδρανής στις ανάγκες μας για την ουσιαστική συνοριακή φύλαξη, σε όλο το μήκος των συνόρων μας, χερσαίων και θαλασσίων.
Πλέον η υβριδική απειλή είναι υπαρκτή. Ετσι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού από την Τουρκία, με σεβασμό όμως πάντα σε κάθε πραγματική προσφυγική κρίση. Εχουν γνώση οι φύλακες.
