Στον πρώτο πόλεμο τού Κόλπου που διεξήγαγαν οι ΗΠΑ κατά του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσείν στο Ιράκ στα τέλη του 1990, προτού ξεκινήσουν οι συμβατικές στρατιωτικές επιχειρήσεις από τους χιλιάδες στρατιώτες της Συμμαχίας, ακόμα και πριν τις αεροπορικές επιχειρήσεις (SEAD) και (DEAD) κατά των ιρακινών ραντάρ, είχε λάβει χώρα ένα τρομερό σχέδιο που αφορούσε το τρομερό όπλο του Σαντάμ, το οποίο έκρινε τον πόλεμο.
Μιλάμε για την ζωτικής σημασίας απόφαση να εξουδετερωθούν οι δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες, ιρακινοί βαλλιστικοί πύραυλοι SCUD, οι οποίοι αποτελούσαν μεγάλη απειλή για τις συμμαχικές δυνάμεις, το Ισραήλ και την Ιορδανία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ρωσικό μαχητικό αεροσκάφος ανάγκασε βρετανικό αεροσκάφος να βγει έξω από τον ρωσικό εναέριο χώρο
Στο αρχηγείο του ΝΑΤΟ, υψηλόβαθμοι αξιωματικοί των ΗΠΑ, της Βρετανίας κυρίως, αποφάσισαν να θέσουν σε εφαρμογή ένα “αντάρτικης εμπνεύσεως” σχέδιο εξουδετέρωσης τους, πριν από οποιαδήποτε στρατιωτική επιχείρηση εντός ιρακινού εδάφους
Εκείνη την περίοδο οι απόγονοι του περιβόητου Λώρενς της Αραβίας, κινήθηκαν με ένα τρόπο πραγματικά εντυπωσιακό.
Ομάδες Βρετανών κομάντος της επίλεκτης δυνάμεως SAS, με Ιρακινή καταγωγή, αραβικά χαρακτηριστικά, και σαφή γνώση τής τοπικής γλώσσας σε επίπεδο μητρικής, γνώστες ακόμα και ιδιωματισμών, με γνώση των ιδιαιτεροτήτων τής περιοχής, θα δρούσαν κατά των συστοιχιών των ιρακινών πυραύλων SCUD, υπό κάλυψη αφανών ιδιοτήτων ( ποιμένες, πωλητές τού δρόμου, εργάτες, αχθοφόροι, κά).
Αυτοί οι “αθέατοι” Βρετανοί με ιρακινοί καταγωγή κομάντος, τίναξαν στον αέρα μεγάλο αριθμό πυραύλων SCUD, ακόμη και μέσα στα προστατευκά σιλό τους, πολλές ημέερες πριν την έναρξη τού πολέμου κατά του Ιράκ και οποιασδήποτε αεροπορικής επιχειρήσεως της συμμαχίας.
Σύμφωνα με ειδικό, το εγχείρημα αυτό ήταν πολύ δύσκολο και απαιτούνταν τρομερή προπαρασκευή από την εποχή της ειρήνης στην πολύ ευαίσθητη αυτή περιοχή, από τους Βρετανούς.
Η απόσταση της Βρετανίας με το Ιράκ είναι 4.500 χλμ, και η δεξαμενή από όπου θα στρατολογούνταν όλοι αυτοί ήταν περιορισμένη.
Επίσης πολύ λίγοι θα πληρούσαν τα ηλικιακά, φυσικά, πνευματικά και άλλα προαπαιτούμενα προσόντα για να διεξάγουν μία τρομερά δύσκολη επιχείρηση, εντός του ιρακινού εδάφους, λόγω του στυγνού καθεστώτος του Σαντάμ, που διέθετε το πλέον εκτεταμένο δίκτυο πληροφοριών/πληροφοριοδοτών, αλλά και των χιλιάδων ανδρών ασφαλείας, που υποπτεύονταν το παραμικρό.
Το πρόβλημα της Ελλάδος με τους τουρκικούς βαλλιστικούς πυραύλους και η βρετανική "λύση" σε περίπτωση μετωπικής πολεμικής κρίσης με την Τουρκία.
Είμαστε μπροστά στον συνεχή εξοπλισμό των γειτόνων μας με βαλλιστικούς πυραύλους, με στόχο ελληνικά αεροδρόμια, κρίσιμες υποδομές κά, σύμφωνα με το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ.
Είναι πλέον ζήτημα επιβίωσης σε περίπτωση ελληνοτουρκικής στρατιωτικής κρίσης, να εξασφαλιστεί ότι τα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη υπό οποιεσδήποτε συνθήκες θα είναι ικανά να υλοποιήσουν τα καθήκοντα τους.
Αυτό προϋποθέτει άθικτες αεροπορικές βάσεις και αεροδιαδρόμους από τουρκικούς βαλλιστικούς πυραύλους, σε ένα σοβαρό θέμα για την ελληνική άμυνα.
Σκοπός των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων θα πρέπει να είναι η καταστροφή των συστοιχιών τουρκικών πυραύλων κοντά στα παράλια πάση θυσία σε περίπτωση πολεμικής κρίσης.
Η Τουρκία διαθέτει χιλιάδες μειονοτικούς πολίτες ( Κούρδοι, Αρμένιοι, ελληνικής καταγωγής, Σύριους, Άραβες ενώ έχει και θρησκευτικές μειονότητες όπως οι πολύπαθοι Αλεβίτες) οι οποίοι σε πραγματικά νούμερα αγγίζουν πολλά εκατομμύρια.
Σε περίπτωση λοιπόν μιας πιθανής επίσημης πολεμικής σύγκρουσης με την χώρα μας, όλοι αυτοί που μπορούν κινούνται ελεύθερα εντός της τουρκικής επικράτειας, χωρίς να κινήσουν οποιαδήποτε υποψία, θα ήταν ιδανικοί υποψήφιοι σε ένα παρόμοιο σχέδιο με το βρετανικό.
Στόχος τους θα ήταν οι συστοιχίες των τουρκικών βαλλιστικών πυραύλων στα παράλια της Μικράς Ασίας, ή οπουδήποτε αλλού θα απειλούνταν ελληνικό ζωτικό έδαφος.
Δεν γνωρίζουμε να η ελληνική πλευρά θα μπορούσε να αναλάβει το κόστος ενός τέτοιου εγχειρήματος, αφού είναι γνωστή η ραθυμία και η αναποτελεσματικότητα που διακρίνει τον τομέα λήψεως αποφάσεως στην χώρα μας.
Στον έρωτα και στον πόλεμο όμως ....όλα επιτρέπονται, για αυτό και οφείλουμε να αλλάξουμε τρόπο σκέψης όσο τον δυνατόν ταχύτερα, αφού οι Νεο-οθωμανοί δεν έχουν κανένα ενδοιασμό έναντι της Ελλάδος.
Εκτιμάται ότι οι Τούρκοι δεν θα είχαν κανένα ταμπού ή αναστολή, να πράξουν κάτι αντίστοιχο με τους Βρετανούς κομάντος της SAS εντός ελληνικής επικράτειας, με την ανάληψη δράσης κατά ελληνικών πολιτικών και στρατιωτικών υποδομών.
Άλλωστε η στυγνή ομολογία Τούρκων αξιωματούχων ότι την δεκαετία του 1990, “έκαιγαν” τα ελληνικά δάση στα νησιά μας (για να μην μπορεί να καλυφθούν οι ελληνικές δυνάμεις σε περίπτωση στρατιωτικής ρήξης), μας δείχνει μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι γείτονες, αλλά το ερώτημα εδώ είναι, τα δικά μας όρια όμως μέχρι που φτάσουν;
