Είναι γεγονός ότι η τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει κάνει άλματα τα τελευταία χρόνια, παράγοντας οπλικά συστήματα-μέσα και πυρομαχικά για τις ανάγκες των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ) , μερικά εκ των οποίων εξάγει σε άλλες χώρες.
Αλήθειες και ψέματα για την τουρκική αμυντική βιομηχανία
Ωστόσο όπως έχουμε επισημάνει στο παρελθόν σε κύρια οπλικά συστήματα και μέσα , όπως το "εγχώριο" άρμα μάχης Altay, το μαχητικό αεροσκάφος 5ης γενιάς KAAN , τα drone TB-3 BAYRAKTAR και τα επιθετικά ελικόπτερα Τ-129 ΑΤΑΚ, η τουρκική αμυντική βιομηχανία αντιμετωπίζει προβλήματα στην κατασκευή τους, αφού απαιτείται η βοήθεια από χώρες της Δύσης και την Ουκρανία, κυρίως σε κινητήρες , κιβώτια μετάδοσης κίνησης, θερμικές κάμερες υψηλής ευκρίνειας και οπτικά.
Χωρίς αυτά η τουρκική αμυντική βιομηχανία παρουσιάζει σημαντικές καθυστερήσεις στην παραγωγή των παραπάνω οπλικών συστημάτων, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, όπως αυτή του άρματος Altay καταφεύγει σε αβέβαιες κινήσεις, όπως το πάντρεμα του γερμανικού σασί με κινητήρα νοτιοκορεάτικο, η οποία δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ στο παρελθόν.
Άκρως ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί το πρόγραμμα UZGUR, εγχώριας αναβάθμισης των τουρκικών υπαρχόντων F-16 σε BLOCK 70 για το οποίο κομπάζουν οι Τούρκοι.
Ωστόσο αν η αναβάθμιση αυτή ήταν έτσι όπως την περιγράφουν οι Τούρκοι, τότε ποιός ο λόγος να κόπτονται τόσο πολύ για την αγορά 40 νέων F-16 BLOCK 70 από τις ΗΠΑ;
Μήπως τελικά κάτι τους λείπει από άποψης τεχνογνωσίας και απαρτίων για να προβούν σε αναβάθμιση επιπέδου BLOCK 70 οι Τούρκοι;
Ποιός ο λόγος να επιθυμούν επίσης να αποκτήσουν F-35, όταν κατασκευάζουν όπως λένε το KAAN το οποίο διαφημίζουν καλύτερο του συγκεκριμένου Αμερικανικού μαχητικού;
Τα παραπάνω μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η τουρκική αμυντική βιομηχανία για την κατασκευή κύριων οπλικών συστημάτων και μέσων χρειάζεται βοήθεια από άλλες Δυτικές χώρες που διαθέτουν προηγμένη αμυτική βιομηχανία, όπως ΗΠΑ-Καναδάς-Μ. Βρετανία-Γερμανία και Ουκρανία.
Κοινώς η τουρκική αμυντική βιομηχανία δεν είναι ακόμη τόσο ισχυρή όπως κομπάζει ο Ερντογάν, αλλά ούτε και τόσο αδύναμη όπως θα θέλαμε να είναι.
Οι δύο "παράγοντες" που άλλαξαν την στάση Ερντογάν για την είσοδο της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ
Αυτό αποδεικνύεται επίσης και από το ρόλο που έπαιξε ο Καναδάς στην αποδοχή ένταξης της Σουηδίας από τον Ερντογάν στο ΝΑΤΟ, στο οποίο αναφέρεται εκτενώς Διεθνές ΜΜΕ σε άρθρο του, κυριότερα σημεία του οποίου είναι τα ακόλουθα:
"Οι διαβεβαιώσεις των ΗΠΑ για μαχητικά αεροσκάφη και η άρση της απαγόρευσης των όπλων της Οτάβα ήταν οι κύριοι λόγοι που άλλαξε γνώμη ο Τούρκος πρόεδρος
Μετά από εβδομάδες επιμονής ότι θα εμπόδιζε την προσπάθεια της Σουηδίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε τη Δευτέρα ότι θα επιτρέψει να προχωρήση η ένταξή της στη Συμμαχία, αφήνοντας πολλούς να αναρωτιούνται τι στο καλό του άλλαξε γνώμη.
Δύο πηγές εξοικειωμένες με τις διαπραγματεύσεις μεταξύ της Τουρκίας και των δυτικών συμμάχων της είπαν στο Middle East Eye ότι υπήρχαν δύο κύριες εξελίξεις που έπεισαν τον Ερντογάν .
Πρώτον, η κυβέρνηση Μπάιντεν αποφάσισε να "παίξει μπάλα" με την κυβέρνηση του Ερντογάν μετά τις εκλογές στην Τουρκία τον Μάιο, οι οποίες εδραίωσαν την εξουσία του Τούρκου προέδρου για άλλα πέντε χρόνια.
Μετά από ένα συγχαρητήριο μετεκλογικό τηλεφώνημα με τον Ερντογάν, ο Μπάιντεν είπε ανοιχτά στα μέσα ενημέρωσης ότι θα μπορούσε να ικανοποιήσει το αίτημα της Τουρκίας για συμφωνία με μαχητικά αεροσκάφη F-16 αξίας 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων, εάν η Άγκυρα εγκρίνει την είσοδο της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.
Αρκετές τηλεφωνικές κλήσεις και συναντήσεις μεταξύ ανώτατων Τούρκων αξιωματούχων και Αμερικανών ομολόγων τους, συμπεριλαμβανομένων των υπουργών Εξωτερικών, των επικεφαλής συμβούλων και των αρχηγών των μυστικών υπηρεσιών κατέληξαν σε συμφωνία σχετικά με το αίτημα των F-16.
Μια ξεχωριστή πηγή είπε στο MEE ότι η συμφωνία περιελάμβανε 40 νέα αεροσκάφη και κιτ για την αναβάθμιση 79 του υπάρχοντος στόλου F-16 της Τουρκίας, καθώς και περισσότερους από 900 πυραύλους αέρος-αέρος και 800 βόμβες.
Το δεύτερο ζήτημα που έπεισε τον Ερντογάν ήταν ότι ο Καναδάς συμφώνησε να άρει το εμπάργκο όπλων κατά της Τουρκίας, είπαν αξιωματούχοι στο MEE.
Η στάση του Καναδά έναντι της Τουρκίας και το εμπάργκο οπτικών των drones
Η Οτάβα επέβαλε αρχικά εμπάργκο ως απάντηση στη στρατιωτική επίθεση της Τουρκίας στη βόρεια Συρία το 2019.
Υπαναχώρησε εν μέρει από αυτήν την απόφαση τον Ιούνιο του 2020 και ενέκρινε την πώληση οπτικών drones μετά από συνομιλίες υψηλού επιπέδου με την Τουρκία.
Ωστόσο, ο Καναδάς ανέστειλε τις στρατιωτικές εξαγωγές μετά από βίντεο που έδειχναν τη χρήση καναδικής κατασκευής οπτικών Wescam σε drones στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ τον Οκτώβριο του 2020, όπου η Τουρκία υποστήριζε τα στρατεύματα του Αζερμπαϊτζάν κατά των αρμενικών δυνάμεων.
Προηγουμένως, η Τουρκία βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό σε προηγμένα οπτικά drone που παράγονται από τον Καναδά.
Εκπρόσωπος της Global Affairs Canada είπε στο Middle East Eye ότι «οι έλεγχοι των εξαγωγών για την Τουρκία παραμένουν σε ισχύ».
«Ο Καναδάς και η Τουρκία συνεχίζουν να συμμετέχουν σε ειλικρινείς ανταλλαγές σχετικά με τις διμερείς, οικονομικές και εμπορικές μας σχέσεις».
Αξιωματούχοι τέλος πιστεύουν ότι ο Μπάιντεν δεν θα δυσκολευτεί να περάσει την πώληση των F-16 μέσω του Κογκρέσου αφού το τουρκικό κοινοβούλιο επικυρώσει την υποψηφιότητα της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ την επόμενη εβδομάδα.
Η αμερικανική κυβέρνηση σχεδιάζει να υποβάλει πώληση F-35 στην Ελλάδα από κοινού με την αγορά F-16 της Τουρκίας για να ικανοποιήσει τους σκεπτικιστές στο Κογκρέσο.
Σημειωτέον, η Άγκυρα βαδίζει επίσης προσεκτικά στις σχέσεις της με την Αθήνα, αποφασίζοντας πρόσφατα να ξεκινήσουν από κοινού μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης."
Συμπέρασμα
Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι ΗΠΑ και Καναδάς έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη αλλαγή στάσης του Ερντογάν στο θέμα ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.
Αποδεικνύεται επίσης ότι η Τουρκία όσο και αν ισχυρίζεται το αντίθετο, ότι έχει ανάγκη ακόμη από τις κάμερες υψηλής ευκρίνειας και τα λοιπά οπτικά μέσα για τα drones της, από τον Καναδά.
Τέλος μένει να δούμε αν οι κινήσεις του Ερντογάν αποτελούν μια στροφή όντως προς τη Δύση, ή αποτελούν μέρος ενός στρατηγικού σχεδίου προς κέρδος χρόνου, σύμφωνα με το οποίο αίρεται στην παρούσα φάση το δυτικό εμπάργκο οπλικών συστημάτων και μέσων, δίνοντας έτσι την δυνατότητα στην τουρκική αμυντική βιομηχανία να προβεί στην κατασκευή οπλικών συστημάτων και μέσων που είναι ημιτελή , μέχρις ότου αυτή καταστεί αυτόνομη και όχι εξαρτώμενη από τη Δύση όπως είναι τώρα.
Εφόσον αυτό επιτευχθεί τότε θα αλλάξει εκ νέου ρότα ο Ερντογάν γυρίζοντας την πλάτη στη Δύση εκ νέου, αυτονομούμενος πλήρως.
