"Τουρκικές ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες μαθαίνουν από τη Ρωσία", είναι ο τίτλος άρθρου έγκριτου Διεθνούς ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Οι μισθοφόροι υπάρχουν εδώ και αρκετό καιρό, και ενώ η χρήση τους παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό στάσιμος για δεκαετίες, χρησιμοποιούνται τώρα ως όργανα εξωτερικής πολιτικής από πολλές χώρες.
Η ρωσική Wagner Group, μια σχεδόν ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία (PMC), έχει ξαναγράψει τους κανόνες του παιχνιδιού και επεκτείνει το αποτύπωμα της Μόσχας στη Μέση Ανατολή, την Αφρική, τη Νοτιοανατολική Ασία, τη Νότια Αμερική και πιο πρόσφατα, την Ουκρανία.
Η Τουρκία έχει δανειστεί από το Κρεμλίνο και χρησιμοποιεί μισθοφόρους για να αναβιώσει τα ισλαμιστικά της διαπιστευτήρια από τη Λιβύη μέχρι το Κατάρ και τη Μαλαισία. Αυτή είναι μια σημαντική προσαρμογή του παιχνιδιού της Ρωσίας, με επιπτώσεις για την περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής (MENA) στη Νοτιοανατολική Ασία.
Ενώ οι ρωσικές μισθοφορικές εταιρείες παρακινούνται από χρήματα για την υλοποίηση των στόχων του Κρεμλίνου, οι τουρκικοί αντίστοιχοι οδηγούνται από την πεποίθηση ότι είναι καθήκον τους να διαδίδουν ισλαμιστικούς στόχους - ή, τουλάχιστον, ισλαμιστικούς στόχους όπως ορίζονται από την Άγκυρα, με δυναμική εμπλοκή, συχνά σε περιοχές της πρώην οθωμανικής επιρροής.
Ισλαμιστικό ισοδύναμο;
Ακριβώς όπως το μέλλον του Ομίλου Wagner συνδέεται στενά με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο τουρκικός ιδιωτικός στρατιωτικός τομέας και ο τομέας ασφαλείας είναι στενά συνδεδεμένος με τον ισχυρό άνδρα της χώρας, τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ενώ ο Πούτιν οραματίζεται μια νέα Ρωσία με τις ρίζες του στον Ευρασιανισμό, ο Ερντογάν έχει το βλέμμα του στην παγκόσμια ισλαμική ηγεσία.
Ο Ömer Taspinar, ειδικός σε θέματα ασφάλειας στην Τουρκία, το εξήγησε ως εξής:
«Σε αρμονία με τη μουσουλμανική κληρονομιά και τις πολλαπλές ταυτότητες της Τουρκίας, ο νεοοθωμανισμός είναι επίσης πολύ πιο φιλόδοξος και ιδεαλιστής από τον κεμαλισμό στην προβολή της Τουρκίας ως περιφερειακής υπερδύναμης».
Μετά την Αραβική Άνοιξη του 2011, η Τουρκία άδραξε τη στιγμή για να επεκτείνει την επιρροή της στην περιοχή.
Σήμερα, οι μισθοφόροι της Τουρκίας είναι ένα άλλο εργαλείο στο διευρυνόμενο οπλοστάσιο του διεκδικητικού νεο-οθωμανικού οράματος του Προέδρου Ερντογάν για τον κόσμο.
Το μοναδικό χαρακτηριστικό της κορυφαίας μισθοφορικής εταιρείας της Τουρκίας, της Sadat International Defense Consultancy, είναι ότι θα μπορούσε να συνδυάσει έναν «στρατό για ενοικίαση» με μια «αεροπορία χωρίς πιλότους» οπλισμένη με τα ήδη διάσημα drones Bayraktar.
Τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη από τη Μέση Ανατολή έως την Ουκρανία έδειξαν πόσο οικονομικά προσιτά μαχητικά drones (UCAV), μπορούν να προσφέρουν αποτελεσματική αεροπορική υποστήριξη
Ο συνδυασμός και των δύο επιλογών καθιστά την Τουρκία ελκυστική πρόταση για τις ισλαμικές χώρες με την ανάγκη να ενισχυθεί η ασφάλειά τους.
Όπως και με την ομάδα Wagner, η ετικέτα μισθοφορική εταιρεία (PMC ), είναι επίσης ένας βολικός και αποτελεσματικός τρόπος για την Τουρκία να αναπτύξει μια παραστρατιωτική δομή ευθυγραμμισμένη με την κυβέρνηση.
Η Sadat, που ιδρύθηκε από τον απόστρατο Ταξίαρχο Adnan Tanriverdi, ακολουθεί στενά την ιδεολογική πορεία που χάραξε η ισλαμική κυβέρνηση του Ερντογάν και βρίσκεται στο επίκεντρο μιας συνεχιζόμενης συζήτησης στη Δύση, σχετικά με τον ρόλο της ως σκιώδης χειριστής για τους μη επίσημους ελιγμούς της Τουρκίας.
Το αποτυχημένο τουρκικό πραξικόπημα του Ιουλίου 2016 είχε μια αξιοσημείωτη παρενέργεια
Δημιούργησε τουρκικά PMC και άνοιξε το δρόμο για να διαδραματίσουν πιο σημαντικό ρόλο στην εξωτερική πολιτική της Άγκυρας. Η ιδέα του Sadat ήρθε στο Tanriverdi κατά τη διάρκεια των γιουγκοσλαβικών πολέμων.
Εκείνη την εποχή, ήταν μέλος μιας επισκεπτόμενης αντιπροσωπείας στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και ήταν αντίθετος στην ιδέα να ελέγχεται ο Βοσνιακός Στρατός από τη Δύση, το οποίο θεώρησε ως ένα βήμα προς το να επιτραπεί στις δυτικές ιδιωτικές αμυντικές εταιρείες να μετατρέψουν τα γειτονικά μουσουλμανικά κράτη σε εχθρούς.
Ο Tanriverdi αναφέρεται στον ιστότοπο Sadat:
Αν και η γεωγραφία του καλύπτεται από δάση και έχει ορεινό έδαφος, μάθαμε ότι ο Βοσνιακός Στρατός μετατράπηκε σε μια δομή στην οποία κυριαρχούσαν τεθωρακισμένες μονάδες και τανκς από την εν λόγω εταιρεία.
Ωστόσο, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Βοσνίας θα έπρεπε να αποτελούνταν από μονάδες ικανές να εκτελούν επιχειρήσεις καταδρομέων και αεροκίνητων ενεργειών, σύμφωνα με τα εδάφη της χώρας.
Επειδή όμως το κόστος δημιουργίας αυτών των μονάδων θα ήταν μικρότερο, δεν θα ήταν σύμφωνο με τα συμφέροντα της ιδιωτικής εταιρείας και της χώρας πίσω από αυτό,
Η πορεία από την ιδέα του Tanriverdi για μια ισλαμιστική PMC στη Βοσνία μέχρι τη δημιουργία του Sadat και το διευρυνόμενο αποτύπωμά του στη Μέση Ανατολή είναι συνυφασμένη με την άνοδο του Ερντογάν και την ανάδειξη του απόστρατου στρατηγού στον στενό του κύκλο.
Από το πραξικόπημα του 2016, ο Σαντάτ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή πολλών από τις πρωτοβουλίες του Ερντογάν. Το 2019, ένα τουρκικό κόμμα της αντιπολίτευσης ζήτησε τη διερεύνηση των δραστηριοτήτων του Σαντάτ σε διαφορετικά μέτωπα, από υποτιθέμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά του YPG στη Συρία έως φημολογούμενα παραστρατιωτικά στρατόπεδα εκπαίδευσης στην Τουρκία για μαχητές του AKP, οι οποίοι χρησιμοποιούνται για την επιβολή των πολιτικών του Ερντογάν και την καταστολή τυχόν αναταραχής.
Ο Σαντάτ αρνήθηκε οποιαδήποτε ανάμειξη και η Άγκυρα αρνήθηκε να σχολιάσει παρά τις πολλαπλές έρευνες στον Τύπο.
Ο ιστότοπος της εταιρείας, ωστόσο, αφαιρεί κάθε αμφιβολία σχετικά με τους στόχους της.
Λέει: «Η Sadat Inc. στοχεύει στην εγκαθίδρυση της συνεργασίας μεταξύ των Ισλαμικών Χωρών με την έννοια της στρατιωτικής και αμυντικής βιομηχανίας, προκειμένου να βοηθήσει τον Ισλαμικό Κόσμο να πάρει την κατάταξη που του αξίζει μεταξύ των ΥπερΠαγκοσμίων Δυνάμεων ως αυτάρκης στρατιωτικής δύναμης .»
Σε μια δήλωση που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 2022, ο Ali Coşar, απόστρατος Συνταγματάρχης και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Sadat, συνόψισε το πεδίο εφαρμογής της ίδρυσης της Κοινής Αμυντικής Βιομηχανικής Συνεργασίας των Ισλαμικών Χωρών από το Κατάρ στη Μαλαισία: «…να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στην ανάπτυξη των ισλαμικών χωρών, δημιουργώντας περιβάλλον συνεργασίας της αμυντικής τους βιομηχανίας».
Γράφοντας για τον Σαντάτ, ο Ταγματάρχης Ματ Πάουερς, ένας ενεργός αξιωματικός υπηρεσίας που υπηρετεί στο Μικτό Επιτελείο του Στρατού των ΗΠΑ, παρατήρησε ότι «παρά τις ποικίλες και συχνά προκλητικές αναφορές, η Σαντάτ γίνεται καλύτερα κατανοητή ως σύγχρονο παράδειγμα στην εξέλιξη της ιδιωτικοποιημένης στρατιωτικής βιομηχανίας, χρησιμεύοντας ως μια γηγενής τουρκική εναλλακτική λύση τόσο στις δυτικές όσο και στις ρωσικές εταιρείες».
Έτσι, ενώ η Wagner και παρόμοια ρωσικά PMC αποτελούνται από "εργολάβους" που μοιράζονται το ευρασιατικό όραμα του Πούτιν, το νομισματικό κέρδος είναι το κύριο κίνητρό τους.
Η Σαντάτ, από την άλλη πλευρά, είναι η εκδήλωση του οράματος του Τανριβερντί για έναν ισλαμικό στρατό που υποκινείται πρώτα από τις θρησκευτικές αξίες.
Ωστόσο, η μεθοδολογία Wagner από τη Μέση Ανατολή έως την Αφρική, έχει δώσει πολλά πολύτιμα μαθήματα στην Άγκυρα, παίζοντας το ρόλο θα λέγαμε ενός "βιβλίου"
Την τελευταία δεκαετία, οι Ρώσοι μισθοφόροι παρείχαν μια οικονομικά αποδοτική και ευέλικτη δύναμη για την επίτευξη των γεωπολιτικών στόχων της Μόσχας όταν απαιτούνταν η κάλυψη της.
Επίσης, το μοντέλο Wagner είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να αποφευχθούν οι κυρώσεις ενώ φουσκώνουν οι τσέπες της ρωσικής ελίτ.
Καθώς ο ρωσικός στρατός έχει βαλτώσει σε έναν μακρύ πόλεμο φθοράς στην ανατολική Ουκρανία, τα οιονεί PMC της Ρωσίας ενεργούν ως τοποτηρητής του Κρεμλίνου σε αφρικανικές χώρες πλούσιες σε φυσικούς πόρους, πληρώνοντας τους τοπικά με μετρητά ή πολύτιμα μέταλλα.
Ισλαμιστική Επέκταση κάτω από τη Νεο-Οθωμανική σημαία
Τώρα, το αποτύπωμα της Σαντάτ αυξάνεται στη Συρία, τη Λιβύη, το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και το Κατάρ, αλλά η Άγκυρα αρνήθηκε να παραδεχτεί οποιαδήποτε επίσημη ανάμειξη , μια απάντηση παρόμοια με τη δήλωση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ ότι η επιλογή του Ομίλου Wagner από το Μάλι είναι ιδιωτική συναλλαγή.
Το Ινστιτούτο Στρατηγικής και Ασφάλειας της Ιερουσαλήμ και το TRENDS Research & Advisory του Άμπου Ντάμπι υποστηρίζουν ότι, την τελευταία δεκαετία, η Τουρκία είχε μια μεγάλη δεξαμενή καλά εκπαιδευμένων, εύκολα αναπτυσσόμενων και αβίαστα αναλώσιμων δυνάμεων μεσολάβησης, ως εργαλείο προβολής ισχύος
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όταν οι μισθοφόροι συνδυαστούν με τουρκικές μη επίσημες αλλά κατευθυνόμενες από την κυβέρνηση και καλά εδραιωμένες ομάδες όπως οι Γκρίζοι Λύκοι,μια υπερεθνικιστική παραστρατιωτική ομάδα, προκύπτει πως ο Ερντογάν έχει τώρα ένα ιδιωτικό στρατιωτικό και παραστρατιωτικό σύστημα στη διάθεσή του.
Με βάση τους δεδηλωμένους -και αδήλωτους- στόχους εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, μια ισλαμιστική επέκταση υπό τη νεο-οθωμανική σημαία στο Αφγανιστάν και τη Σομαλία είναι τα επόμενα λογικά βήματα.
Μόλις οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν την Καμπούλ, η Άγκυρα μπήκε στο παιχνίδι προτείνοντας να χρησιμοποιηθούν Τούρκοι ιδιωτικοί στρατιωτικοί εργολάβοι για την παροχή ασφάλειας.
Ο ίδιος τρόπος λειτουργίας χρησιμοποιήθηκε στο Μογκαντίσου.
Σύμφωνα με τον Coşar, η Τουρκία θα χρειαστεί να υποστηρίξει την οικοδόμηση ενός νέου Αφγανιστάν που διευθύνουν οι Ταλιμπάν σε συνεργασία με το Πακιστάν, το Κατάρ και τη Μαλαισία. Ο Coşar, που αναφέρεται στον ιστότοπο του Κέντρου Στρατηγικών Μελετών της Ένωσης Υπερασπιστών της Δικαιοσύνης της Τουρκίας (Assam), σημειώνει τον ιστορικό παραλληλισμό μεταξύ των σύγχρονων θρησκευτικών πολεμιστών Ταλιμπάν και των Σελτζούκων και Οθωμανών Τούρκων στην τήρηση του νόμου της Σαρία κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής τους.
Θεωρεί τους Ταλιμπάν «τους θρησκευτικούς πολεμιστές του 21ου αιώνα που για άλλη μια φορά έδωσαν προτεραιότητα στον ασύμμετρο πόλεμο και αγκάλιασαν το μαρτύριο και έγιναν βετεράνοι για την πατρίδα τους και επικράτησαν των συμβατικών υπερδυνάμεων που υποστηρίζονται από ειδικές δυνάμεις στο ορεινό έδαφος της Κεντρικής Ασίας».
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Tanriverdi είναι ο πρόεδρος του Assam.
Επίσης, η επιλογή των τριών χωρών που θα βοηθήσουν σε αυτή την προσπάθεια , όπως Πακιστάν, Κατάρ και Μαλαισία, δεν είναι τυχαία.
Η σχέση του Πακιστάν με την Τουρκία βελτιώνεται από τότε που η Άγκυρα συμφώνησε να κατασκευάσει μια βιομηχανική γραμμή παραγωγής για μαχητικά drones στο Ισλαμαμπάντ, αναμφισβήτητα με αντάλλαγμα ένα σημείο εισόδου στο Αφγανιστάν.
Το Κατάρ δεν είναι μόνο υποστηρικτής της επέκτασης της επιρροής της Τουρκίας στη Βόρεια Αφρική, αλλά και επί μακρόν αποδέκτης του στρατιωτικού εξοπλισμού, της υποστήριξης και της εκπαίδευσής της. Η ασφάλεια για το επερχόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου έχει ανατεθεί σε τουρκική αστυνομία και PMC, για παράδειγμα.
Η Μαλαισία είναι μια άλλη μουσουλμανική χώρα όπου η Τουρκία στοχεύει να επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής της. Το 2019, μετά την επίσκεψη του Ερντογάν στη χώρα, και οι δύο αρχηγοί κρατών συμφώνησαν να καταπολεμήσουν την ισλαμοφοβία και να δημιουργήσουν ένα κοινό τηλεοπτικό δίκτυο ή κέντρο επικοινωνίας.
Ένα χρόνο αργότερα, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου ανέφερε ότι ο τομέας της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας ενδιαφέρεται στενά να ανταγωνιστεί σε διαγωνισμούς άμυνας της Μαλαισίας.
Σε σύγκριση με τις άλλες χώρες όπου η τουρκική δραστηριότητα PMC είναι εμφανής, η Μαλαισία μόλις και μετά βίας εγγράφεται, αν και έχουν υπάρξει αυξανόμενες αναφορές σε διάφορα ανακοινωθέντα και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Οι συγκεκριμένες αποδείξεις για τις δραστηριότητες του Sadat στη Μαλαισία παραμένουν ελάχιστες.
Ωστόσο, δεν μπορεί να παραγνωριστεί ότι η χώρα είναι η λογική πύλη προς τη Νοτιοανατολική Ασία για τα τουρκικά PMC που στοχεύουν στην παροχή υπηρεσιών εκπαίδευσης.
Δείκτες κινδύνου χώρας και η μεταβλητή μισθοφόρων
Από τη Μέση Ανατολή έως την αφρικανική ήπειρο, τα περιορισμένα αλλά τακτικά αποτελεσματικά σχεδόν PMC της Ρωσίας επιτρέπουν στη Μόσχα να επιτύχει μακροπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους, από την επέκταση της γεωπολιτικής σφαίρας επιρροής της έως την απόκτηση φυσικών πόρων και τη διεύρυνση της αγοράς όπλων της.
Η Άγκυρα κρατά σημειώσεις.
Οι μισθοφόροι και οι μισθωτοί στρατιώτες δεν είναι είδηση στην Τουρκία. Κοιτάζοντας την οθωμανική ιστορία, η εικόνα των γενιτσάρων είναι η πρώτη που έρχεται στο μυαλό όταν εξετάζουμε ξένους επαγγελματίες που ειδικεύονται στη διεξαγωγή πολέμου. Ωστόσο, η σύγκριση των σύγχρονων τουρκικών PMC με τους γενίτσαρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είναι παραπλανητική
Από τον δέκατο πέμπτο έως τον δέκατο ένατο αιώνα, ο οθωμανικός στρατός χρησιμοποίησε διαφορετικούς τύπους μισθοφόρων που προσδιορίζονταν από τη γεωγραφική τους καταγωγή ή το έργο που πληρώνονταν για να φέρουν εις πέρας.
Ένα παράδειγμα σχετίζεται με το Okaban, ένα είδος μάχιμου σώματος μηχανικών που είχε αποστολή να κατασκευάσει δρόμους και γέφυρες και τη σχετική υλικοτεχνική υποστήριξη όταν ο οθωμανικός στρατός βρισκόταν σε κίνηση.
Ομοίως, το φημισμένο και φοβισμένο οθωμανικό πυροβολικό βασιζόταν στην τεχνογνωσία των Ούγγρων και άλλων Ευρωπαίων ειδικών στην πολιορκία, ενώ οι γενίτσαροι ήταν μέρος του μόνιμου στρατού.
Όπως συνέβη στο παρελθόν, είναι επίσης σημαντικό να μην υπερεκτιμούμε τις δυνατότητες κάθε μισθοφορικής μονάδας.
Ως εκ τούτου, οι ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες αναπτύσσονται κυρίως για τη διατήρηση της ανασφάλειας. Η Ρωσία πρωτοστάτησε στη χρήση μισθοφόρων ως πολύτιμο εργαλείο για την επιδίωξη των στόχων της εξωτερικής πολιτικής της.
Η Τουρκία ακολουθεί πιστά το ρωσικό εγχειρίδιο, προσαρμόζοντας αυτές τις τακτικές για να ταιριάζουν με τους δικούς της σκοπούς.
Η τουρκική και η ρωσική χρήση του «διαχειρίσιμου χάους» στις γειτονικές χώρες προς όφελός τους πιθανότατα θα πρέπει να ληφθεί υπόψη με μεγαλύτερη επείγουσα σημασία στις αξιολογήσεις του φάσματος απειλών."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Οι διαρκείς παραβιάσεις -υπερπτήσεις του ΕΕΧ από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, σε συνδυασμό με τις συνεχείς φραστικές επιθέσεις σε βάρος της χώρας μας από επίσημους Τούρκους αξιωματούχους, με αποκορύφωμα την πρόσφατη θρασύτατη αναφορά στη χώρα μας σαν προειδοποίηση από τον Πρόεδρο Ερντογάν ότι "η κατάληψη των νησιών δεν μας δεσμεύει, μπορεί να έρθουμε ξαφνικά μια νύχτα", δείχνουν για μια ακόμη φορά τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας και θα πρέπει πλέον να ληφθούν ως εξόχως ανησυχητικά μηνύματα που προϊδεάζουν για στρατιωτική σύγκρουση και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα από τώρα.
Οι τουρκικές εκλογές και η πιθανότητα απώλειας της εξουσίας από τον Ερντογάν, παραπέμπουν στην πολύ μεγάλη πιθανότητα διεξαγωγής πολεμικών επιχειρήσεων από την Τουρκία, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον Τούρκο Πρόεδρο να αναβάλλει την εκλογική διαδικασία κηρύσσοντας τη χώρα του σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Στο στόχαστρο μπορεί να είναι οι Κούρδοι της Συρίας του YPG, το Βόρειο Ιράκ, αλλά είναι σίγουρα και η Ελλάδα.
Αναφορικά με την απειλή προερχόμενη από την Τουρκία, εκτός από τον τουρκικό στρατό και τη στρατοχωροφυλακή, θα πρέπει να προσμετρήσουμε ως χώρα και τους μισθοφόρους της τουρκικής SADAT.
Η Τουρκία αποτελεί μέσω της μισθοφορικής της εταιρείας SADAT, μια χώρα- δεξαμενή καλά εκπαιδευμένων, εύκολα αναπτυσσόμενων και αβίαστα αναλώσιμων μισθοφόρων, ως εργαλείο προβολής ισχύος της, που χρησιμοποιήθηκε μαζί με τα τουρκικά Drone Bayraktar κατά κόρον σε Συρία, Λιβύη και Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Όταν μάλιστα οι μισθοφόροι συνδυαστούν με τουρκικές μη επίσημες αλλά κατευθυνόμενες από την κυβέρνηση και καλά εδραιωμένες ομάδες όπως οι Γκρίζοι Λύκοι,μια υπερεθνικιστική παραστρατιωτική ομάδα, προκύπτει πως ο Ερντογάν διαθέτει τώρα ένα ιδιωτικό στρατιωτικό και παραστρατιωτικό σύστημα στη διάθεσή του.
Κλείνοντας επισημαίνουμε ότι η χρήση μισθοφόρων στα πεδία των μαχών αποτελεί πλέον αναπόστατο μέρος των στρατιωτικών επιχειρήσεων , κάτι το οποίο πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψιν ως χώρα, με δεδομένο το γεγονός ότι η Τουρκία διαθέτει την μισθοφορική εταιρεία SADAT, την δύναμη της οποίας θα πρέπει να προσμετρήσουμε, όπως προαναφέραμε όταν εκτιμούμε το ισοζύγιο μαχητικής ισχύος Ελλάδας-Τουρκίας.
Η SADAT αυτοπαρουσιάζεται, ως η πρώτη και η μοναδική εταιρεία του είδους στην Τουρκία, που παρέχει σε διεθνές επίπεδο συμβουλευτική επί στρατιωτικών θεμάτων, αλλά δραστηριοποιείται και στον τομέα της εσωτερικής ασφάλειας.
Παρέχει, επίσης, υπηρεσίες και στρατιωτική εκπαίδευση για συμβατικό και ανορθόδοξο πόλεμο, καθώς και εκπαίδευση για ειδικές επιχειρήσεις.
Παράλληλα μπορεί να προσφέρει και άλλες υπηρεσίες όπως παροχή οπλισμού, πυρομαχικών, οχημάτων, ανταλλακτικών, εκρηκτικών.
Κοινώς σε τυχόν εχθροπραξίες στα νησιά του Αιγαίου και στην Θράκη με την Τουρκία, θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψιν τυχόν εμπλοκή μισθοφόρων της Τουρκικής SADAT, με δυνατότητα προσβολής φιλίων στόχων από αυτούς, ανάλογα με την εκπαίδευσή τους που μνημονεύσαμε παραπάνω.
Η Ελληνική αντίδραση
Η Ελλάδα θα πρέπει να σκεφτεί σοβαρά να συστήσει μυστικά και ανεπίσημα μισθοφορική οργάνωση, η οποία να δραστηριοποιείται καλυμμένα σε διάφορα θέατρα στρατιωτικών επιχειρήσεων υπό την μορφή εθελοντών, στρατολογώντας προσωπικό από το εσωτερικό της χώρας αλλά και από χώρες με τις οποίες έχουμε κοινά χαρακτηριστικά στοιχεία, όπως είναι η θρησκεία καθώς και πολιτιστικά στοιχεία.
Άλλωστε στην Αφρική δεν υπάρχουν χώρες μόνο μουσουλμανικές αλλά και πολλές με μεγάλους πληθυσμούς Χριστιανών και δη ορθοδόξων, όπως άλλωστε και στα Βαλκάνια.
