Ρεαλισμός, αυτό και μόνο αυτό, οφείλουμε να έχουμε ως ελληνισμός και πολιτικό σύστημα, και σε καμία των περιπτώσεων δεν θα πρέπει να καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους Νεο-Οθωμανούς Τούρκους.
Το καθεστώς Ερντογάν, δεν θέλει να διεξάγει ξεκάθαρες πολεμικές επιχειρήσεις με την Ελλάδα, ειδικά τώρα που το ελληνικό οπλοστάσιο απειλεί μέχρι την Άγκυρα και τα φράγματα του Τίγρη και του Ευφράτη, με τα Rafale σε συνδυασμό με πυραύλους SCALP.
Η Τουρκία υλοποίησε έναν ανελέητο υβριδικό πόλεμο συστηματικά από το 2020, με μοναδικό στόχο να καθίσει την πολιτική ηγεσία της χώρας μας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων οπωσδήποτε.
Εκεί είναι απόλυτα σίγουρο ότι η Άγκυρα, θα βάλει στην ατζέντα ακόμα και ζητήματα που άπτονται συνθηκών όπως των Παρισίων (1947) που αφορά την παραχώρηση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα, την Λωζάννη, στην οποία οι 'γείτονες' έχουν “ τουρκική εκδοχή”, και φυσικά την μουσουλμανική μειονότητα στην Δυτική Θράκη, την οποία θέλουν να ελέγχουν με όνειρο, να κηρύξει αυτονομία κάποια στιγμή στο μέλλον.
Η σημερινή φασιστικού τύπου τουρκική κυβέρνηση του ΑΚΡ, μας πολιορκεί συνεχώς ασφυκτικά, επιδιώκοντας την πρόκληση φόβου στην ελληνική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, δίνοντας κατά κάποιο τρόπο συνέχεια στα σχέδια της περιόδου του 1974-1996.
Ο γνωστός μας Τούρκος απόστρατος Ναύαρχος Τσέμ Γκιουρντενίζ αναφέρει χαρακτηριστικά:
Όπως τότε, οι Αρχηγοί των ΕΔ (Αραπάκης, Μπονάνος, Γαλατσάνος, Παπανικολάου), δεν τόλμησαν να κτυπήσουν την τουρκική αποβατική δύναμη ( όταν έπρεπε), επειδή το είχε ζητήσει ο γνωστός Χ.Κίσσιγκερ, έτσι και σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση δεν πρέπει να υποκύψει με τίποτα στα κελεύσματα του γνωστού Αμερικανού ΥΠΕΞ κ.Μπλίνκεν, και δεν πρέπει να καθίσει σε κανένα τραπέζι διαπραγματεύσεων, για να συζητήσει πως θα παραδώσουμε ελληνικά κυριαρχικά συμφέροντα στο Αιγαίο σε αέρα και θάλασσα.
Η τραγωδία της Κύπρου το 1974 και η ήττα της Ελλάδος ουσιαστικά στα Ίμια το 1996, θα έχουν και συνέχεια όπως φαίνεται, η οποία φτάνει στην αφόρητη πίεση προς την Αθήνα, για συζητήσεις για την παράδοση ουσιαστικά του μισού Αιγαίου, καθώς και την αμφισβήτηση της κυριαρχίας ελληνικών μικρονήσων στο Ανατολικό Αιγαίο, από τους Τούρκους, χωρίς να θεωρούμε ότι θα γίνουν αποδεκτά όλα αυτά φυσικά από την σημερινή ή οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση.
Τι πρέπει να κάνουμε τελικά με τους Τούρκους σε πολιτικό και στρατιωτικό τομέα;
Η τουρκική πολιτική ηγεσία διαχρονικά, επιδιώκει την μετακίνηση της κυριαρχίας της προς το Αιγαίο και τα Βαλκάνια, και αυτό είναι πλέον πασιφανές όσο τίποτε άλλο.
Στο σχέδιο αυτό, για τα δικά τους συμφέροντα, οι Τούρκοι σιγοντάρονται από την νυν αμερικανική πολιτική ηγεσία ( ειδικά μετά το Βίλνιους), όπως και επί Τραμπ, για αυτούς που εξυμνούν τον πρώην Αμερικανό πρόεδρο, και πρέπει να βρεθεί κάποιος ή κάποιοι να τους σταματήσουν διότι δεν γίνεται διαφορετικά, αφού θα έχουμε και συνέχεια τα επόμενα 10--20 χρόνια.
Το ερώτημα εδώ είναι τι να κάνουμε ως Ελλάδα, αφού μας πιέζουν αφόρητα, ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, Γερμανία, να απεμπολήσουμε ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα;
Η μόνη λύση σε ένα τόσο δύσκολο και δυσεπίλυτο πρόβλημα θα ήταν το εξής: Άρνηση διαπραγμάτευσης με τους τουρκικούς όρους σε μόνιμη βάση, και συνεχής εξοπλισμός των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από κάθε πηγή, σε συνδυασμό με την ραγδαία ανάπτυξη της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας, που τόσο σομποτάρανε γνωστοί και άγνωστοι από το 1975 και μετά.
Χάρτης με την κυριαρχία Ελλάδας-Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Κύπρο ενόψει συνομιλιών από τον Δρ. Γιάννου Χαραλαμπίδη και την εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν πρόκειται να πετύχουμε τίποτα συζητώντας με την Τουρκία, ή ακόμη χειρότερα επιτυγχάνοντας συμφωνία για το Αιγαίο ανάλογη με αυτήν των Πρεσπών.
Υπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διατυμπάνιζε ότι δήθεν έσωσε το όνομα της Μακεδονίας μας με αυτήν την προδοτική συμφωνία, αλλά μετά την υπογραφή της οι απόγονοι των Κομιτατζήδων, Σκοπιανοί, την έκαναν κουρέλι, και νομιμοποίησαν τις αλυτρωτικές τους επιδιώξεις, αφού ένα σωρό οργανισμοί, σύλλογοι, επιμελητήρια ονομάζονται “Μακεδονικά”, ενώ νομιμοποίησαν και την “ Μακεδονική γλώσσα”, η οποία είναι στην ουσία βουλγαρική.
Αν επιδιώξουμε λοιπόν μια παρόμοια συμφωνία με την Τουρκία στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, το μόνο που θα πετύχουμε θα ήταν να ανοίξουμε την όρεξη των Τούρκων για παραπέρα αργότερα και τίποτε άλλο.
