Σε συνέχεια προγενέστερου άρθρου μας με τίτλο, ''Τουρκο-Ισπανικό AUKUS κόντρα στην ελληνογαλλική συμφωνία- Συζητήσεις περί αεροπλανοφόρου και υποβρυχίου'' , όπου είχαμε αναφερθεί εκτενώς στις δηλώσεις Ερντογάν και του Ισπανού Πρωθυπουργού μετά την πρόσφατη επίσκεψη του δεύτερου στην Τουρκία, και για συζητήσεις με θέμα την κατασκευή αεροπλανοφόρου από την Ισπανία για λογαριασμό της Τουρκίας, έρχεται τουρκικό δημοσίευμα να επαληθεύσει τα γραφόμενα μας.
Τότε ανέφερε ο Ερντογάν:
"Ελπίζω ότι αυτή η στάση της Ισπανίας θα ληφθεί ως παράδειγμα από κάποιους άλλους συμμάχους μας. Πραγματοποιούμε πολλά κοινά έργα με την Ισπανία, ειδικά στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες των χωρών μας, επιθυμούμε να εμβαθύνουμε περαιτέρω τη συνεργασία μας σε αυτόν τον τομέα. Μαζί με την Ισπανία κατασκευάσαμε το αεροπλανοφόρο και τώρα καθελκύστηκε. Και τώρα θέλουμε να κάνουμε ένα μεγαλύτερο με την Ισπανία".
Το νέο τουρκικό άρθρο αναφέρει συγκακριμένα τα εξής:
"Καθώς ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση στο "TCG Anadolu", το μεγαλύτερο πολεμικό πλοίο μέχρι τώρα του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, ανακοινώθηκε ότι ξεκίνησαν οι εργασίες για το πρώτο αεροπλανοφόρο της Τουρκίας, που έφερε πρόσφατα στην ατζέντα ο Πρόεδρος Ερντογάν.
Το πλοίο, το οποίο θα είναι μεγαλύτερο από το TCG Anadolu, θα φιλοξενεί αρκετούς τύπους UAV με κινητήρες και έλικες. Αναφέρεται ότι το πλοίο θα έχει εκτόπισμα γύρω στους 50 χιλιάδες τόνους και χωρητικότητα 1800 ατόμων.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που ελήφθησαν, το ο Αεροπλανοφόρο Τουρκικού Τύπου θα διαθέτει την κατάλληλη υποδομή για μαχητικά αεροσκάφη όπως το F-35 B που μπορεί να απογειώνεται με σύντομη απογείωση - κάθετη προσγείωση.
Υπάρχουν 7 χώρες παγκοσμίως που διαθέτουν αεροπλανοφόρα μέχρι στιγμής και συγκεκριμένα, 11 αεροπλανοφόρα οι ΗΠΑ, από 2 η Κίνα και η Αγγλία, από 1 Ινδία, Ρωσία, Ιταλία και Γαλλία, τα οποία παρέχουν τεράστια υπεροχή.
Υπογραμμίζεται ότι η κατασκευή του τουρκικού αεροπλανοφόρου θα διαρκέσει για μια περίοδο περίπου 7 ετών.
Ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν έκανε την πρώτη αναφορά για το πρώτο αεροπλανοφόρο της Τουρκίας τον Αύγουστο του 2020. Τονίζοντας ότι η Τουρκία χρειάζεται αποτροπή στις θάλασσες, είχε πεί «Ας φτιάξουμε ένα, δύο ή περισσότερα αεροπλανοφόρα». Ο Πρόεδρος Ερντογάν ανακοίνωσε ότι 6 μήνες μετά από αυτή την κλήση ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για την κατασκευή του αεροπλανοφόρου.
Από την άλλη πλευρά, φέτος προγραμματίζεται να παραδοθεί στη Διοίκηση των Ναυτικών Δυνάμεων το Πλοίο πολλαπλών αποσταλών Αμφίβιο Επιθετικό Πλοίο TCG Anadolu, το οποίο είναι το μεγαλύτερο πλοίο που παράγεται στην Τουρκία. Με αυτή την κίνηση, η Τουρκία θα γίνει μία από τις 10 χώρες στον κόσμο που μπορούν να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν τα δικά τους πολεμικά πλοία.
Το TCG Anadolu, το οποίο θα αυξήσει την ικανότητα της Τουρκίας για υπερπόντιες στρατιωτικές επιχειρήσεις και επιχειρήσεις ανθρωπιστικής βοήθειας, θα είναι σε θέση να μεταφέρει οχήματα μάχης και υποστήριξης σε περιοχές κρίσης χωρίς υποστήριξη βάσης και να χρησιμοποιείται σε όλες τις θάλασσες.
Κατασκευασμένο σύμφωνα με τις ανάγκες του τουρκικού ναυτικού, το TCG Anadolu μπορεί να μεταφέρει 30 αεροσκάφη όπως πολεμικά αεροσκάφη, ελικόπτερα και UAV σε αυτό το πλαίσιο."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Το ιδεολόγημα της "Γαλάζιας Πατρίδας" αποτελεί το εφαλτήριο και την γενεσιουργό αιτία της προσπάθειας μεταμόρφωσης της Τουρκίας από χερσαία δύναμη σε ναυτικό κράτος.
Ο Ερντογάν για τον σκοπό αυτό προσπαθεί η Τουρκία να αποκτήσει ισχυρό πολεμικό ναυτικό, είτε ναυπηγώντας εγχώρια πλοία, είτε κατασκευάζοντας αυτά από κοινού με άλλες χώρες, είτε αγοράζοντας τα.
Το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Τουρκία , είναι το "ντύσιμο" με μαχητικά αεροσκάφη του "TCG Anadolu", αφού λόγω αποπομπής της από το πρόγραμμα των F-35 από τις ΗΠΑ, έχει την παγκόσμια πρωτοτυπία να είναι ένα mini αεροπλανοφόρο χωρίς μαχητικά αεροσκάφη....
Στόχος του Ερντογάν είναι η Τουρκία να αγορευθεί σε μια μεγάλη ναυτική δύναμη, ενώ παράλληλα με όπλο της χώρες "του Τουρκικού κόσμου" να αγορευθεί σε μια χερσαία μεγάλη περιφερειακή δύναμη.
Οι βλέψεις και οι επιδιώξεις του είναι μεγάλες σε Μ.Ανατολή, ΝΑ Μεσόγειο, Β. Αφρική και λοιπή Αφρική και Υπερκαυκασία.
Εδώ θα πρέπει να σταθούμε σε τρείς Ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες εν αντιθέσει με τις υπόλοιπες χώρες, τηρούν επαμφοτερίζουσα στάση σε σχέση με την Τουρκία.
Αυτές είναι η Ουκρανία, η οποία βοηθάει την ανάπτυξη της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας, ιδιαίτερα στο θέμα κινητήρων παντός τύπου και συστημάτων αυτοπροστασίας αρμάτων, η Μ. Βρετανία η οποία έχει συνάψει μεγάλη οικονομική συμφωνία με την Τουρκία και η Ισπανία η οποία συνεργάζεται με την Τουρκία όχι μόνο στα αμυντικά και εξοπλιστικά ζητήματα, αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς, εδώ και καιρό με τάσεις περαιτέρω εμβάθυνσης της συνεργασίας.
Θα πρέπει να είμαστε εξόχως προσεκτικοί με τις κινήσεις της Μ. Βρετανίας αναφορικά με την Τουρκία και τη ΝΑ Μεσόγειο, λόγω των βρετανικών βάσεων και συμφερόντων στην Κύπρο, αλλά και λόγω του Brexit το οποίο πλέον αποδεσμεύει την εξωτερική πολιτική του Λονδίνου από αυτήν της ΕΕ.
Το χειρότερο ωστόσο όλων είναι ότι η Ισπανία είναι χώρα μέλος της ΕΕ με σημαντική βαρύτητα, κάτι το οποίο σε συγκερασμό με την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων με την Τουρκία, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Μαδρίτη μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδι σε μια σειρά αποφάσεων-κυρώσεων της ΕΕ κατά της Άγκυρας σε μια σειρά Διεθνών ζητημάτων, όπως η τουρκική επιθετικότητα στη ΝΑ Μεσόγειο και η μη απομάκρυνση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων από τη Λιβύη.