Συνέδριο για τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης στην εκατονταετηρίδα της Λωζάνης Συνέδριο με θέμα «Τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Ελλάδα και τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης στην 100η επέτειο της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης» πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Σμύρνης Katip Çelebi.
Εκεί ο καθηγητής Αλί Χουσεϊνόγλου ( με καταγωγή από Κομητηνή), που ένας εκ των ομιλητών στο συνέδριο, υπενθύμισε στην χώρα μας, τις ταραχές του 1988 στην Δυτική Θράκη μεταξύ εθνικιστικών κύκλων και της ελληνικής αστυνομίας και κατοίκων, “ως μια ορθή κίνηση” για την αναγνώριση των δικαιωμάτων των “ Τούρκων” σε Θράκη και Δωδεκάνησα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τουρκία: H DW εκφράζει φόβους για ακόμα πιο αυταρχική διακυβέρνηση του Ερντογάν -Δυσοίωνο το μέλλον της χώρας
Ο ίδιος καθηγητής δηλώνοντας ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κομοτηνή και έκανε τις πρώτες του ακαδημαϊκές δημοσιεύσεις για την Δυτική Θράκη πριν από ακριβώς 20 χρόνια, είναι μέλος του Πανεπιστημίου Θράκης Balkan Research Institute.
«Με αυτήν την έννοια, καταλαβαίνουμε μια κοινότητα που είναι διαφορετική από την πλειοψηφία, δεν κυριαρχεί πάνω της, και το πιο σημαντικό, έχει μια μειοψηφική συνείδηση.
Όσο υπάρχει συνείδηση της μειοψηφίας, δεν είναι δυνατόν αυτή η μειοψηφία να αφομοιωθεί στην πλειοψηφία. Βλέπουμε ότι μειονότητες που δεν έχουν αυτή την επίγνωση και ξεχνούν την ιστορία, τη γλώσσα, τον πολιτισμό και τη θρησκεία τους εξαφανίζονται και διαγράφονται από την ιστορία σε πολλά μέρη της Ευρώπης», δήλωσε ο Χουσεϊνόγλου.
δήλωσε ότι η μόνη επίσημα αναγνωρισμένη μειονότητα στην Ελλάδα, όπως επιβεβαιώνεται από τη Συνθήκη της Λωζάνης, είναι οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης.
Ο Αλί Χουσεϊνόγλου δήλωσε ότι μετά την Ελληνική Εξέγερση που ξεκίνησε κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1827, την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους το 1830 και τη σταδιακή επέκταση των συνόρων της Ελλάδας από αυτή την ημερομηνία, η πλειοψηφία των Τούρκων που κατοικούσαν στην περιοχή μετανάστευσαν στην Ανατολία.
«Μέχρι το 1923, μόνο οι “Τούρκοι” της Δυτικής Θράκης παρέμειναν στην περιοχή. Οι “Τούρκοι” της Δυτικής Θράκης ζουν σε μια περιοχή που αποτελείται από τρεις επαρχίες, η οποία είναι η Βουλγαρία στα βόρεια, η Τουρκία στα ανατολικά, και η οποία βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα της Ελλάδας.
Πρόκειται για μια περιοχή που αποτελείται από την Κομοτηνή, το κέντρο της επαρχίας Ροδόπης, όπου ζουν περισσότερο οι Τούρκοι, την Ξάνθη, όπου ο “τουρκικός” πληθυσμός είναι λιγότερο πυκνός, και την επαρχία του Έβρου, της οποίας το κέντρο είναι η Αλεξανδρούπολη”, συνέχισε ο ίδιος.
Ο Δρ. Χουσεϊνόγλου τόνισε ότι οι “Τούρκοι” της Δυτικής Θράκης και οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης δεν υπόκεινται σε ανταλλαγή, αλλά ότι υπήρχαν πολλές οικογένειες που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Τουρκία εκτοπιζόμενοι από τα σπίτια τους, αν και δεν ανταλλάχθηκαν από Τούρκους της Δυτικής Θράκης μέχρι τη δεκαετία του 1940, “λόγω των πολιτικών πίεσης και εκφοβισμού της Ελλάδας” ( φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης που λέει και η σοφή παροιμία).
Αναφερόμενος στη σημασία της Συνθήκης της Λωζάνης ίδιος είπε ότι αν και οι “Τούρκοι” της Δυτικής Θράκης ζουν στα ίδια εδάφη για αιώνες, ως αποτέλεσμα της ανταλλαγής πληθυσμών που πραγματοποιήθηκε με τη Συνθήκη της Λωζάνης, σχεδόν μισό εκατομμύριο Τούρκοι μετανάστευσαν και οι Έλληνες από την Τουρκία έγιναν μειονότητα στην περιοχή".
Δηλώνοντας ότι η κατάσταση αυτή επιδείνωσε τη δημογραφική δομή της περιοχής υπέρ των Τούρκων, ο Χουσεϊνόγλου είπε ότι παρόλο που τα δικαιώματα των “Τούρκων” της Δυτικής Θράκης και των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης προστατεύονταν σε διεθνές επίπεδο από τη Συνθήκη της Λωζάνης, παρά το γεγονός ότι πέρασαν εκατό χρόνια, η Ελλάδα δεν εφάρμοσε πλήρως τις διατάξεις της συμφωνίας σε ορισμένες περιοχές.
Σημειώνοντας ότι η 29η Ιανουαρίου 1988 ήταν σημείο καμπής για τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης, ο Χουσεϊνόγλου ανέφερε: «Αυτή είναι μια ημερομηνία που οι “Τούρκοι” της Δυτικής Θράκης είπαν «στοπ» στις πολιτικές τους καταπίεσης, εκφοβισμού και αφομοίωσης.
Πάνω από δέκα χιλιάδες άτομα που βρέθηκαν στην Κομοτηνή και συμμετείχαν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας εκείνες τις δύσκολες στιγμές.
Το συλλαλητήριο αυτό είχε δύο σκοπούς, να δείξει ότι οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης είναι “Τούρκοι” και να ακουστεί η φωνή τους.
Αυτή ήταν ένα συλλαλητήριο στο οποίο συμμετείχαν Τουρκάλες, και οι Έλληνες είδαν “ισχυρές γυναίκες εκεί για πρώτη φορά, και όταν κοίταξα τις ελληνικές εφημερίδες εκείνη την ημέρα, είδα ότι σοκαρίστηκαν λέγοντας: «Από πού ήρθαν αυτές οι γυναίκες ;"
Γιατί οι Τουρκάλες ήταν οι γυναίκες που ζούσαν πίσω από εκείνα τα ψηλά τείχη σπίτια. Είδαν τον δυναμισμό των γυναικών εκεί», είπε ο ίδιος.
“Η Τουρκία είναι η πατρίδα των Τούρκων της Δυτικής Θράκης. Είναι η πατρίδα των Τούρκων της Δυτικής Θράκης το 1923 και το 2023», κατέληξε ο Χουσεϊνόγλου μεταξύ άλλων.
Η επανεκλογή Ερντογάν, θα φέρει εξελίξεις στο θέμα των Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης και των Δωδεκανήσων, μόνο σε ορισμένους εθνικιστικούς κύκλους.
Η πλειοψηφία των πολιτών αυτών και στις δύο περιοχές, απεχθάνεται το καθεστώς Ερντογάν, που προσπαθεί εναγωνίως να απλώσει τα πλοκάμια του στην ζωής τους στην Ελλάδα, χωρίς επιτυχία.
Η χώρα μας παρόλα αυτά οφείλει να έχει σε εγρήγορση όλους τους φορείς της, αφού είναι πιθανή μια πρόκληση από την Τουρκία στο ζήτημα αυτό το επόμενο μελλοντικό διάστημα.
