Είναι γεγονός ότι τα πάνω-κάτω έχουν έρθει τις τελευταίες ημέρες στους τουρκικούς εξοπλισμούς προερχόμενους από τις ΗΠΑ, μετά την αποδοχή εισόδου της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ από τους "γείτονες".
Έτσι αφού μέχρι πρότινος η Τουρκία εύρισκε κλειστές τις πόρτες στην Ουάσιγκτον για την προμήθεια μαχητικών F-16 BLOCK-70 από τις ΗΠΑ και στο Βερολίνο για την προμήθεια των Eurofighter, τώρα τα πράγματα φαίνεται να αλλάζουν, αφού ο Μπάϊντεν συνηγόρησε υπέρ της πώλησης των F-16 στους Τούρκους, ενώ η ΥΦΥΠΕΞ Νούλαντ έφτασε στο σημείο να καλεί την Τουρκία να "διευθετήσει" το θέμα των S-400 προκειμένου να μπεί στο πρόγραμμα των μαχητικών 5ης γενιάς F-35.
Οι Τούρκοι "γέρνουν" προς τα Eurofighter
Στο θέμα αναφέρεται λίαν έγκριτο Αμερικανικό ΜΜΕ σε άρθρο του με τίτλο "Ξεχάστε το F-35. Θέλει η Τουρκία τώρα το Eurofighter Typhoon", επισημαίνοντας:
"Αν και θέλει νέα F-35 και F-16, η Τουρκία μπορεί επίσης να επιδιώξει να προχωρήσει με την αγορά 40 αεροσκαφών Eurofighter Typhoon.
Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, εργάζεται εδώ και μήνες για να αγοράσει 40 αμερικανικής κατασκευής μαχητικά αεροσκάφη F-16 Fighting Falcon μαζί με κιτ εκσυγχρονισμού για τον τρέχοντα στόλο των 79 αεροσκαφών της. Η Άγκυρα είχε επιδιώξει να αποκτήσει το F-16 αφού αποβλήθηκε επίσημα από το πρόγραμμα F-35 Lightning II πέμπτης γενιάς, όταν προχώρησε στην απόκτηση του ρωσικού συστήματος αεράμυνας S-400 «Triumf».
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ έχουν υποστηρίξει ότι τα δύο συστήματα δεν είναι συμβατά και ότι θα έθετε σε κίνδυνο το F-35.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters, η Τουρκία μπορεί επίσης να επιδιώξει να προχωρήσει στην αγορά 40 αεροσκαφών Eurofighter Typhoon.
Τον περασμένο Νοέμβριο, η Άγκυρα ξεκίνησε συνομιλίες με το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ισπανία για την αγορά του αεροσκάφους όταν φάνηκε ότι η συμφωνία για τα F-16 ενδέχεται να μην ολοκληρωθεί.
Ωστόσο, η Γερμανία αντιτάχθηκε στην ιδέα.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση Μπάιντεν ενημέρωσε επισήμως το Κογκρέσο για την πρόθεσή της να προχωρήσει στην πώληση των F-16 της Lockheed Martin, μαζί με τα κιτ εκσυγχρονισμού. Αυτό έγινε μόλις μια ημέρα αφότου η Τουρκία ολοκλήρωσε πλήρως την επικύρωση για την προσχώρηση της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.
Αν και είναι απίθανο οι νομοθέτες των ΗΠΑ να εμποδίσουν την πώληση των F-16, η Άγκυρα εξακολουθεί να επιδιώκει να αγοράσει τα Eurofighter Typhoons.
Η Τουρκία, η οποία διαθέτει έναν από τους μεγαλύτερους στρατούς μεταξύ των μελών του ΝΑΤΟ, επιδιώκει να αναβαθμίσει και να εκσυγχρονίσει την αεροπορία της.
Τώρα αναπτύσσει ένα μαχητικό τζετ εγχώριας παραγωγής με την υποστήριξη της BAE.
Το Eurofighter λειτουργεί από τις τέσσερις χώρες-εταίρους, της Γερμανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιταλίας και της Ισπανίας και των κορυφαίων εταιρειών αεροδιαστημικής και άμυνας, συμπεριλαμβανομένων των Airbus, BAE Systems και Leonardo.
Το αεροσκάφος βρίσκεται υπό συνεχή εξέλιξη εδώ και καιρό.
Η προέλευση του Eurofighter Typhoon
Η ανάπτυξη του Typhoon ξεκίνησε το 1986, με την ίδρυση της κοινοπραξίας Eurofighter στην οποία συμμετείχαν οι τρεις χώρες – Γερμανία, Ιταλία και Ηνωμένο Βασίλειο – που είχαν εργαστεί για την ανάπτυξη του Panavia Tornado.
Σε αυτά τα έθνη εντάχθηκε η Ισπανία, ενώ η Γαλλία ήταν επίσης πρώιμος εταίρος στο Ευρωπαϊκό Μαχητικό Αεροσκάφος (EFA), προτού το Παρίσι επιλέξει να ακολουθήσει το δικό του πρόγραμμα που είχε ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη του Dassault Rafale.
Από τον Οκτώβριο του 2020, έχουν παραδοθεί 572 Eurofighter Typhoon.
Το αεροσκάφος παραμένει σε υπηρεσία με πολλές αεροπορικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ η Αυστρία, το Κουβέιτ, το Ομάν, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία έχουν επίσης αποκτήσει το αεροσκάφος.
Οι τρείς (3) προοπτικές ενίσχυσης της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας
Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι οι Τούρκοι φαίνεται να γέρνουν υπέρ της απόκτησης Eurofighter ως ενδιάμεση λύση απέναντι στα Ελληνικά Rafale, συνδυαστικά με την ανάπτυξη του δικού τους μαχητικού KAAN, το οποίο σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα θα ενταχθεί στην Πολεμική Αεροπορία τους το 2030.
Είναι μια λύση συμφέρουσα για τους Τούρκους τόσο από οικονομικής άποψης, όσο και από πλευράς αποφυγής διατάραξης των σχέσεών της με την Ρωσία, αφού δεν προϋποθέτουν απομάκρυνση των S-400.
Παράλληλα επιτυγχάνει η Τουρκία σχετική ισσοροπία σε σχέση με την Ελλάδα στον αέρα, σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο.
Ωστόσο στην παραπάνω εξίσωση μπαίνουν και τα 40 F-16 BLOCK-70, οπωσδήποτε κατά την άποψή μας, αφού η Αεροπορία των γειτόνων αποτελείται αποκλειστικά από F-16 και έχουν ανάγκη τις ΗΠΑ για ανταλλακτικά και αναβάθμιση των δυνατοτήτων των γερασμένων μαχητικών τους.
Αυτή ως επιλογή είναι κατά την γνώμη μας η καλύτερη για τον Ερντογάν, αν και λιγότερο συμφέρουσα οικονομικά.
Ωστόσο σταδιακά θα δώσει το πάνω χέρι στους Τούρκους αεροπορικά έναντι της Ελλάδας
Συνεπώς δεν αποκλείεται ο Ερντογάν να κινηθεί αγοράζοντας συνδυαστικά F-16 BLOCK-70 μαζί με EUROFIGHTER και προωθώντας περαιτέρω την ανάπτυξη του δικού του μαχητικού ΚΑΑΝ.
Η λύση απόκτησης από τις ΗΠΑ των 40 F-16BLOCK-70 μαζί με F-35 από την Τουρκία, με αποστολή των "Τουρκικών" S-400 στην Αίγυπτο είναι στο τραπέζι , είναι ασύμφορη από οικονομικής άποψης για τους Τούρκους, αφού ο Ερντογάν θα προωθήσει οπωσδήποτε το δικό του μαχητικό ΚΑΑΝ.
Παράλληλα θα υποθήκευε την τουρκική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας σε μεγάλο βαθμό έναντι των ΗΠΑ, αφού η Πολεμική της Αεροπορία θα είχε αποκλειστικά Αμερικανικά μαχητικά, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η εκβιαστική εξωτερική πολιτική Ερντογάν σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ αποδίδει
Τελικά ένα είναι το βέβαιο από τα παραπάνω. Πως η εκβιαστική εξωτερική πολιτική του Ερντογάν προς τις ΗΠΑ και το παλατζάρισμα μεταξύ Ρωσίας και Δύσης αποδίδει.
Η Τουρκία δυστυχώς για την Ελλάδα, παρά τα χίλια μύρια που έχει κάνει κατά των συμφερόντων ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, εξακολουθεί να αποτελεί προτεραιότητα για τη Δύση, η οποία προσφέροντας γη και ύδωρ επιχειρεί με νύχια και δόντια να την κρατήσει στους κόλπους της.
Αναρωτιέμαι αν η Ελλάδα έκανε σε βάρος ΗΠΑ-ΝΑΤΟ έστω το 50% αυτών που έκανε η Τουρκία ,ποιά θα ήταν η στάση τους απέναντί της.
Θα την χάϊδευαν όπως κάνουν με την Τουρκία ή θα την τιμωρούσαν;
Μάλλον το δεύτερο.