“Προκλητική” θεωρήθηκε για τον τουρκικό τύπο, ο οποίος είναι το μακρύ χέρι του Ερντογάν, η επίσκεψη του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ στην Χίου, η οποία όπως και άλλα νησιά είναι ελληνική επικράτεια και σίγουρα δεν πέφτει λόγο σε κανέναν.
Το τουρκικό άρθρο, στοχοποιεί την επίσκεψή του Έλληνα Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου, αναφέροντας "περί επίσκεψης σε στρατιωτικές μονάδες που σταθμεύουν δήθεν παράνομα εκεί".
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Χαμόγελα και προειδοποιήσεις ανάμεσα σε Παναγιωτόπουλο και Ακάρ ενώ τουρκικό αεροσκάφος έφτασε έξω από το Άγιο Όρος
Στην συνέχεια επικαλούνται το πρόσφατο περιστατικό με τις φωτογραφίες από τουρκικό UAV και τα ελληνικά τροχοφόρα M-1117, στιγματίζοντας εκ νέου τον εξοπλισμό της Χίου από τον ελληνικό στρατό.
Την ίδια στιγμή, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ είχε συνάντηση με τον Έλληνα υπουργό Άμυνας Νικόλαο Παναγιωτόπουλο στο πλαίσιο διμερών συναντήσεων στο Αρχηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, όπου μετέβη για σύνοδο του ΝΑΤΟ”, καταλήγει το τουρκικό άρθρο μεταξύ άλλων.
Είναι καταφανής η συνεχής προσπάθεια της Τουρκίας, να πείσει ΗΠΑ, ΕΕ και δύση γενικότερα ότι, το πρόβλημα στις σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας είναι η παρουσία ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στα νησιά μας.
Γιατί έχει όμως τέτοια εμμονή η τουρκική πολιτική ελίτ και η στρατιωτική ηγεσία με αυτό το θέμα;
Πρώτον, διότι οι Τούρκοι έχουν ύποπτα και κυρίως επικίνδυνα σχέδια για πολλές μικρονήσους και Βραχονησίδες, για γεωστρατιγικούς, ενεργειακούς και στρατιωτικούς λόγους.
Θέλουν να διχοτομήσουν το Αιγαίο, για αυτό και η φανταστική “Γαλάζια Πατρίδα”, ενώ στην συνέχεια επιζητούν επέκταση μέχρι την Λιβύη και νότια της Κύπρου, για νέα νεό-οθωμανικά μεγαλεία, τα οποία θα πουλήσουν στους Τούρκους πολίτες.
Δεύτερον, η Άγκυρα εδώ και μεγάλο διάστημα παίζει ένα υπόγειο παιχνίδι με Κινέζους και Ρώσους, οι οποίοι θέλουν πρόσβαση εναγωνίως στην Μεσόγειο για στρατηγικούς και ενεργειακούς λόγους.
Οι Ρώσοι ως γνωστόν θέλουν να έχουν μόνιμα πράσινο φως στον Βόσπορο, και ελεύθερο πεδίο στο Αιγαίο για να κινούνται από Συρία μέχρι Μαρόκο.
Η παρουσία αμερικανικών βάσεων, ειδικά στην Αλεξανδρούπολη, και ενδεχομένως σε κάποιο ελληνικό νησί στο Αιγαίο μελλοντικά, θα έβαζε σοβαρά προσκόμματα στην κίνηση του ρωσικού εμπορικού και πολεμικού στόλου στο Αιγαίο.
Η Τουρκία προσφέρθηκε να εξυπηρετήσει την Μόσχα, στο Αιγαίο ικανοποιώντας ταυτόχρονα και τα δικά της γεωστρατηγικά και ενεργειακά συμφέροντα.
Τρίτον, έχουμε την Κίνα, η οποία έχει τα δικά της πλάνα για την αναζήτηση υδρογονανθράκων, ενώ υπάρχει σοβαρή σκέψη για παρουσία κινεζικών πολεμικών πλοίων στην Μεσόγειο, στο πλαίσιο του δρόμου του μεταξιού δια θαλάσσης.
Όλα τα εμπορικά και οικονομικά σχέδια στηρίζονται στρατιωτικά, από την εποχή της αρχαιότητας, και η Κίνα δεν θα κάνει την εξαίρεση.
Το πρόβλημα Κινέζων και Ρώσων είναι το Αιγαίο που συνδέει δύο θάλασσες, και οι Τούρκοι προσφέρθηκαν να “βοηθήσουν” Μόσχα και Πεκίνο, εις βάρος βέβαια των ελληνικών συμφερόντων.
Την διαφορά εδώ είτε το θέλουμε είτε όχι, την κάνει ήδη η δύση που αν επιτρέψει αυτήν την επέκταση Τούρκων, Κινέζων, Ρώσων, θα απολεσθούν δεκάδες τρις δολάρια, γεωπολιτική ισχύ και εμπορικοί δρόμοι, συρρικνώνοντας την ηγεμονία της.
Για αυτό και ο περιορισμός της Τουρκίας και η δημιουργία κουρδικού κράτους είναι πιο σίγουρη από ποτέ, ότι και να λένε πολλοί ειδικοί και μη.
