Καθυστέρησε κανένα μισάωρο σε σχέση με το αρχικό πρόγραμμα η ομιλία Μητσοτάκη χθες βράδυ και το χρονικό διάστημα αυτό ήταν αρκετό να αλλάξει η ατζέντα των ελληνοτουρκικών. Γιατί πέραν από τους διάφορους απόστρατους αναλυτές και αξιωματούχους της Τουρκίας, που με τις κορώνες τους συντηρούν το κλίμα έντασης, υπάρχουν και οι πολιτικοί παράγοντες, οι οποίοι παίζουν άλλη μπάλα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αντίδραση Τουρκίας στην ομιλία Μητσοτάκη στον ΟΗΕ: Δεν αμφισβητούμε την ακεραιότητα της Ελλάδας, εκείνη μας απειλεί
Ένας εξ αυτών ο εκπρόσωπος του Τούρκου προέδρου, Ιμπραήμ Καλίν. Πριν ανέβει στο βήμα της Γενικής Συνέλευσης ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να απαντήσει μεταξύ άλλων στην παραφροσύνη του Ερντογάν, το δεξί χέρι του Τούρκου προέδρου έκανε στροφή.
Από το «Μητσοτάκης γιοκ» πέρασε με ένα διπλωματικό σάλτο στο ανοιχτό ενδεχόμενο συνάντησης των δύο ηγετών στην Πράγα στις αρχές του άλλου μήνα.
Αυτή η μεταστροφή είναι αδύνατον να περάσει απαρατήρητη και θα πρέπει να αξιολογηθεί σε συνάρτηση και με την ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού. Ο οποίος με την σειρά επιχείρησε οφθαλμοφανέστατα να διακρίνει την τουρκική ηγεσία από τον τουρκικό λαό. Απέδωσε την ευθύνη της έντασης στο καθεστώς Ερντογάν μιλώντας για εμμονή τους έναντι της χώρας μας. Τα περί ειρηνικής συμβίωσης των δύο λαών που αποτελεί τον άλλον δρόμο, ήταν απλώς το συμπλήρωμα. Άλλωστε στον ΟΗΕ μιλούσε, τι θα έλεγε; Για πόλεμο με την Τουρκία;
Πολύ σημαντικό είναι επίσης το γεγονός πως η μεταστροφή Καλίν και η τοποθέτηση Μητσοτάκη ήρθαν μετά την κρυάδα που λούστηκαν οι Τούρκοι από τους Αμερικανούς. Όπως το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ έγραψε σε προηγούμενο άρθρο ο Αμερικανός πρόεδρος απέφυγε να αναφερθεί στον Ερντογάν ως γεφυροποιό, μην αναφέροντας το όνομά του ούτε στην διευθέτηση του ζητήματος της μεταφοράς των σιτηρών. Επίσης η απογοήτευση της Άγκυρας επιβεβαιώθηκε και από την απουσία οποιασδήποτε επαφής Μπάιντεν-Ερντογάν. Αμερικανοί και Τούρκοι επισήμως είχαν μονάχα μια μισάωρη συζήτηση σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών. Σε μισή ωρίτσα δεν λύνονται τα προβλήματα, αλλά μάλλον…ξεπετιούνται.
Επομένως η αλλαγή γραμμής Καλίν έχει προφανώς να κάνει και με το ψυχρό κλίμα που αντιμετώπισαν οι Τούρκοι στις ΗΠΑ.
Τι σημαίνει πρακτικά όλο αυτό; Θα εκτονωθεί η ένταση με την χώρα μας; Προφανώς και όχι, άλλωστε και σήμερα ο Ακάρ ξαναείπε τα δικά του, υπερπτήσεις είχαμε από το πρωί κλπ. Είναι τουρκική πονηριά για να κερδίσουν χρόνο και εντυπώσεις; Προφανώς.
Ωστόσο οι γέφυρες ρίχτηκαν και το θέμα είναι ποιος θα πατήσει πάνω. Και αν θα συντονιστούν τα βήματα των ηγετών όχι των παρατρεχάμενων.
Αν και θα πρέπει να θυμόμαστε όπως μας έμαθαν στον Στρατό πως όταν συντονίζεται το βήμα πάνω σε γέφυρα μπορεί αυτή να πέσει.
Στα εσωτερικά
Τέλος αξίζει να σημειωθεί πως η ομολογουμένως αξιόλογη παρουσία του πρωθυπουργού στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ θα του δώσει πολιτικούς πόντους ούτως ώστε να μπορέσει η κυβέρνηση να αντέξει τους κραδασμούς του δύσκολου χειμώνα. Πόσο θα αντέξει το "μαξιλαράκι" του "έξω πάμε καλά" έναντι της ακρίβειας, της ενεργειακής κρίσης και των υπόλοιπων προκλήσεων της καθημερινότητας θα φανεί οσονούπω.
