Είναι γνωστό ότι ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν μετά την "πόρτα" που βρήκε κλειστή από τον Γερμανό Καγκελάριο για την αγορά των Eurofighter Typhoon, είπε «Αν δεν μας τα δώσουν, δεν υπάρχει άλλο αεροπλάνο;».
Μετά από αυτά τα λόγια του Ερντογάν, τα βλέμματα στράφηκαν στο SU-57 της Ρωσικής εταιρείας Sukhoi, αναφέρει τουρκικό ΜΜΕ, επισημαίνοντας:
Το SU-57
Ο δοκιμαστικός πιλότος του Su-35, Σουλεϊμάνοφ μοιράστηκε την εμπειρία του στην πιλοτική λειτουργία του μαχητικού αεροσκάφους πέμπτης γενιάς Su-57, δίνοντας έμφαση στην ανώτερη ευελιξία του αεροσκάφους, λέγοντας:
«Οι κατασκευαστές αεροσκαφών μας και η βιομηχανία που παρέχει εξαρτήματα για αυτό το αεροσκάφος έχουν κάνει καλή δουλειά. Η πλοήγηση και η πτήση είναι απόλαυση. Επιτρέπει στον πιλότο να πετάξει σε οποιαδήποτε κατάσταση, με οποιαδήποτε ταχύτητα, σε οποιαδήποτε γωνία επίθεσης.
Ο Σουλεϊμάνοφ επαίνεσε το SU-57, λέγοντας: «Μπορεί να οδηγήσει στη νίκη».
Πότε και πώς ξεκίνησε το πρόγραμμα Su-57;
Η Ρωσική Ομοσπονδία έκανε την ανάπτυξη ενός μαχητικού αεροσκάφους νέας γενιάς ένα από τα σημαντικά μέρη της στρατηγικής της για την αμυντική βιομηχανία στις αρχές της δεκαετίας του 2000.
Στη δεκαετία του 1990, το πρόγραμμα μαχητικών αεροσκαφών νέας γενιάς της ρωσικής αεροπορικής εταιρείας Mikoyan, της κατασκευάστριας αεροσκαφών Mig, καθυστέρησε για 9 χρόνια λόγω οικονομικών δυσκολιών και τελικά η διοίκηση του Κρεμλίνου διέλυσε το έργο του μαχητικού αεροσκάφους νέας γενιάς Mig-1.44, το οποίο έδωσε στην εταιρεία Mikoyan το 1991, το 2000.
Η αεροπορική εταιρεία Sukhoi ανατέθηκε στο πλαίσιο του νέου έργου μαχητικού αεροσκάφους PAK FA, που ανακοινώθηκε το 2002.
Το 2007, η Ρωσία και η Ινδία κατέληξαν σε συμφωνία για την από κοινού ανάπτυξη τροποποιημένων παραλλαγών των Su-57. Αν και η Ινδία δεσμεύτηκε να αγοράσει 214 μονοθέσια Su-57 το 2010, αρχικά μείωσε αυτή τη δέσμευση σε 144 αεροσκάφη το 2012 και στη συνέχεια ανακοίνωσε την απόσυρσή της από το κοινό πρόγραμμα το 2018.
Ο λόγος για την απόσυρση της Ινδίας από το πρόγραμμα Su-57 ήταν ότι τα χαρακτηριστικά stealth του ραντάρ του αεροσκάφους δεν ήταν στο επιθυμητό επίπεδο.
Η Sukhoi, από την άλλη πλευρά, συνέχισε τις παραγωγικές και αναπτυξιακές της δραστηριότητες και συνέχισε να ανταποκρίνεται στις εντολές των ρωσικών αεροπορικών δυνάμεων.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του Su-57, σε τι διαφέρει από το F-35;
Το Su-57, ένα αεροσκάφος πέμπτης γενιάς που κατασκευάζεται με νέες τεχνολογίες, με την καρτασκευάστρια Sukhoi να ορίζει το αεροπλάνο ως «ένα αεροσκάφος αόρατο στα ραντάρ, με υψηλή ικανότητα ελιγμών και ικανότητα να εκτελεί υπερηχητική πτήση ».
Το Su-57, το οποίο συχνά συγκρίνεται με το αμερικανικό μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς F-35, μπορεί να μεταφέρει περισσότερα πυρομαχικά σε σύγκριση με το F-35 με μέγιστο βάρος απογείωσης 37 τόνους, έχοντας μέγιστη ταχύτητα 2.600 χλμ και οροφή πτήσης τα 20.000 μέτρα.
Η μέγιστη ταχύτητα του F-35 είναι 1930 km/h και το μέγιστο υψόμετρο είναι 15.240 μέτρα.
Ωστόσο, αναφέρεται ότι τα συστήματα stealth ραντάρ του F-35 είναι πιο αποτελεσματικά από τα Su-57.
Είναι γνωστό ότι το Su-57, ένα μεγαλύτερο και βαρύτερο αεροσκάφος από το F-35, αναπτύχθηκε για να εδραιώσει την αεροπορική υπεροχή και ως εκ τούτου μπορεί να μεταφέρει περισσότερα πυρομαχικά.
Τα F-35 θεωρούνται ως ένα αεροσκάφος που μπορεί να λειτουργήσει σε διαφορετικά σενάρια χρησιμοποιώντας πιο αποτελεσματικά τη δυνατότητα stealth του.
Ποιά είναι οι τιμή μονάδας για Su-57 και F35;
Αυτά τα δύο αεροσκάφη είναι εξοπλισμένα με ανώτερες τεχνολογίες μάχης και χαρακτηριστικά και μπορούν να φέρουν τον αντίπαλο σε δύσκολη κατάσταση στις αεροπορικές επιχειρήσεις. Ως εκ τούτου, οι τιμές μονάδας φαίνονται αρκετά ακριβές.
Στο πρόγραμμα παραγωγής του μαχητικού αεροσκάφους F35,η Τουρκία, η Αγγλία, η Ιταλία, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Δανία, η Ολλανδία και η Νορβηγία εμφανίστηκαν ως επίσημοι εταίροι.
Η Tουρκία αποκλείστηκε από αυτό το πρόγραμμα λόγω της έντασης με τις ΗΠΑ.
Η τιμή των F35 είναι γνωστό ότι είναι περίπου 115 εκατομμύρια δολάρια ανά αεροσκάφος. Η τιμή μονάδας του Su-57, του μαχητικού αεροσκάφους 5ης γενιάς που αναπτύχθηκε από τη Ρωσία, φαίνεται να ξεκινά από τα 40 εκατομμύρια δολάρια.
Κόστος αγοράς του Eurofighter Typhoon-Τεχνικά χαρακτηριστικά
Το κόστος αγοράς του Eurofighter Typhoon είναι περίπου 90 εκατομμύρια δολάρια.
Πρόκειται για ένα μαχητικό-βομβαρδιστικό αεροσκάφος με δύο κινητήρες Eurojet EJ200, μονής και διπλής έκδοσης πιλότου .
Μήκος: 15,96 m (52,4 πόδια)
Πλήρωμα: 1 ή 2 άτομα
Κενό Βάρος: 11.000 κιλά (24.000 λίβρες) Βάρος φορτωμένου: 16.000 κιλά Μέγ. Βάρος απογείωσης: 23.500 kg (51.800 lb)
Κινητήρας: 2 x Eurojet EJ200 μετάκαυσης στροβιλοανεμιστήρα, Ισχύς κινητήρα: 60 kN (13.500 lbf), Χωρητικότητα καυσίμου: 5.000 kg (11.020 lb)
Μέγιστη ταχύτητα: Σε μεγάλο υψόμετρο: (2495 km/h ή 1550 mph) Σε επίπεδο θάλασσας: 1,25 Mach (1530 km/h ή 950 mph)
Εμβέλεια: 2900 km (1.800 mi)
Με βάση τα χαρακτηριστικά τους πραγματικά stealth αεροσκάφος είναι το F-35, οπότε και έχει το προβάδισμα έναντι του Su-35 και του Eurofighter Typhoon που έπονται.
Παρά τους "λεονταρισμούς" ο Ερντογάν δεν μπορεί να στραφεί στη Ρωσική αγορά
Αναφορικά με τους τουρκικούς λεονταρισμούς για αναζήτηση τάχα μαχητικών αεροσκαφών από τη Ρωσία αυτοί στερούνται βάσης για τους εξής λόγους:
1. Οι ΗΠΑ θα επέβαλαν νέες οικονομικές κυρώσεις στην Τουρκία βυθίζοντας στα τάρταρα την ασθενή οικονομία της προκαλώντας εσωτερικές τριβές και σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, που θα γύριζαν κατά του Ερντογάν.
2.Η υπάρχουσα τουρκική αεροπορία θα είχε σταδιακά την τύχη της Ιρανικής μετά την πτώση του Σάχη και την ανάδειξη του Χομεϊνί, αφού ξεμένοντας από ανταλλακτικά θα απαξιωνόταν τελείως, τουλάχιστον μέχρι το 2030, όπου αν όλα πάνε καλά το εγχώριο μαχητικό KAAN θα έμπαινε στο οπλοστάσιο της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Επισημαίνουμε τέλος κάτι εξόχως σοβαρό, πως το πολυδιαφημισμένο εγχώριο πρόγραμμα αναβάθμισης " UZGUR" των υπαρχόντων F-16 BLOCK-30-40-50 της τουρκικής Αεροπορίας σε BLOCK-70 δεν αποδίδει τα αναμενόμενα, διαφορετικά γιατί ο Ερντογάν εκλιπαρεί την Γερμανία για Eurofighter και τις ΗΠΑ για F-16BLOCK-70;
Η Ελλάδα σε θέση ισχύος
Μετά από τα παραπάνω η Ελλάδα των Rafale , F-16 VIPER και μετά το 2028 των F35, θα κυριαρχεί για τα επόμενα χρόνια , τουλάχιστον μέχρι το 2030 στον αέρα σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο έναντι της Τουρκίας.
Τα παραπάνω φέρνουν την Ελλάδα σε θέση ισχύος στις συνομιλίες με την Τουρκία στις 7 Δεκεμβρίου, κάτι που πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψιν από την κυβέρνησή μας.