Που το πάει ο πρόεδρος Ερντογάν και πόσο πρέπει να ανησυχούμε για τις Τουρκικές προκλήσεις αλλά και τους πραγματικούς στόχους του Τούρκου προέδρου; O Εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου διεθνών σχέσεων Κωνσταντίνος Φίλης αναλύει τα παραπάνω ενώ ταυτόχρονα αναφέρεται και στην ενεργειακή κρίση που μαστίζει την Ευρώπη, στο Real Fm.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τουρκικός αντιπερισπασμός για κρίση στο Αιγαίο;-Αραβικό κανάλι προειδοποιεί για καραβάνι 40 χιλιάδων μεταναστών στον Έβρο (Βίντεο)
Μεταξύ άλλων ο καθηγητής αναφέρει: Η Τουρκία σε όλες τις περιπτώσεις στο παρελθόν που ενεπλάκη σε πολεμικές επιχειρήσεις, δεν μιλάω για τη Συρία ή για τη Λιβύη όπου συνήθως πολεμά εκεί πέρα δια αντιπροσώπων, αλλά όταν πολεμάει ίδια με τον τύπο της τακτικό στρατό όπως το 74 στην Κύπρο προσπαθεί να χτίσει μια επιχειρηματολογία.
Ποια ήταν η επιχειρηματολογία της Τουρκίας στην Κύπρο, ότι ως εγγυήτρια δύναμη παρενέβη για να προστατεύσει δήθεν τα δικαιώματα των τουρκοκυπρίων τα οποία είχαν τεθεί εν αμφιβόλω μετά το πραξικόπημα σε βάρος του Μακαρίου. Λοιπόν δεν θέλει η Τουρκία να κάνει κάποια κίνηση αυτή τη στιγμή και δεν αντέχει να το κάνει όσο κι αν έχει ενισχυθεί ο ρόλος της, η θέση της από το Ουκρανικό, δεν αντέχει να κάνει κάποια κίνηση ευθέως επιθετική απέναντι στην Ελλάδα.
Η Τουρκία θέλει να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις έτσι ώστε χωρίς πόλεμο, χωρίς σύγκρουση, χωρίς να πέσει μία σφαίρα να υποχρεώσει την Ελλάδα να συνθηκολογήσει. (...) Στο εσωτερικό δεν είναι καλά τα νέα για τον Ερντογάν, όχι ότι είναι τελειωμένος όπως κάποιοι λένε, ας το κρατήσουμε αυτό, καθόλου τελειωμένος δεν είναι αλλά τέλος πάντων οι δημοσκοπήσεις είναι αρνητικές, η πορεία της οικονομίας είναι αρνητική άρα είναι λογικό να ψάχνει για μία εξωτερική επιτυχία.
Για επιτυχία ψάχνει αλλά όχι για περιπέτεια. Το να πάει να κάνει εισβολή σε ένα ελληνικό νησί ή να ανέβουν Τούρκοι κομάντος σε μία ελληνική βραχονησίδα είναι περιπέτεια δεν είναι επιτυχία και είναι μάλιστα μία περιπέτεια η οποία δεν ξέρει που θα τον οδηγήσει. Δημιουργεί όμως ένα κλίμα και αυτό για μένα είναι το πιο ανησυχητικό μέσα στο οποίο μπορεί να δούμε έναν Τούρκο αξιωματικό θέλοντας να δείξει την προσήλωσή του στο καθεστώς, στον ίδιο τον πρόεδρο να κάνει κάποια λάθος κίνηση.
Η εξωτερική πολιτική είναι προσωποπαγής πλέον στην Τουρκία, δεν υπάρχουν θεσμικά αντίβαρα δεν υπάρχει το Υπουργείο Εξωτερικών το οποίο συνήθως έχει μια μετριοπάθεια μεγαλύτερη σε σχέση με αυτά που μπορεί να έχει ένα πρόσωπο, το αποτέλεσμα λοιπόν είναι ότι εμποτίζεται η Τουρκική κοινωνία με έναν ανθελληνισμό και αυτό δυσκολεύει την κατάσταση όχι μόνο για το σήμερα αλλά και για το αύριο.
Πώς δηλαδή θα καθίσουν να διαπραγματευτούν δύο χώρες, αν υπάρχει αυτή η εχθρότητα και αν οι Τούρκοι πολίτες πιστεύουν ότι η Ελλάδα κατέχει παράνομα, δήθεν τουρκικά νησιά και από την άλλη βέβαια ως προς το άμεσο μέλλον Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει την ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης. Έχουμε ακούσει πάρα πολλές δηλώσεις τους τελευταίους επτά μήνες από τότε δηλαδή που ξεκίνησε η επιχείρηση, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία πολλά από αυτά τα οποία έχουν ακουστεί τα έχουμε αναφέρει και σε παλαιότερες συζητήσεις μας ήταν εντελώς ανεδαφικά επί παραδείγματι η πλήρης απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο μέσω του 2026 ή κατά τα 2/3 απεξάρτηση μέχρι το τέλος του έτους.
Ναι μεν έχουμε πέσει αυτή τη στιγμή από το 40% στο 9% μιλάω μεσοσταθμικά γιατί υπάρχουνε κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Γερμανία που έχουν 55% εισαγωγές από τη Ρωσία σε σχέση με την κατανάλωση τους άλλα που έχουν 100% και αλλά υπάρχουνε μικρότερα ποσοστά αλλά πάντως το μεσοσταθμικό έχει πέσει από το 40 στο 9%, όμως βλέπουμε ότι η Ρωσία εκμεταλλεύτηκε πλήρως την ευκαιρία που της δόθηκε από την κατάσταση που δημιουργήθηκε και των κυρώσεων και με μία λογική την οποία επανέλαβε και ο Πρόεδρος Ερτνογάν καλύτερα από τον φίλο του τον Πούτιν, Ότι δηλαδή αφού είναι σε πόλεμο και η Ρωσία πρέπει να αντιδράσει με όποια μέσα και εργαλεία έχει τα χέρια της.
