Σενάρια ψυχολογικού πολέμου από ξένους ειδικούς που διαφημίζουν τα τουρκικά οπλικά συστήματα, παραβλέποντας την μη ύπαρξη πιλότων, το χαμηλό ηθικό και την αναξιοκρατία αλλά και τον φόβο που επικρατεί στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις. Πρόκειται για παράγοντες που θα διαδραματίσουν καίριο ρόλο σε καθε πιθανό σενάριο ελληνοτουρκικής διένεξης.
Σύμφωνα με τους ειδικούς Stijn Mitzer and Joost Oliemans, "ένας μεγάλος αριθμός στρατιωτικών προϊόντων που επιδιώκει αυτή τη στιγμή η Τουρκία έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν δραστικά τη στρατιωτική ισορροπία στο Αιγαίο Πέλαγος.
Αυτό περιλαμβάνει τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα Bayraktar Akinci και MIUS, τα αντιτορπιλικά TF-2000 ( όταν και όποτε κατασκευαστούν), τον εγχώριο στόλο οπλισμένων μη επανδρωμένων σκαφών επιφανείας (AUSV), έξι υποβρύχια κατηγορίας Type-214TN Reis και την μελλοντική εισαγωγή μικρών επίθεση υποβρυχίων 500 τόνων.
Όλα αυτά τα οπλικά συστήματα πρόκειται να ενισχύσουν τον τουρκικό στόλο με περίπου 200 οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που ήδη πραγματοποιούν τακτικές περιπολίες στο Αιγαίο.
Η Ελλάδα από την πλευρά της δεν έχει ακόμη κατασκευάσει ει κανένα οπλισμένο μη επανδρωμένο αεροσκάφος, ενώ διαθέτει Τέσσερα MALE UAV Heron TP που έχουν μισθωθεί από τον Ισραήλ.
Από την άλλη πλευρά η δύναμη των μαχητικών αεροσκαφών της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας θα είναι πιο σύγχρονη από αυτόν της Τουρκίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2020 και στις αρχές της δεκαετίας του 2030, και η Ελλάδα πρόκειται να απολαύσει αεροπορική υπεροχή έναντι του Αιγαίου.
Στην (απίθανη) περίπτωση ενός πολέμου πλήρους κλίμακας, ένα σημαντικό μέρος των πολεμικών αεροσκαφών της Ελλάδας θα έπρεπε να επικεντρωθεί αποκλειστικά σε αποστολές αέρος-εδάφους για να αντισταθμιστεί η έλλειψη UCAV, ο μικρός στόλος επιθετικών ελικοπτέρων και το μικρό βεληνεκές του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού πυροβολικού.
Αντίθετα, η τουρκική Πολεμική Αεροπορία μπορεί να αφιερώσει μέρος των F-16 ( αν και όταν βρει πιλότους έμπειρους) σε αποστολές καταστολής αεράμυνας ( DEAD), με περίπου 150 UCAV και περίπου 70 επιθετικά ελικόπτερα διαθέσιμα για την παροχή προστασίας στις επίγειες και ναυτικές τουρκικές δυνάμεις.
Από αυτά, τα Bayraktar Akıncı και MIUS μετατρέπονται όλο και πιο πολύ στο να “αναπαράγουν” τις δυνατότητες των επανδρωμένων πολεμικών αεροσκαφών.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα έχει μείνει εντελώς ανυπεράσπιστη, με ένα εκτεταμένο δίκτυο αντιαεροπορικών συστημάτων MIM-104 Patriot, S-300PMU-1, MIM-23 Hawk, Crotale-NG, Skyguard, 9K33 Osa και Tor-M1 SAM, η ελληνική αεράμυνα είναι έτοιμη να μετατρέψει τις τουρκικές αεροπορικές επιχειρήσεις πάνω από το Αιγαίο σε έναν εφιάλτη.
Η Τουρκία με την σειρά της διαθέτει πολλά συστήματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για επιχειρήσεις εξουδετέρωσης των ελληνικών συστημάτων SAM.
Αυτά περιλαμβάνουν τα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου KORAL και REDET-II, τους βαλλιστικούς πυραύλους μικρού βεληνεκούς J-600T Yıldırım και Bora (SRBM) και σύντομα τον την χερσαία έκδοση του πυραύλου Κρουζ KARA Atmaca (GLCM).
Με την εισαγωγή του KARA Atmaca το 2025, οι τουρκικές χερσαίες δυνάμεις θα διαθέτουν για πρώτη φορά ικανότητα χρήσης πυραύλων Κρουζ.
Το όχημα εκτόξευσης για το KARA Atmaca είναι αρθρωτό, που σημαίνει ότι ο ίδιος εκτοξευτής μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την εκτόξευση πυραύλων TRLG-122 και TRLG-230, αλλά και κατευθυνόμενων ρουκετών TRG-300 GPS/INS.
Σε σύγκριση με το TRG-300, η χερσαία έκδοση KARA Atmaca διαθέτει αυξημένο βεληνεκές ( 280+km έναντι 120+km), βαρύτερη κεφαλή (250kg έναντι 190 ή 105kg) και μεγαλύτερη ακρίβεια που επιτυγχάνεται μέσω της τοποθέτησης ενός IIR-seeker.
Ποιος όμως πιστεύει ότι το πυραυλικό σύστημα KARA Atmaca θα είναι το τελευταίο σύστημα πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς που θα τεθεί σε υπηρεσία με τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις;
Η εισαγωγή του πυραύλου Kρουζ Gezgin θα επιτρέψει σε τουρκικά μαχητικά και υποβρύχια να εμπλακούν κατά στρατηγικών στόχων από μεγάλες αποστάσεις.
Μέσω της κατασκευής του KARA Atmaca GLCM, του Gezgin LACM και της περαιτέρω ανάπτυξης του Bora SRBM, η Τουρκία θα έχει σύντομα στην κατοχή της μια ποικιλία οπλικών συστημάτων που μπορεί να αλλάξουν την κατάσταση στην περιοχή του Αιγαίου και όχι μόνο.
Οι Τούρκοι θέλουν να αλλάξουν δραστικά το status quo στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο Θάλασσα”, καταλήγουν οι ίδιοι μεταξύ άλλων.
Άσχετα το τι πιστεύουν διάφορα “’έμμισθοι” ή “άμισθοι” ειδικοί για την Τουρκία, το πρόβλημα με τους τουρκικούς πυραύλους τύπου Κρουζ, θα απασχολήσει σοβαρά την χώρα μας τα επόμενα χρόνια.
Για τα τουρκικά μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, ετοιμάζουμε ως γνωστόν το ελληνικό “ κεντρί” ( όπλο λέιζερ), το οποίο μπορεί να κάνει τους Τούρκους να τρίβουν τα μάτια τους.
Το πρόβλημα όμως είναι οι πύραυλοι KARA Atmaca GLCM, Gezgin LACM και Bora SRBM, για τους οποίους οφείλουμε τώρα να βρούμε αντίδοτο μέσω SCALP EG και SCALP NAVAL με βεληνεκές πέρα των 300 χλμ, ενώ οφείλουμε να αυξήσουμε το δραστικό βεληνεκές των πυραύλων ATACMS, ώστε να μην τολμούν οι Τούρκοι να μεταφέρουν κοντά στα παράλια καμία πυραυλική συστοιχία.
Όπως και να έχει όμως τα όπλα μπορεί να διαδραματίσουν καίριο ρόλο σε μαι σύγκρουση, αλλά το πιο σημαντικό είναι το έμψυχο δυναμικό και ηθικό, στα οποία υπερτερούμε πραγματικά.
Άλλωστε οι Τούρκοι, σύμφωνα και το συμβούλιο ασφαλείας τους, τους μόνους που υπολογίζουν πολύ στην Α.Μεσόγειο ( εκτός Ισραήλ) είναι την Ελλάδα, και αυτό μας λέει πολλά.
