Η τουρκική Προεδρία Στρατηγικής και Προϋπολογισμού δημοσίευσε το σχέδιο μεσοπρόθεσμου οικονομικού προγράμματος, Medium-term economic programme (MTEP) για τη χώρα, που καλύπτει τις προτεινόμενες δαπάνες για την περίοδο 2022–24, πρόσφατα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Νέα “μαχαιριά” ΗΠΑ σε Αθήνα! Mε το ζόρι η Τουρκία στην δύση”- Με ποιο ελληνικό κόστος;
Σύμφωνα με τα έγγραφα πρότασης που δημοσιεύονται στην Τουρκική Επίσημη Εφημερίδα, οι δαπάνες για το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας της χώρας (MND) θα αυξηθούν σε 80,439 δισεκατομμύρια TRY (9,69 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) το 2022, από τα προτεινόμενα 65,893 δισεκατομμύρια TRY για το έτος, όπως αρχικά είχε προταθεί στο προηγούμενο (MTEP) της περιόδου 2021–23.
Συνολικά, οι δαπάνες MND θα αντιπροσωπεύουν το 5,05% των κρατικών δαπανών βάσει των νέων προτάσεων.
Η χρηματοδότηση προτείνεται να αυξηθεί κατά 14,39% σε ονομαστικούς όρους το 2023 σε 92,018 δισεκατομμύρια TRY, προτού αυξηθεί κατά ακόμη 10,12% σε 101,333 δισεκατομμύρια TRY το 2024.
Η χρηματοδότηση για το MND το 2023 και το 2024 θα αντιπροσωπεύει το 5,12% και το 5,13% των κρατικών δαπανών αντίστοιχα.
Το κόστος προσωπικού προγραμματίζεται να παραμείνει το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών για το MND, που αντιστοιχεί σε 55,8% το 2022, πριν αυξηθεί σε 57,34% το 2023 και 58,01% το 2024.
Τι εξελίξεις σηματοδοτούνται;
Αποτελεί κανόνα χωρίς μάλιστα εξαιρέσεις, ότι όσο ποιό πολλά χρήματα μια χώρα ξοδεύει για τις αμυντικές δαπάνες της , τόσο περισσότερο μεγαλεπήβολους στόχους έχει τόσο με την γεωπολιτική προβολή ισχύος της , όσο και με την ανάπτυξη της πολεμικής της βιομηχανίας.
Στην περίπτωση της Τουρκίας αυτό το δίδυμο επίτευξης μεγαλεπήβολων στόχων βρίσκεται εδώ και λίγα χρόνια σε μετάβαση.
Το γεγονός ότι η τουρκική οικονομία είναι σε μαύρα χάλια, η αξία της τουρκικής λίρας έχει φθάσει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα σε σχέση με το ευρώ και το δολάριο, ο πληθωρισμός, η φτώχια και η ανεργία καλπάζουν, ενώ ο Covid αποτελείωσε το ανύπαρκτο σύστημα υγείας της χώρας, αφήνουν παγερά αδιάφορο το δίδυμο Ερντογάν-Μπαχτσελί που κυβερνάει την Τουρκία.
Το μόνο που ονειρεύονται οι δύο τους είναι η ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και για τον λόγο αυτό δεν διστάζουν να οδηγούν την Τουρκία σε συνεχείς στρατιωτικές επιχειρήσεις σε πολλαπλά μέτωπα, κάτι το οποίο δεν είχε παρατηρηθεί ποτέ στο παρελθόν
Οι διαδοχικές επιχειρήσεις των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων σε Β. Ιράκ, Συρία, Λιβύη και Ναγκόρνο Καραμπάχ αποτελούν σαφή απόδειξη του τουρκικού μεγαλοιδεατισμού των Ερντογάν-Μπαχτσελί.
Οι κινήσεις τους στοχευμένες και καλυμμένες πίσω από ιδεολογικό περιτύλιγμα, όπως αυτό της "Γαλάζιας Πατρίδας" την οποία έσπευσαν μάλιστα και νόμο του κράτους, προκειμένου να την επικαλούνται ότι ότι πράττουν στην Α. Μεσόγειο και το Αιγαίο το πράττουν εν ονόματί της.
Το γεγονός της αύξησης των αμυντικών δαπανών σε 80,439 δισεκατομμύρια TRY, από τα αρχικά προβλεπόμενα για το έτος 65,893 δισεκατομμύρια TRY, σηματοδοτεί μια αύξηση της τάξεως 14,546 δισεκατομμυρίων TRY, περίπου 22% και μιλάμε για 1 έτος.
Επίσης η συνεχιζόμενη αύξηση των δαπανών για το στρατιωτικό προσωπικό των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, σηματοδοτεί την περαιτέρω αύξηση του επαγγελματικού προσωπικού τους.
Συνεπώς η Τουρκία σκοπεύει μέσω της αύξησης των Αμυντικών της δαπανών , επιδιώκει την περαιτέρω ανάπτυξη της πολεμικής της βιομηχανίας , την αύξηση των εξοπλιστικών της προγραμμάτων και του εξοπλισμού της γενικότερα, τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στο εξωτερικό και το επαγγελματικό προσωπικό των Ενόπλων της Δυνάμεων.
Αντιλαμβανόμαστε από τα παραπάνω και με βάση την τουρκική ρητορική και την προκλητικότητα σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο ότι Ελλάδα και Κύπρος αποτελούν πρωτεύοντες στόχους για τους Ερντογάν-Μπαχτσελί.
Εδώ οφείλουμε να κάνουμε μια διαπίστωση άκρως σημαντική. Αυτή έγκειται στο γεγονός ότι ηγέτες των πολιτικών κομμάτων της τουρκικής αντιπολίτευσης είναι περισσότερο ακραίοι σε θέματα εξωτερικής πολιτικής από τον Ερντογάν.
Υπενθυμίζουμε ότι ο ηγέτης του κύριου αντιπολιτευτικού κόμματος του CHP πρίν από 2 χρόνια κατηγορούσε τον Ερντογάν ότι παρέδωσε 18 νησιά του Αιγαίου στους Έλληνες, αφήνοντας τους να τα καταλάβουν και πως δεν κάνει τίποτε για να τα πάρει ξανά πίσω!!!
Ομοίως πρόσφατα ο υποτίθεται μετριοπαθής και Ευρωπαϊστής Μπαμπατσάν, ηγέτης του δικού του κόμματος της αντιπολίτευσης και πρώην ΥΠΕΞ του Ερντογάν, περιέπαιζε τον Τούρκο Πρόεδρο, λέγοντας του δημόσια , που είναι τα ερευνητικά μας σκάφη τώρα, γιατί είναι δεμένα στα λιμάνια μας, γιατί δεν οργώνουν την Γαλάζια Πατρίδα συνοδεία πολεμικών τουρκικών πλοίων όπως έκαναν στο παρελθόν και άλλα παρόμοια.
Τέλος σύσσωμη η αντιπολίτευση ωθεί τον Ερντογάν να επιτεθεί εκ νέου τις επόμενες ημέρες στη Συρία, κατά των Κούρδων του YPG
Αυτά τα αναφέραμε για να αντιληφθούμε ότι είναι μύθος αυτό που καλλιεργείται ότι αν φύγει ο Ερντογάν από την εξουσία στην Τουρκία τα πράγματα θα βελτιωθούν στα ελληνοτουρκικά , στην Κύπρο και τη ΝΑ Μεσόγειο
Τα χειρότερα είναι μπροστά μας, αφού σε 6-8 εβδομάδες το γεωτρύπανο της Exxon-Mobil θα τρυπήσει στο οικόπεδο 10 της Κυπριακής ΑΟΖ.
Τότε θα προβεί σε γεώτρηση και η Τουρκία σε άλλο θαλάσσιο οικόπεδο της Κυπριακής ΑΟΖ, το οποίο σύμφωνα με τους Τούρκους ανήκει στην αυθαίρετα ορισμένη ΑΟΖ του ψευδοκράτους στην Κύπρο, στο έδαφος του οποίου σχεδιάζουν να προβούν στη δημιουργία ναυτικής και αεροπορικής βάσης, το πιθανότερο στην χερσόνησο της Καρπασίας.
Τι θα κάνουμε τότε, όταν μάλιστα το γαλλικό ΥΠΑΜ διευκρινίζει ότι η πρόβλεψη του άρθρου 2 για αμοιβαία αμυντική ρήτρα και συνδρομή καλύπτει την επικράτεια Ελλάδας και Γαλλίας και φυσικά όχι την ΑΟΖ η οποία δεν αποτελεί μέρος της επικράτειας ενός κράτους;
Θα συστήσουμε ψυχραιμία;
Τι θα γίνει αν η Τουρκία πράξει το ίδιο στη θαλάσσια περιοχή είτε μεταξύ Ρόδου-Καστελορίζου, είτε νοτίως Κρήτης πέραν των 6νμ από τις ακτές της , είτε καταμεσής του Αιγαίου μεταξύ Σκύρου και Ψαρών λόγου χάρη;
Τελικά γιατί δεν οριοθετούμε την ΑΟΖ μας με την Κύπρο, ενώ με την Αίγυπτο την οριοθετήσαμε με όριο τον 28ο μεσημβρινό και όχι ανατολικότερα αυτού, περιλαμβάνοντας και το σύμπλεγμα Καστελορίζου- Ρώ- Στρογγύλης σε αυτήν;
