Η καταστροφική συνάντηση της περασμένης εβδομάδας μεταξύ Τραμπ - Ζελένσκι κατέστησε σαφή την περιφρόνηση που τρέφει ο Αμερικανός Πρόεδρος για τον "δικτάτορα" Ουκρανό Πρόεδρο, όπως τον αποκάλεσε νωρίτερα, και την αποφασιστικότητα του να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία με όρους ευνοϊκούς για τον Πούτιν.
Οι ραγδαίες εξελίξεις που οδήγησαν στην υποχώρηση Ζελένσκι προς τον Τραμπ
Στη συνέχεια, ο Ζελένσκι έσπευσε να διασχίσει τον Ατλαντικό, όπου συναντήθηκε με τους Ευρωπαίους ηγέτες με την ελπίδα να υποστηρίξει την υποστήριξή τους.
Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες επιβεβαίωσαν δημοσίως τη δέσμευσή τους στον Ουκρανό ηγέτη και του υποσχέθηκαν αυξημένη βοήθεια ,με τη Βρετανία και τη Γαλλία να ισχυρίζονται ότι θα μπορούσαν να στείλουν ειρηνευτικές δυνάμεις για να τηρήσουν μια πιθανή ειρηνευτική συμφωνία με τη Ρωσία.
Στη συνέχεια ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε την αναστολή κάθε στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία έως ότου ο Τραμπ αποφασίσει ότι ο Ζελένσκι είναι «έτοιμος για ειρήνη».
Τελικά ο Ζελένσκι υποχώρησε στις πιέσεις Τραμπ, στον οποίο απέστειλε επιστολή ζητώντας του ουσιαστικά συγχώρεση και δηλώνοντας έτοιμος να υπογράψει την συμφωνία για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας του από τις ΗΠΑ.
Παράλληλα Στάρμερ-Ζελένσκι-Μακρόν θα μεταβούν την ερχόμενη εβδομάδα στην Ουάσιγκτον για να δείξουν στον Τραμπ το Ευρωπαϊκό ειρηνευτικό σχέδιο, ζητώντας του να το στηρίξει.
Ωστόσο ερώτημα είναι αν όντως ο Πούτιν θέλει μια σχετικά ευνοϊκή ειρηνευτική συμφωνία για τη Ρωσία, ή απλά δηλώνει τάχα πρόθυμος στον Τραμπ, προκειμένου να πετύχει τον διχασμό της Δύσης, έτσι ώστε να καταλάβει στρατιωτικά ολόκληρη την Ουκρανία.
Η Ρωσία ως γνωστόν επεδίωκε από την αρχή του πολέμου, υποταγή της Ουκρανίας, αλλαγή καθεστώτος και διασφάλιση ότι η χώρα θα παρέμενε ουσιαστικά στη σφαίρα επιρροής της.
Μόνο οι ΗΠΑ μπορούν να εγγυηθούν την τήρηση ειρηνευτικής συμφωνίας στην Ουκρανία
Η Βρετανία και η Γαλλία δήλωσαν ότι θα στείλουν ενδεχομένως ειρηνευτικά στρατεύματα, υπενθυμίζοντας ότι εξακολουθούν να έχουν πυρηνικά όπλα.
Είναι αυτό όμως επαρκής αποτρεπτικός παράγοντας;
Πρόσφατα ο Σεργκέι Λαβρόφ, υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, είπε ότι η χώρα του δεν θα δεχτεί Ευρωπαϊκή ειρηνευτική αποστολή στην Ουκρανία
Τώρα, είναι διαπραγματεύσιμο; Ποιος ξέρει;
Αλλά, ναι, ας πούμε ότι θα ήταν εκεί οι Βρετανοί και οι Γάλλοι.
Χωρίς την πραγματικά ισχυρή υποστήριξη των ΗΠΑ, δεν είναι βέβαιο κατά πόσο αυτό θα αποθάρρυνε τη Ρωσία, ιδιαίτερα εάν βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ μπορεί να μην είναι πλέον αξιόπιστο.
Μπορεί να πάρει πίσω η Ουκρανία τα εδάφη που της πήρε η Ρωσία;
Αυτό θα πρέπει να θεωρηθεί ως χαμένη υπόθεση, αφού οι Ρώσοι διώχνουν τους Ουκρανούς από το Ρωσικό έδαφος στο Κουρσκ, αποστερώντας έτσι την δυνατότητα στον Ζελένσκι διαπραγμάτευσης για υποχώρηση από Ρωσικά εδάφη που κατέχει ανταλλάσσοντάς τα με κάποια από τα πολλά Ουκρανικά με κατέλαβε ο Πούτιν.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι Ουκρανοί είναι πρόθυμοι να αναγνωρίσουν ότι αυτά τα εδάφη χάθηκαν για πάντα.
Από την πλευρά τους οι Ρώσοι λένε ότι η Ουκρανία θα πρέπει να δεχτεί την απώλεια τεσσάρων περιοχών -τις οποίες η Ρωσία προσάρτησε επίσημα τον Σεπτέμβριο του 2022- εξ ολοκλήρου.
Τέλος τον Πούτιν τον συμφέρει η συνέχιση του πολέμου, αφού κατακτώντας και άλλα Ουκρανικά εδάφη θα καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από μεγαλύτερη θέση ισχύος.
Η "νέα Γιάλτα" και ο αγώνας για Παγκόσμια κυριαρχία
Άποψή μας είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα προσέγγιση-συμφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας, τύπου Γιάλτας, όπου μοιράζονται ξανά οι 2 υπερδυνάμεις σφαίρες επιρροής παγκοσμίως.
Βέβαια τώρα υπάρχει και η Κίνα, την οποία ο Τραμπ επιχειρεί, θυσιάζοντας την Ουκρανία και υποβαθμίζοντας την Ευρώπη, να απομονώσει από τη Ρωσία, επιχειρώντας να πάρει τον Πούτιν με το μέρος του.
Είναι κάτι αντίστοιχο που ο Κίσινγκερ επιχείρησε να κάνει στο παρελθόν ως ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, από την ανάποδη, δηλαδή προσεγγίζοντας τότε την Κίνα, επιχειρώντας να σπάσει την Συμμαχία Πεκίνου-Μόσχας.
Ουσιαστικά ο Τραμπ παραδέχεται πως ΗΠΑ-ΕΕ -Ηνωμένο Βασίλειο δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν με Κίνα-Ρωσία και για αυτό "ανακατεύει την τράπουλα".
Παράλληλα επιχειρεί ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, μια στρατιωτική άμπωτι από Ευρώπη-Μ. Ανατολή, προκειμένου να επικεντρωθεί στον Ειρηνικό, όπου όντως παίζεται το παιγνίδι για την Παγκόσμια Κυριαρχία, έχοντας να αντιμετωπίσει στο συγκεκριμένο Θέατρο επιχειρήσεων τις Κίνα-Ρωσία-Βόρεια Κορέα.
Συνεπώς ο Τραμπ ικανοποιώντας τον Πούτιν στην Ουκρανία και βρίσκοντας μαζί του πεδία συνεννόησης-συμφερόντων σε Αρκτική-Μ. Ανατολή, ζητώντας από τον Ρώσο Πρόεδρο να συνετίσει το Ιράν, αποφεύγει οι ΗΠΑ να βρεθούν αντιμέτωπες με νέες ασύμφορες οικονομικά και από πλευράς συμφερόντων, στρατιωτικές περιπέτειες εκτός Ειρηνικού.
Ο κίνδυνος Ελληνοτουρκικού πολέμου αυξάνεται
Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα η Ελλάδα, αφού κατά την άποψή μας ο κίνδυνος ενός Ελληνοτουρκικού πολέμου αυξάνεται σημαντικά, λόγω των παρακάτω συνθηκών:
1. Ειρήνευση ΡΚΚ -Τουρκίας
Το ΡΚΚ συμμορφώθηκε στο πρόσφατο κάλεσμα του ηγέτη του Οτσαλάν για κατάπαυση του πυρός και ειρήνευση με την Τουρκία.
Άρα ο Ερντογάν κλείνει ένα πολύ σοβαρό μέτωπο, εξοικονομώντας στρατιωτικές δυνάμεις από τη 2η Στρατιά που μπορεί να μεταφέρει σε Ανατολική Θράκη και μικρασιατική παράλια. Παράλληλα επιχειρεί να καταλαγιάσει το κουρδικό στο εσωτερικό.
2. Ο επικείμενος τερματισμός πολέμου στην Ουκρανία
Παρά τις διαφωνίες Ουκρανίας-Ευρώπης, το γεγονός ότι Πούτιν και Τραμπ συμφωνούν για τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, ερμηνεύεται πως αυτός θα τελειώσει, με τους όρους να ικανοποιούν τον Ρώσο Πρόεδρο.
Αυτό για το Αιγαίο σημαίνει πως θα πάψει να έχει για τις ΗΠΑ την στρατηγική σημασία που είχε την περίοδο του πολέμου στην Ουκρανία, αφού μέσω των ήρεμων νερών του έφθανε ασφαλής η Αμερικανική στρατιωτική βοήθεια στην Αλεξανδρούπολη και μέσω αυτής και Βουλγαρίας-Ρουμανίας στην Ουκρανία.
3. Δεν θα υπάρχει πουθενά ανοιχτό πολεμικό μέτωπο
Ο τερματισμός του πολέμου στην Ουκρανία και αυτός στη Λωρίδα της Γάζας, θα συνεπάγεται πως δεν θα υπάρχει ανοιχτό πολεμικό μέτωπο σε Ευρώπη- Μ. Ανατολή, πράγμα ασυνήθιστο εδώ και πολλά χρόνια.
Το να ανοίξει στη Μ. Ανατολή πολεμικό μέτωπο, με τον Τραμπ στις ΗΠΑ δεν μοιάζει πολύ πιθανό, ακόμη και του Ισραήλ κατά του Ιράν, το οποίο έχει αναλάβει να συνετίσει ο Πούτιν, αφού ένας πόλεμος μεταξύ Τεχεράνης-Τελ Αβίβ, θα ήταν οπισθοδρόμηση για τα Αμερικανικά σχέδια, που θέλουν τις ΗΠΑ να επικεντρώνονται στον Ειρηνικό κατά της Κίνας.
4. Ο Τραμπ δεν θα ενδιαφερθεί για να σταματήσει τον Ερντογάν
Άποψή μας είναι ότι ο Τραμπ δεν θα εμπλακεί άμεσα σε μια ενδεχόμενη στρατιωτική μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, αποτρέποντας τα χειρότερα, αφού τηρεί αποστάσεις από οτιδήποτε δεν συμφέρει οικονομικά τις ΗΠΑ, σκεπτόμενος ως επιχειρηματίας και όχι σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, όπως απέδειξε άλλωστε με το σχέδιο τερατούργημα για εκδίωξη των Παλαιστινίων από την γη των προγόνων τους και την μετατροπή της σε Ριβιέρα της Μεσογείου για λογαριασμό των ΗΠΑ.
5. Η Τουρκία είναι επιθετική και υπερ-εξοπλισμένη
Τέλος η Τουρκία δεν έχει κάνει βήμα πίσω αναφορικά με τις διεκδικήσεις σε βάρος μας, διατηρεί το Casus Belli εναντίον μας, ενώ συνεχίζει να υπερ-εξοπλίζεται.
Παράλληλα επιχειρεί να μπει από την "πίσω πόρτα" στον Ευρωπαϊκό στρατιωτικό πυρήνα, με την σύσταση ισχυρού αμυντικού βραχίονα από τις Βρυξέλλες να θεωρείται παραπάνω από δεδομένος το προσεχές χρονικό διάστημα.
Κάτι τέτοιο δεν συμφέρει Ελλάδα-Κύπρο που αναμένεται να αντιταχθούν προκαλώντας όμως τριγμούς στις σχέσεις τους με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους που εκτιμούμε πως στην πλειοψηφία τους θα θέλουν την δυνατή στρατιωτικά Τουρκία να μετέχει στο εγχείρημα του ισχυρού ευρωπαϊκού στρατού.
Αυτό με την σειρά του θα οδηγήσει σε μια άρνηση της ΕΕ στήριξης των Ελληνικών θέσεων απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα, θέτοντας εν αμφιβόλω την βοήθεια των Ευρωπαίων σε περίπτωση ελληνοτουρκικού πολέμου.
