Το πρόγραμμα κατασκευής των τουρκικών υποβρυχίων κλάσης Reis, που είναι πολύ σημαντικό για το μέλλον του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, έχει “βαλτώσει”, αναφέραμε χθες, προκαλώντας μεγάλη ανησυχία στην Άγκυρα.
Τι σχεδιάζουν όμως οι Τούρκοι το οποίο έχει ανησυχήσει Ουάσιγκτον και Βερολίνο";
Α. Ο γερμανικός κολοσσός HDW, ο οποίος κατασκευάζει τα μοναδικό κόσμο υποβρύχια Type-214, και την τουρκική παραλλαγή του Reis, δεν επιθυμεί να αποκτήσει η Τουρκία την ικανότητα να κατασκευάζει δικά της υποβρύχια, αφού θα χάσει την αγορά σε πολλές χώρες του αραβικού κόσμου και στην Μεσόγειο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
...Μέντες οι Τούρκοι! Παραμένει το NAUTICAL GEO στην Κύπρο - Πανίσχυρη γαλλική φρεγάτα FREMM στη Λάρνακα
Β. Όπως αποκαλύπτει τουρκικό δημοσίευμα, η Τουρκία ετοιμάζει με μεταφορά έως τώρα, γερμανικής τεχνολογίας , δύο κλάσεων του συμβατικού υποβρυχίου Milden, με την πρώτη να είναι 3000 τόνων ( με μελλοντική δυνατότητα τοποθέτησης κάθετων εκτοξευτών για βαλλιστικούς πυραύλους), και μία ακόμα έκδοση 500 τόνων για να ελέγξει τον Εύξεινο Πόντο και το Αιγαίο ( θάλασσα των νήσων την αναφέρουν οι Τούρκοι), αφού εκεί δεν απαιτούνται υποβρύχια μεγάλου εκτοπίσματος.
Γ. Παράλληλα η τουρκική ναυτική αμυντική βιομηχανία “τρέχει” πρόγραμμα μη επανδρωμένων υποβρυχίων από την εταιρεία ITU, για να “γεμίσει” τις ίδιες κλειστές θάλασσες και την Α.Μεσόγειο.
Ο κίνδυνος θα ήταν μεγάλος λοιπόν όχι μόνο για το ελληνικό πολεμικό ναυτικό, αλλά και για το γαλλικό, το αιγυπτιακό, το αμερικανικό και το ισραηλινό πολεμικό ναυτικό, που επιθυμούν να ελέγξουν την διαδρομή του East Med και να περιφρουρήσουν τα υποβρύχια καλώδια μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος.
Δ. Έχουμε αλλαγή κυβέρνησης στην Γερμανία, κάτι που μεταφράζεται και σε αλλαγή πλεύσης πιθανότατα, σε σχέση με την Τουρκία και τα νεο-οθωμανικά σχέδια της, που “συγκρούονται” και με τα γερμανικά εμπορικά συμφέροντα πλέον. Έτσι είναι όσο μεγαλώνει μια βιομηχανία προκαλεί απώλειες στους ανταγωνιστές της, και αυτό οι Γερμανοί δεν το επιθυμούν.
Ε. Ο κίνδυνος των τουρκικών υποβρυχίων αυτών των δυνατοτήτων, θα στοχοποιούσε σοβαρότατα την αμερικανική βάση στην Αλεξανδρούπολη, αλλά και τις υπόλοιπες βάσεις τους στην Ελλάδα, εκτός τις ελληνικές στρατιωτικές υποδομές.
Δεν υπάρχει περίπτωση η Ουάσιγκτον να επιτρέψει στην Άγκυρα να διαθέτει υποβρύχια με δυνατότητα εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων η πυραύλων Κρουζ στην περιοχή του Αιγαίου και της Α.Μεσογείου, στην οποία δρουν αμερικανικοί ενεργειακοί κολοσσοί που θα υλοποιήσουν εξορύξεις υδρογονανθράκων.
Για οι θέμα αυτό αναφέρθηκε ξανά ο Τούρκος ειδικός Kozan Selçuk Erkan λέγοντας:
"Με την ολοκλήρωση του πρώτου υποβρυχίου κλάσης Reis, αρχίσαμε να συγκολλούμε λαμαρίνες για πρώτη φορά με υποβρύχια κατηγορίας Type-209/Ay. Αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε εγχώρια συστήματα για πρώτη φορά σε υποβρύχια κλάσης Preveze.
Αυτό λειτούργησε αρνητικά για τους Γερμανούς.
Στόχος της HDW δεν ήταν ποτέ η απόκτηση από μέρους ικανοτήτων όπως η συγκόλληση λαμαρίνας, ή η κατασκευή απλών συστημάτων.Δηλώσαμε ότι θέλουμε να παράγουμε υποβρύχια με μεγαλύτερη εγχώρια συνεισφορά σε σχέση με τα υποβρύχια κλάσης Gür.
Αρχίσαμε να παράγουμε στρατηγικά συστήματα με προσαρμογή, κάνοντας ειδικές συμφωνίες με τους Γερμανούς ( οι οποίοι τώρα αντιδρούν).Εκτός από το ανεξάρτητο σύστημα πρόωσης, το πιο δύσκολο μέρος του υποβρυχίου κατά την κατασκευή είναι η κεφαλή.
Έχουμε πλέον φτάσει στην ικανότητα να παράγουμε πετρελαιοκίνητο υποβρύχιο, ακόμα κι αν δεν θα διαθέτει ανεξάρτητο σύστημα αέρα.
Τώρα για το πρόγραμμα υποβρυχίων Milden οραματιζόμαστε πολλά και διάφορα ακόμη.
Κατασκευάζουμε μια δεξαμενή κατασκευής υποβρυχίων 3000 τόνων. Μπορούμε να πούμε ότι το MILDEN θα είναι μεγαλύτερο από τα νέα υποβρύχια Reis στην δύναμη των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων.
Θα πρόκειται για μια διευρυμένη έκδοση του Type-214 που προσφέρουν οι Γερμανοί στην Αυστραλία για παράδειγμα.
Τα σχέδια μας αφορούν ένα υποβρύχιο κλάσης MILDEN, το οποίο θα είναι γύρω στους 3000 τόνους.
Δεν περιμένω να τοποθετήσουμε συστήματα για την εκτόξευση κάθετα εκτοξευόμενων πυραύλων Κρουζ ή βαλλιστικών πυραύλων στα πρώτα κομμάτια μας.
Τώρα έχουμε αρχίσει να μαθαίνουμε αυτές τις τεχνολογίες. Περιμένω επίσης την κατασκευή ενός μικρότερου σε μέγεθος υποβρυχίου βάσει του σχεδίου STM 500 τόνων.
Έτσι, θα έχουμε δουλειά και στις μικρές κατηγορίες υποβρυχίων. Γάλλοι και Ιταλοί προσπαθούν να πλασάρουν στην αγορά μικρά υποβρύχια στον κόσμο εδώ και χρόνια.
Τα υποβρύχια είναι στρατηγικά και πολύ ακριβά συστήματα. Οι χώρες που θέλουν απλώς να υπερασπιστούν τις ακτές τους και έχουν πρόβλημα, προμηθεύονται μεγάλα υποβρύχια.
Όμως ένα μικρού μεγέθους πετρελαιοκίνητο υποβρύχιο μπορεί να κάνει την ίδια δουλειά ακόμα καλύτερα.
Για παράδειγμα ένα υποβρύχιο 500 τόνων θα ήταν αρκετά ικανό να επιχειρήσει στον Εύξεινο Πόντο, στο Αιγαίο (Θάλασσα των Νησιών) και στην Ανατολική Μεσόγειο.Ένα τέτοιο υποβρύχιο θα ενισχύσει όχι μόνο στις τουρκικές ναυτικές δυνάμεις αλλά θα πωλείται και στο εξωτερικό.
Με λίγα λόγια, χωρίζω το πρόγραμμα MİLDEN σε 2 κομμάτια. Περιμένω ένα υποβρύχιο γύρω στους 3000 τόνους και ένα μίνι υποβρύχιο κατηγορίας 500 τόνων.
Αφού όμως κατασκευάσουμε τα πρώτα υποβρύχια της κλάσης MILDEN, περιμένω να ετοιμάσουμε στην συνέχεια, υποβρύχια τις ίδιας κλάσης με κάθετους εκτοξευτές.
Πύραυλοι Κρουζ και βαλλιστικοί πύραυλοι θα μπορούν να εκτοξευθούν από τους κάθετους εκτοξευτές των υποβρυχίων μας.Περιμένω ένα σύστημα παρόμοιο με αυτό των Νοτιοκορεατών.
Την ίδια στιγμή αναμένω ότι οι χωρητικότητες των συστημάτων αέρα και πρόωσης, καθώς και των μπαταριών λιθίου να αυξάνονται σταδιακά.
Αυτό θα μας έδινε την δυνατότητα να έχουμε υποβρύχια που θα έμεναν περισσότερο χρόνο κάτω από το νερό, και έτσι δεν θα χρειαζόμασταν υποβρύχια με πυρηνική ενέργεια.
Η δεύτερη προσδοκία μου είναι τα μίνι υποβρύχια.
Έχουμε δει το σχέδιο ενός υποβρυχίου που αφορά την ιταλική σχεδίαση 330 τόνων, που πιθανότατα πρόσφερε η DEARSAN Shipyard στο Τουρκμενιστάν.
Το σχέδιο Dearsan είναι ακόμη μικρότερο από το τουρκικό σχέδιο STM.Πρόκειται για ένα κατάλληλο υποβρύχιο για χρήση σε κλειστές θάλασσες. Περιμένω από τον ιδιωτικό τομέα να στραφεί σε τέτοια μικρά υποβρύχια.
Περιμένω επίσης αυτόνομα μη επανδρωμένα υποβρύχια. Μιλάω συγκεκριμένα για υποβρύχια που θα παρέχουν υποστήριξη σε πολεμικά πλοία και επανδρωμένα υποβρύχια.
Είναι ιδιαίτερα δύσκολο να βοηθήσεις πλοία, και υποβρύχια, ο λόγος είναι ότι υπάρχουν στρώματα θερμότητας κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Το θερμικό στρώμα αντανακλά στα συστήματα σόναρ. Έτσι εάν το υποβρύχιο βρίσκεται ανάμεσα και κάτω από αυτά τα στρώματα, είναι πολύ δύσκολο να ανιχνευτεί.
Ανεξάρτητα από το πόσο προηγμένη είναι η τεχνολογία, ο εντοπισμός εξακολουθεί να είναι πολύ δύσκολος.
Τα μη επανδρωμένα υποβρύχια μας θα αρχίσουν να λειτουργούν πρώτα κάτω από το θερμικό στρώμα. Θα αναζητούν τα εχθρικά υποβρύχια χωρίς να κάνουν οτιδήποτε άλλο.
Για παράδειγμα, όταν ένα μη επανδρωμένο υποβρύχιο εντοπίσει ένα εχθρικό υποβρύχιο, θα μπορεί να καταλάβει πλήρως αν πρόκειται για την τουρκική κλάση Reis ή την ελληνική κλάση Type-214.
Ακόμα κι αν δεν το εντοπίσει, θα είναι δύσκολο να κινηθεί ελεύθερα ένα εχθρικό υποβρύχιο στην περιοχή αυτή”, ανέφερε ο ίδιος μεταξύ άλλων.
Η Τουρκία αν της επιτραπεί να ετοιμάσει τα επόμενα χρόνια όλα αυτά τα συστήματα θα έχει ένα και μοναδικό στόχο, που θα αφορά την κυριαρχία στην Α.Μεσόγειο και αλλού.
Οι εξελίξεις όμως στο γεωπολιτικό επίπεδο δείχνουν ότι όλα αυτά θα μείνουν στα σχέδια, αφού καμία γερμανική, αμερικανική εταιρεία, δεν πρόκειται να επιτρέψει, μέσω των τοπικών κυβερνήσεων, να αποκτήσουν οι Τούρκοι τέτοιες δυνατότητες για ευνόητους λόγους.
