Σε πλήρη εξέλιξη είναι η άσκηση Γαλάζια Πατρίδα με τον τουρκικό στόλο να έχει συγκεντρωθεί κυρίως ανάμεσα σε Ρόδο και Καστελόριζο στο νότο και στον Κόλπο του Ξηρού στο βορρά.
Οι παραβιάσεις του Ελληνικού Εναέριου Χώρου έχουν ξεπεράσει τις 350 από τις 11 Απριλίου μέχρι και σήμερα δείχνοντας ξεκάθαρα την αυξανόμενη τουρκική προκλητικότητα, καθώς σε 7 ημέρες είχαμε αυτό τον μεγάλο αριθμό παραβιάσεων ενώ όλο τον Μάρτιο είχαν σημειωθεί 514 παραβιάσεις από την τουρκική πολεμική αεροπορία. Μόνο χθες είχαμε 35 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου, με την Τουρκία να καταπατά και το μορατόριουμ που προβλέπει την αποφυγή στρατιωτικών ασκήσεων και προκλήσεων κατά την διάρκεια θρησκευτικών και εθνικών εορτών.
Την σημασία όμως που έχει η δραστηριοποίηση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων ειδικά στην περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελορίζου και Κύπρου, τονίζει με ένα άρθρο καταπέλτη ο διεθνολόγος Γιάννης Χαραλαμπίδης στην κυπριακή εφημερίδα «Σημερινή»
Γράφει χαρακτηριστικά: Ενώ τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στον πόλεμο της Ουκρανίας, η Άγκυρα συνεχίζει την αναθεωρητική της πολιτική και τουρκοποιεί την περιοχή από τη Ρόδο έως τα δυτικά της Πάφου. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, προχώρησε την περασμένη εβδομάδα σε δύο ταυτόχρονες ασκήσεις. Η μία είναι αυτή της «Γαλάζιας Πατρίδας», που σημαδεύτηκε από μπαράζ παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο, και η άλλη ο «Αετός της Ανατολής», που συνιστά άσκηση διεθνούς χαρακτήρα, στην οποία συμμετέχουν και τρίτα κράτη ως παρατηρητές. Καλύπτει, δε, την περιοχή από τη Ρόδο ώς τα δυτικά της Πάφου και τα βόρεια της Κύπρου. Δηλαδή, μια περιοχή, η οποία πλέον δεν είναι καν γκρίζα ζώνη, εφόσον σε αυτήν κυριαρχεί το τουρκικό ναυτικό και η τουρκική πολεμική αεροπορία.
Ο ρόλος της Τουρκίας και η παράλυση του ΟΗΕ
Με άλλα λόγια, δημιουργούνται νέα τετελεσμένα, σε μια περίοδο κατά την οποία η Τουρκία αναβαθμίζεται, μέσω του πολέμου στην Ουκρανία, για τους εξής λόγους: 1. Ασκεί με επιτυχία την πολιτική του εκκρεμούς. Μια, δηλαδή, με τη Μόσχα και μια με την Ουάσιγκτον. Με τον τρόπο αυτό είναι αναγκαία και για τους δύο, αναλόγως του συνδυασμού συμφερόντων. 2. Αντικαθιστά τον διαμεσολαβητικό ρόλο του ΟΗΕ, σε κάποιο βαθμό, ένεκα του βέτο της Ρωσίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας, που έφερε την παράλυση του ΟΗΕ. Γιατί; Διότι, χωρίς εντολή του Σ. Ασφαλείας, ο ΓΓ των Ην. Εθνών δεν μπορεί να ενεργήσει στις συγκρούσεις με τη μορφή της διαμεσολάβησης. 3. Διαθέτει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό μετά τις ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, οπότε είναι χώρα αναγκαία για τη Συμμαχία. Σε αυτήν τη στρατιωτική της ισχύ, προστίθεται η σημαντική γεωπολιτική της θέση.
Η αναξιοπιστία Αθηνών - Λευκωσίας
Στα ανωτέρω έρχεται να προστεθεί η πολιτική των Αθηνών και της Λευκωσίας, που, στην ουσία, προσφέρουν συγχωροχάρτι στην Άγκυρα ή την ανέχονται να αναβαθμίζεται διπλωματικώς και γεωπολιτικώς για τους εξής λόγους:
- Ο Έλληνας Πρωθυπουργός μετέβη στην Άγκυρα και αποκάλεσε σύμμαχο τον Ερντογάν. Τι είναι ο Ερντογάν; Σύμμαχος ή εισβολέας; Είναι ή όχι σφαγέας και ταραχοποιός όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και στο Κουρδιστάν και στη Συρία; Ερώτημα: Την περασμένη Τετάρτη, στο πλαίσιο της άσκησης «Γαλάζια Πατρίδα», καταγράφηκαν σε μια μόνο μέρα 81 παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, στη λογική της αμφισβήτησης από μέρους της Άγκυρας των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας σε μια προσπάθεια de facto διχοτόμησης του Αιγαίου διά πυρός και σιδήρου. Ερώτημα προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό: Εάν οι σύμμαχοί του ενεργούν με αυτόν τον τρόπο, τότε τι πρέπει να περιμένει κάποιος από τους εχθρούς του; Να θέλουν τον Παρθενώνα; Και αν αποφασίσει να καταγγείλει την Άγκυρα διεθνώς, που δεν έχει πρόθεση να το πράξει, παρά μόνο για το θεαθήναι, πόσο αξιόπιστος μπορεί να είναι;
- Στη Λευκωσία είχαμε δύο επισκέψεις και ένα κοινωνικό δείπνο μεταξύ Αναστασιάδη - Τατάρ, που ήταν στην ουσία πολιτικό και έστειλε λανθασμένα μηνύματα. Ας τα πάρουμε βήμα - βήμα. Α) Η Αμερικανίδα Υφυπουργός Εξωτερικών, Βικτώρια Νούλαντ, μέσα από ένα σφάλμα επί σκοπώ, αναβάθμισε τον κατοχικό ηγέτη, μέσα στο Προεδρικό Μέγαρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε «Πρόεδρο». Και μετά είπε «συγγνώμη». Το μήνυμα, όμως, πέρασε… Β) Μια βδομάδα μετά, επισκέφθηκε την Κύπρο ο βοηθός ΓΓ του ΟΗΕ, Μιροσλάβ Γιέντζια, και δεν είπε λέξη για κατοχή και για εισβολή. Ούτε καν για τη βάση των συνομιλιών. Γ) Είκοσι τέσσερεις ώρες μετά, σε ένα δήθεν κοινωνικό δείπνο, αλλά πολιτικού χαρακτήρα, ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του ΟΗΕ στην Κύπρο, Κόλιν Στιούαρτ, εμφανίζεται με τους ηγέτες των δύο πλευρών. Και με τον Τατάρ να επιμένει ότι είναι «Πρόεδρος». Είπε, μάλιστα, μετά το «λάθος» της Νούλαντ, ότι η πολιτική των «δύο κρατών» δρέπει καρπούς!
Φαινόμενο «πολιτικού αλληθωρισμού»…
Ο χάρτης αποτυπώνει με κόκκινο χρώμα τι περιοχές τις οποίες η Τουρκία είχε δεσμεύσει για τις ασκήσεις «Γαλάζια Πατρίδα» και «Αετός της Ανατολής». Η τουρκική στρατιωτική παρουσία είναι συνεχής. Και είναι πρόδηλος ο έλεγχος της αεροναυτικής περιοχής από τη Ρόδο έως την Κύπρο και η αποτροπή της σύζευξης των ΑΟΖ Κύπρου - Ελλάδας. Αθήνα και Λευκωσία συνεχίζουν την εξευμενιστική πολιτική. Ο μεν Ερντογάν απαντά με συνεχείς παραβιάσεις στον εναέριο χώρο του Αιγαίου, ο δε Τατάρ επιμένει στην εκ των προτέρων αναγνώριση του ψευδοκράτους. Και αυτό συμβαίνει διότι η Λευκωσία, αντί να αξιώσει ό,τι το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο προτάσσουν, δηλαδή την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, προτείνει ΜΟΕ, μέσω των οποίων προκύπτει χωριστή αποδοχή οντότητας στα κατεχόμενα. Εναλλακτικές επιλογές υπάρχουν, αλλά τόσο η Αθήνα όσο και η Λευκωσία συνήθισαν πλέον στον «πολιτικό αλληθωρισμό»… (σειρά πολιτικών προτάσεων αναφέρονται στο κείμενο).»
