Την ίδια στιγμή που η Ελλάδα δέχεται νέα υβριδική επίθεση από την Τουρκία του ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν ( το τονίζουμε αυτό από εδώ και στο εξής), και Τούρκοι στρατιώτες ασκούνται με αντιαεροπορικές βολές από μονάδες της Στρατιάς του Αιγαίου, η Άγκυρα απαιτεί αποστρατικοποίηση των νησιών μας.
Πολλά έχουν γραφτεί για το θέμα αυτό, με τους Τούρκους να επικαλούνται την συνθήκη της Λωζάνης την οποία έχουν καταπατήσει πολλές φορές.
Η λύση για την Ελλάδα είναι μία σύμφωνα και με το αρχαίο ρητό “πάσσαλος πασσάλω εκκρούεται “ ( ο πάσσαλος βγαίνει με πάσσαλο).
Να ζητήσουμε αποστρατικοποίηση ολόκληρης της Δυτικής Ασίας από το ύψος των πόλεων Αφιόν Καραχισάρ και Εσκί Σεχήρ και πίσω όλων των τουρκικών μονάδων αεροπορίας, Στρατού και ναυτικού, και μεταφορά όλων των αποβατικών δυνάμεων στην Μαύρη Θάλασσα.
Το ίδιο να ισχύει και για τον Ναύσταθμο του Ακσάζ, τον οποίο οι Τούρκοι θέλουν να μεγαλώσουν απότομα.
Κύρια δικαιολογία της ελληνικής απαίτησης είναι η σαφής, ωμή, ξεκάθαρη και αδιαμφισβήτητη στρατιωτική απειλή ελληνικού εθνικού εδάφους, δηλαδή όλων των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.
Δεν θα μας πιέζουν αυτοί ενώ οι δυτικοί θα σκέπτονται τις παράλογες τουρκικές απαιτήσεις " περί δήθεν ελληνικής στρατιωτικής απειλής στα παράλια της Μικράς Ασίας", και άλλες ιστορίες.
Οφείλει επίσης ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος στην Ελλάδα να κατανοήσει ότι οι Τούρκοι ετοιμάζονται να αρπάξουν και δεν σταματήσουν παρά μόνο εάν " φάνε ντουφεκιά", για αυτό και θα πρέπει να δράσουμε άμεσα.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, δεν συζητείται τίποτα απολύτως.
Ο Τούρκος Ναύαρχος Τ.Γιαϊτζί επαναφέρει την επιβολή της “Γαλάζιας Πατρίδας”
Επαναφέρει τις εξωφρενικές τουρκικές απαιτήσεις ξανά ο Τούρκος απόστρατος Ναύαρχος Τ.Γιαϊτζί, αναφέροντας το Αιγαίο, τονίζοντας ότι “τώρα η Ελλάδα περιμένει την αποδοχή κάποιων πραγμάτων από την Τουρκία (λες και η Τουρκία ηττήθηκε σε πόλεμο και αναγκάστηκε να καθίσει στο τραπέζι):
“Αυτή η προσδοκία υποστηρίζεται από τα μέσα ενημέρωσης και τους παράγοντες στην Τουρκία καθώς και σε ορισμένα άλλα κράτη.
Η «Μεγάλη Ιδέα», η ιδεολογία της μετατροπής της Ελλάδας σε Βυζαντινή Αυτοκρατορία, στην οποία η γειτονική χώρα επικεντρώθηκε στις σχέσεις της με την Τουρκία, είναι το κύριο εμπόδιο για καλές σχέσεις σε κάθε τομέα από την Κύπρο μέχρι το Αιγαίο ( το αναφέρει Θάλασσα των Νησιών), μέχρι την Δυτική Θράκη.
Από την ημέρα που δημιουργήθηκε το ελληνικό κράτος, η Ελλάδα μεγάλωσε το έδαφος της παίρνοντας γη από τους Τούρκους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων έξι φορές, παρόλο που ηττήθηκε στον πόλεμο (1922) ή δεν μπήκε σε πόλεμο (1945).
Με τη συνείδηση ότι η “ Γαλάζια Πατρίδα” είναι τουρκικό έδαφος, η Τουρκία δεν έχει ούτε μια ίντσα χερσαίο έδαφος και ούτε μια σταγόνα νερό να δώσει στην Ελλάδα για έβδομη φορά.
Επομένως, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι δεν είναι τα προβλήματα που εμποδίζουν την ανάπτυξη καλών σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, αλλά οι απαιτήσεις της Ελλάδας.
Ωστόσο, η Τουρκία δεν έχει καμία απαίτηση από την Ελλάδα παρά μόνο «να τηρήσει τις συμφωνίες που έγιναν».
Με άλλα λόγια, η Τουρκία περιμένει μόνο από την Ελλάδα να συμμορφωθεί με τις πρόνοιες των Ειρηνευτικών Συμφωνιών της Λωζάνης του 1923 και του Παρισιού του 1947 και έτσι στοχεύει να δημιουργήσει και να διατηρήσει σχέσεις με την Ελλάδα στη βάση της ειρήνης και της φιλίας στο πλαίσιο συμμαχιών γειτονίας και ΝΑΤΟ.
Στο πλαίσιο αυτό, κανείς δεν πρέπει να περιμένει από την Τουρκία να αποδεχθεί τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας, στην οποία η Τουρκία δεν έχει υπογράψει, για το καθεστώς στο Αιγαίο, αντί της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης του 1923, που καθόρισε τις ισορροπίες, την οποία υπογράφουν και τα δύο κράτη.
Ο κύριος διεθνής κανονισμός που καθορίζει το νομικό καθεστώς των νησιών ( του Αιγαίου) μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι η Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης του 1923.
Σύμφωνα με τη Λωζάνη, ενώ τα χωρικά της ύδατα ήταν 3 μίλια, η Ελλάδα έσπασε αυτό το καθεστώς αυξάνοντας τα χωρικά της ύδατα στα 6 μίλια το 1936.
Η Τουρκία δεν μπορεί να ανεχτεί περαιτέρω επιδείνωση αυτού του καθεστώτος. Η Ελλάδα επίσης διεκδικεί 152 ομάδες Νήσων, Νησιών και βραχονησίδων (EGAYDAAK) των οποίων η κυριαρχία δεν έχει μεταβιβαστεί στην ίδια από τη Συνθήκη της Λωζάνης και του Παρισιού.
Αυτό το ζήτημα της κυριαρχίας πρέπει οπωσδήποτε να συζητηθεί. Ομοίως, η εγκατάλειψη των διεκδικήσεων εναέριου χώρου των 10 μιλίων από την Ελλάδα όταν τα χωρικά της ύδατα ήταν 6 μίλια και το Μη Στρατιωτικό Καθεστώς”, τονίζει ο ίδιος μεταξύ πολλών άλλων.
Δεν θα συμβιβαστούμε και δεν πρέπει να συζητήσουμε τίποτα από αυτές τις παράνοιες που ζητά ο Τούρκος, που μας θεωρεί ως ηττημένους, ( 1922-1974), και για αυτό ως υπόχρεους που πρέπει να συμμορφωθούν με τους τουρκικούς όρους.
Εκτίμηση είναι ότι μία ελληνοτουρκική στρατιωτική διένεξη θα έλυνε το θέμα του Αιγαίου με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, μια και καλή, για να τελειώνουμε με τους αλαζόνες και παράφρονες ισλαμιστές και μη Τούρκους Αξιωματούχους.
