Ως γνωστόν οι πρόσφατοι αεροπορικοί τουρκικού λεονταρισμοί στο Αιγαίο, με μπαράζ παραβιάσεων του ΕΕΧ και υπερπτήσεις σε κατοικημένα και ακατοίκητα νησιά-νησίδες-βραχονησίδες μας στο αρχιπέλαγος, οδήγησαν την στρατιωτική ηγεσία τη λήψη απόφασης άμεσης κινητοποίησης των αντιαεροπορικών συστημάτων του Στρατού Ξηράς και της Πολεμικής Αεροπορίας σε όλο το FIR Αθηνών.
Ειδικότερα το σύνολο των μονάδων αντιαεροπορικού πυροβολικού στη Περιοχή Ευθύνης της ΑΣΔΕΝ εξήλθε των στρατοπέδων του και αναπτύχθηκε σε χώρους διασποράς, ενώ ανάλογη ήταν και η κινητοποίηση των μονάδων της αεράμυνας της Πολεμικής Αεροπορίας μας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το Κογκρέσο δίνει σήμα για πώληση F-16 VIPER στην Τουρκία-Η ομιλία Μητσοτάκη απλά θα “χρυσώσει το χάπι” στην Ελλάδα
Τα σύγχρονα προβλήματα αεράμυνας για τον αμυνόμενο
Από την κάθε πολεμική επιχείρηση που διεξάγεται παγκοσμίως εξάγονται χρήσιμα συμπεράσματα, τα οποία αφομοιώνουν οι σύγχρονοι στρατοί, τροποποιώντας το δόγμα τους, έτσι ώστε να αντιπαρέλθουν τυχόν αδυναμίες-δυσχέρειες-προβλήματα τους.
Ο σχετικά πρόσφατος πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς κατέδειξε ενδιαφέροντα σημεία αναφορικά με τα προβλήματα που αντιμετώπισε η υπερσύγχρονη Ισραηλινή αεράμυνα, σε σχέση με την αντιμετώπιση των βλημάτων, πυραύλων, ρουκετών, ακόμη και drone που χρησιμοποίησε η Χαμάς εναντίον του.
Οι ΗΠΑ υιοθετούν τον όρο «Salvo Challenge», όταν κάνουν λόγο για ταυτόχρονη επίθεση με πληθώρα πυρομαχικών όπως ρουκέτες, βλήματα όλμων-πυροβολικού, περιφερόμενων εναέριων πυρομαχικών, κατευθυνόμενες βόμβες, drones και από διάφορα χερσαία-ναυτικά-αεροπορικά μέσα με στόχο τον κορεσμό του φίλιου δικτύου αντιαεροπορικής άμυνας.
Ως απάντηση του αμυνόμενου, σε αυτή την πλημμυρίδα μέσων του επιτιθέμενου με σκοπό τον κορεσμό και κατά συνέπεια την μη ανταπόκριση ακόμη και του ποιό σύγχρονου αντιαεροπορικού συστήματος , προτάσσουν την ύπαρξη ενός ενοποιημένου συστήματος αεράμυνας το οποίο να καλύπτει μικρού-μέσου και μεγάλου ύψους απειλές.
Έτσι ο αμυνόμενος έχει την ικανότητα να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις κορεσμού του εχθρού.
Σε επιχειρησιακό επίπεδο, πλέον αυτή η πανσπερμία των απειλών κορεσμού της αντιαεροπορικής άμυνας του αμυνόμενου έχουν επιφέρει δομικές αλλαγές σε αυτήν.
Η Ελληνική αεράμυνα
Ένα αντιαεροπορικό δίκτυο, από πλευράς οπλικών συστημάτων αποτελείται από αυτά του 1ου επιπέδου, πολύ μικρού βεληνεκούς έως 5-6 χιλιόμετρα, που συνίσταται από πυροβόλα με βεληνεκές 2-3 χιλιομέτρων και φορητά συστήματα με βλήματα πολύ μικρού βεληνεκούς, έως 5-6 χιλιόμετρα, του 2ου επιπέδου βεληνεκούς, έως 10-12 χιλιόμετρα, του 3ου επιπέδου με συστήματα μέσου βεληνεκούς, έως 30-40 χιλιόμετρα, και του 4ου επιπέδου με συστήματα μεγάλου βεληνεκούς, με βεληνεκές της τάξης των 100 και πλέον χιλιομέτρων.
Δυστυχώς, για την Τουρκία... η Ελλάδα διαθέτει ισχυρότατη ενοποιημένη αεράμυνα, η οποία απαρτίζεται από τα Patriot και τα S-300PMU-1 για το μεγάλο βεληνεκές, τα HAWK Phase-3 για το μεσαίο βεληνεκές, τα Tor-M1 και Osa-AK/-AKM για το μικρό βεληνεκές, τα ASRAD Hellas (με βλήματα FIM-92 Stinger), τα φορητά FIM-92 Stinger και τα πυροβόλα ZU-23-2 των 23 χιλιοστών και Rh-202 Mk.20 των 20 χιλιοστών για το πολύ μικρό βεληνεκές.
Η ασθενής Τουρκική αεράμυνα
Η αεράμυνα της Τουρκίας είναι γεγονός ότι είναι εξαιρετικά ασθενής και προβληματική στην παρούσα φάση , αλλά και ακόμη στην περίπτωση υλοποίησης των τουρκικών ονείρων για δημιουργία δικής τους αεράμυνας, αυτή θα υπολείπεται της Ελληνικής.
Η δημιουργία μελλοντικά ενός ενιαίου αντιαεροπορικού συστήματος σε χαμηλό, μέσο και μεγάλο υψόμετρο με τους εγχώριους τουρκικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους HISAR A+, HISAR O+, και SIPER αντίστοιχα είναι κάτι πολύ φιλόδοξο από τους Τούρκους.
Οι αναφορές από πολλούς Τούρκους αναλυτές για τους S-400, ότι κλειδώνουν το Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο αναλόγως της θέσης τάξης τους , σκοντάφτει σε ένα απλό επιχείρημα.
Με ποια αντιαεροπορικά θα προστατευθεί η καρδιά της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας που εδρεύει στην Άγκυρα, Εσκη Σεχήρ και Κωνσταντινούπολη κατά βάση, σε περίπτωση υποθετικά λέμε, μιας ελληνοτουρκικής σύρραξης, όταν οι S-400 θα ταχθούν μακριά από την μεταξύ των τριών αυτών πόλεων περιοχή;
Γιατί εννοείται φυσικά ότι πρώτο μέλημα της Τουρκίας θα είναι η διαφύλαξη της πολεμικής της βιομηχανίας και μετά το Αιγαίο και η ΝΑ Μεσόγειος
Επίσης, πως θα προστατευθούν ανταεροπορικά τα τουρκικά λιμάνια στο Αιγαίο;
Πώς θα διασφαλιστεί η ισχυρή αντιαεροπορική προστασία της EMOGK και της Ταξιαρχίας Πεζοναυτών, προκειμένου να ενεργήσει στο Αιγαίο;
Σοβαρά ερωτήματα για τα οποία στην παρούσα φάση η Τουρκία δε διαθέτει αξιόπιστες απαντήσεις.
Συνεπώς εκτίμηση είναι ότι παρά τους λεονταρισμούς της η Τουρκία, εάν δεν πάρει άμεσα μαχητικά 4ης γενιάς+ από δυτική χώρα ή F-16 Βlock 70 ή F-35 από τις ΗΠΑ καθώς και Α/Α Patriot δεν μπορεί να διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις που να ενέχουν πιθανότητα επιτυχίας σε βάρος μας σε Θράκη-Αιγαίο.
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι στην παρούσα φάση η χώρα μας διαθέτει ισχυρό σύστημα αεράμυνας ικανό σε συγκερασμό με την πολεμική αεροπορία μας να αντιμετωπίσει τους Τούρκους σε Αιγαίο και Θράκη.
Ωστόσο, το γεγονός ότι διαθέτουμε Ρωσικής προέλευσης αντιαεροπορικά συστήματα, όπως οι S-300,Tor-M1 ,Osa-AK/-AKM, ZU-23, σε συγκερασμό με τις όχι καλές σχέσεις της χώρας μας με τη Ρωσία λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και των κυρώσεων που επιβάλλαμε ως μέλος της ΕΕ, προβληματίζουν για το μέλλον.
Τι θα γίνει αν η Ρωσία απαξιώσει τα αντιαεροπορικά συστήματά μας από πλευράς υλικοτεχνικής υποστήριξης και πυρομαχικών μετά την παρέλευση ορίου ζωής των ήδη υπαρχόντων;
Πόσο αυτό θα επηρεάσει τις δυνατότητες της αεράμυνάς μας;
Τι θα πρέπει να γίνει και μάλιστα άμεσα, προκειμένου να μην αιφνιδιαστούμε σε περίπτωση αυτού του σεναρίου;
Αποτελεί ευκαιρία ή όχι να παραχωρήσουμε τα υπάρχοντα ρωσικά αντιαεροπορικά στην Ουκρανία, προκειμένου να πάρουμε άμεσα δυτικού τύπου αντιαεροπορικά και μάλιστα δωρεάν στα πρότυπα της Σλοβακίας και τι αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτή ως κίνηση με τυχόν αλλαγή της Ρωσίας στα ελληνοτουρκικά θέματα και το Κυπριακό;
Οπωσδήποτε στην υποθετική περίπτωση που κάνουμε τέτοια κίνηση, θα πρέπει αυτή να συνοδεύεται από την προαποστολή των δυτικών αντιαεροπορικών, την ενεργοποίηση τους, καθώς και στην παροχή γενναίων γεωπολιτικών ανταλλαγμάτων στη ΝΑ Μεσόγειο και εγγυήσεων στο Αιγαίο από ΗΠΑ-ΕΕ.
Σε κάθε περίπτωση εκτίμησή μας είναι ότι θα πρέπει να σταθμίσουμε πολύ σοβαρά τις κινήσεις μας.
