Η Τουρκία ήταν γνωστό ότι πραγματοποιούσε παρασκηνιακές ενέργειες-προσπάθειες προσέγγισης του Στρατάρχη Χαφτάρ, πολέμιού της και ο οποίος κυριαρχεί στην Ανατολική Λιβύη.
Πλεύρισμα της Τουρκίας στον υιό Χαφτάρ
Τώρα φαίνεται ότι οι προσπάθειες της έχουν ωριμάσει σε κάποιο βαθμό, αφού σύμφωνα με τουρκικές δημοσιογραφικές πηγές, το τουρκικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Γκιουλέρ δέχθηκε την Παρασκευή τον Υποστράτηγο Σαντάμ Χαλίφα Χαφτάρ, Διοικητή των χερσαίων δυνάμεων του Εθνικού Στρατού της Λιβύης.
Ο Χάφταρ συγκεκριμένα έφτασε στην Άγκυρα ως προσκεκλημένος του Διοικητή των χερσαίων δυνάμεων, Στρατηγού Σελσούκ Μπαϊρακτάρου Σαβουνμάλου.
Σύμφωνα με το υπουργείο, ο υποστράτηγος Σαντάμ Χαλίφα Χάφταρ και η συνοδευτική αντιπροσωπεία του επισκέφθηκαν τον Διοικητή των χερσαίων δυνάμεων, Υποστράτηγο Σελσούκ Μπαϊρακτάρου Ταρλού.
Το τουρκικό υπουργείο δεν έδωσε λεπτομέρειες για το τι συζητήθηκε στις δύο συναντήσεις.
"Η Λιβύη τελεί υπό ρωσική και τουρκική κατοχή"
Το μέλος του Προεδρικού Συμβουλίου της Λίβύης, Musa al-Koni, περιέγραψε τη χώρα του ως «ουσιαστικά κατεχόμενη» λόγω της παρουσίας τουρκικών και ρωσικών δυνάμεων στο λιβυκό έδαφος.
Η δήλωση έγινε στο ετήσιο συνέδριο του Εθνικού Συμβουλίου για τις σχέσεις ΗΠΑ-Λιβύης στην Ουάσιγκτον, στο οποίο συμμετείχε ανταποκριτής της Libyan Express.
Ο Αλ-Κόνι αποκάλυψε ότι οι ρωσικές δυνάμεις που ελέγχουν την αεροπορική βάση Μπρακ έχουν περιορίσει τις κινήσεις Λιβύων αξιωματούχων, σημειώνοντας ότι «ο Λίβυος πρόεδρος δεν μπορεί να πετάξει πάνω από την αεροπορική βάση Μπρακ» και ότι προσωπικά δεν μπόρεσε να πετάξει πάνω από τις εγκαταστάσεις όταν επέστρεφε από τη Ρουάντα.
Ο ανώτερος αξιωματούχος κατηγόρησε βασικές πολιτικές προσωπικότητες - τον Aguila Saleh, τον Khalifa Haftar και τον Abdul Hamid Dabaiba - ότι παρεμπόδισαν εσκεμμένα τις εκλογές μέσω μιας «αδήλωτης συμφωνίας», καθώς ο καθένας έχει φιλοδοξίες για την προεδρία της χώρας.
Για να επιλύσει το πολιτικό αδιέξοδο, ο al-Koni πρότεινε μια κοινή προεδρική φόρμουλα με εκπροσώπους από τις τρεις ιστορικές περιοχές της Λιβύης: την Τρίπολη, την Κυρηναϊκή και τη Φεζάν.
Τονίζοντας αυτό που ονόμασε την «ιστορική αδικία» εναντίον της Φεζάν, ο αλ-Κόνι επέκρινε την έλλειψη πολιτικής εκπροσώπησης και δίκαιης κατανομής των πόρων της περιοχής, δηλώνοντας ότι επιβιώνει με «ελεημοσύνη».
Αναρωτήθηκε γιατί η Φεζάν παραμένει αποκλεισμένη από την πολιτική και διοικητική δομή, ενώ ζήτησε η περιοχή να λάβει το δικό της νομοθετικό συμβούλιο και αντιπροσωπευτική κυβέρνηση.
Ο Αλ-Κόνι προειδοποίησε για επικείμενα «τύμπανα πολέμου» και προέτρεψε την εθνική επανένωση «πριν η χώρα γλιστρήσει σε μια ολοκληρωτική έκρηξη», περιγράφοντας τη Λιβύη ως σήμερα χωρισμένη σε «δύο κράτη, με δύο κοινοβούλια, δύο κυβερνήσεις και δύο αρχηγούς επιτελείων».
Που το παέι ο Ερντογάν;
Ως γνωστόν το παράνομο τουρκολυβυκό μνημόνιο , αποτελεί έκφανση του ανιστόριτου τουρκικού ιδεολογήματος της "Γαλάζιας Πατρίδας", το οποίο στερείται παντόν νόμιμου υπόβαθρου σε σχέση με το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της θάλασσας.
Επίσης οι γραμμές μέτρησης της ΑΟΖ Τουρκίας και Λιβύης σύμφωνα με το εν λόγω παράνομο μνημόνιο, χαράχθηκαν από τις ακτές των δύο χωρών, με αυτές της Λιβύης να βρίσκονται στις ανατολικές ακτές της χώρας , στις οποίες κυριαρχεί ο Στρατάρχης Χαλίφα Χαφτάρ, ο οποίος δεν αποδέχεται την εγκυρότητα του, ενώ είναι πολέμιος των Τούρκων, αφού οι τελευαταίοι στον εμφύλιο πόλεμο στήριξαν στρατιωτικά τον αντίπαλό του Νμπέϊμπα.
Κοινώς ο Ερντογάν αντιλαμβάνεται πως χωρίς την συναίνεση Χαφτάρ το τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι νομικά ανυπόστατο αλλά και αίολο, αφού δεν έχει επικυρωθεί από το κοινοβούλιο της Λιβύης.
Έτσι αποφάσισε να ρίξει νερό στο κρασί του ο Τούρκος Πρόεδρος, επιζχειρώντας αυτή τη φορά όχι να πολεμήσει τον Χαφτάρ, αλλά να τον δελεάσει με ανταλλάγματα, στη βάση του win-win και γιαυτό προσκάλεσε τον υιό Χαφτάρ στην Τουρκία.
Άποψή μας είναι πως δεν συγκεντρώνει πιθανότητες η ευόδωση των τουρκικών σχεδίων,βιομηχν όσο η Αίγυπτος στηρίζει τον Στρατάρχη Χαφτάρ.
Ωστόσο και τον Σίσι επιχειρεί να πλευρίσει ο Τούρκος Πρόεδρος έχοντας ως προμετωπίδα την συνεργασία των αμυντικών βιομηχανιών τους, η οποία ξεκίνησε με την διακήρυξη από κοινού κατασκευής χερσαίου drone (UGV).
Μιλάμε λοιπόν για ένα οργανωμένο τουρκικό σχέδιο με αποδέκτες Σίσι και Χαφτάρ, προκειμένου να αποκτήσει υπόσταση το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Η Ελλάδα θα πρέπει να παρακολουθεί στενά τις παραπάνω τουρκικές κινήσεις προκειμένου να επέμβει αποφασιστικά σε τόπο και χρόνο.
