Σε ειδική έκθεση από το έγκριτο αμερικανικό ινστιτούτο fdd.org, και τον ειδικό Henri J. Barkey και συνέντευξη με τον Τούρκο ειδικό Σινάν Σίντι, αναφέρεται ότι στην Τουρκία, όποιος και να είναι στο τιμόνι της εξουσίας, πολύ ελάχιστα θα άλλαζε η εξωτερική της πολιτική, και αυτό φυσικά συμπεριλαμβάνει και Ελλάδα και Κύπρο.
Ερώτηση σε Τούρκο ειδικό Σινάν Σίντι: Θα άλλαζε η τουρκική εξωτερική πολιτική εάν η αντιπολίτευση κέρδιζε τις επερχόμενες εκλογές;
Ναι, αλλά όχι εντελώς. Μερικά από τις εθνικιστικές απαιτήσεις του Ερντογάν έχουν ευρεία υποστήριξη. Τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση συμφωνούν στην επιστροφή των προσφύγων στην Συρία για παράδειγμα (πράγμα που είναι πιο εύκολο να το λες παρά να το κάνεις).
Σχετικά με τη Συρία, μια ανατροπή θα είναι δύσκολη, καθώς τα πιστά μέσα ενημέρωσης του Ερντογάν έχουν δαιμονοποιήσει τους Σύρους συμμάχους της Αμερικής.
Εάν ο Ερντογάν κέρδιζε, νόμιμα ή με άλλο τρόπο, το αίσθημα της δικαίωσής του μπορεί να οδηγήσει σε επιδείνωση των σχέσεων τόσο στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής όσο και σε ζητήματα που σχετίζονται με τη δημοκρατία.
Τούτου λεχθέντος, ο σεισμός άνοιξε μια πιθανότητα για καλύτερες σχέσεις με τους γείτονες της Τουρκίας, ιδιαίτερα την Ελλάδα, θυμίζοντας πώς ένας μεγάλος σεισμός το 1999 οδήγησε όλες τις πλευρές να αποφύγουν την σύγκρουση και να δουν την αξία των συμμάχων των οποίων η βοήθεια, η καλή θέληση και η υπομονή είναι πολύ απαραίτητη.
Ερώτηση: Τι πρέπει να γίνει σε μια τέτοια δύσκολη κατάσταση;
Καλώ εν ολίγοις, τους συμμάχους της Τουρκίας να προετοιμαστούν για όλα τα ενδεχόμενα και, το πιο σημαντικό, να διατηρήσουν την ετοιμότητα τους, αποφεύγοντας τη σύγκρουση με τον Ερντογάν πριν από τις εκλογές της 14ης Μαΐου”, τόνισε ο ίδιος μεταξύ άλλων.
Η πολιτική Ερντογάν και Κεμαλιστών είναι η ίδια σχετικά με την Ελλάδα
Ο Ερντογάν θα εξακολουθήσει την επιθετική ρητορική κατά της Ελλάδας, αφήνοντας κάποιο διάστημα μετά τις τραγωδίες σε Τουρκία και Ελλάδα.
Μόλις πάρει τις εκλογές ξανά ο Τούρκος πρόεδρος θα επανέλθει δριμύτερος κατά της χώρας μας με σχέδια όπως η “ Γαλάζια Πατρίδα” και το παράνομο Τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Ο ίδιος βρίσκεται στην εξουσία στην Τουρκία από το 2003, ωστόσο αντιμετωπίζει μεγάλες προεκλογικές δυσκολίες, με μεγάλο «αγκάθι» τα προβλήματα στην τουρκική οικονομία που έχουν χειροτερέψει τις συνθήκες διαβίωσης του τουρκικού λαού.
Με τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές που πρόκειται να διεξαχθούν στην Τουρκία τον Ιούνιο του 2023 και πλησιάζουν, ο Ερντογάν, στην εξουσία από το 2003, και το ισλαμικό-συντηρητικό κόμμα του AKP ελπίζουν να συνεχίσουν να κυβερνούν την Τουρκία, μια χώρα όπου οι δημοκρατικοί θεσμοί εξασθενούν όλο και περισσότερο τον περασμένο χρόνο.
Ο Τούρκος ηγέτης εδραίωσε σθεναρά την εξουσία του. Η διολίσθηση της Τουρκίας στον αυταρχισμό έχει γίνει πιο έντονη μετά την υποτιθέμενη απόπειρα πραξικοπήματος το 2016. Όμως ο Τούρκος πρόεδρος έχει να αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός πληθωρισμού που έχει φτάσει στο 84,4%. Τον Οκτώβριο, ο Ερντογάν επανέλαβε την παλιά του επιθυμία να προετοιμάσει ένα νέο τουρκικό σύνταγμα που θα ήταν «δημοκρατικό, απλό και οραματικό».
Αυτό το σχέδιο έγινε αντιληπτό από ορισμένους παρατηρητές ως επιθυμία τροποποίησης του ορίου των δύο προεδρικών εντολών κατ' ανώτατο όριο, που προβλέπεται από το ισχύον τουρκικό σύνταγμα.
