Στην Τουρκία θέλοντας να κρύψουν τις στρατιωτικές αδυναμίες τους ως αποτέλεσμα της εξωτερικής πολιτικής του Ερντογάν, έχουν επιδοθεί σε έναν πόλεμο προπαγάνδας, παραφράζοντας και διαστρεβλώνοντας δηλώσεις Ελλήνων ακαδημαϊκών περί τις δυνατότητες που έχει ο τουρκικός στρατός, αναφέροντας αυτήν την φορά ότι ο Έλληνας ακαδημαϊκός Καραγιάννης είπε: «Η Τουρκία που γνωρίζουμε δεν υπάρχει πια. Η Τουρκία οραματίζεται έναν νέο γεωπολιτικό ρόλο για την ίδια. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν αεροπλανοφόρο».
Είναι γνωστό ότι η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ελληνικού Κοινοβουλίου, πραγματοποίησε συνεδρίαση για να συζητήσει θέματα όπως η Τουρκία, το Αφγανιστάν, η Ανατολική Μεσόγειος και η Κύπρος. Έλληνες ακαδημαϊκοί που παρευρέθηκαν στην ειδική συνεδρία ανέλυσαν περιφερειακά ζητήματα.
Μιλώντας στη σύνοδο, ο Έλληνας ακαδημαϊκός Μάνος Καραγιάννης είπε ότι «η Τουρκία στοχεύει σε μια επιθετική ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική στην περιοχή και την καθιστά επικίνδυνη, για όλα τα κράτη της ευρύτερης περιοχής και ως παράδειγμα ανέφερε, επισημαίνοντας, τις στρατιωτικές βάσεις της Τουρκίας στο Κατάρ και τη Σομαλία», ενώ ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Κώστας Κωνσταντίνου είπε: «Ο Ερντογάν είναι ασταθής και φροντίζει να αναδεικνύει συνεχώς, ότι η Τουρκία αποτελεί μια ανερχόμενη παγκόσμια δύναμη για να κερδίσει πόντους, τόσο στο εσωτερικό της χώρας ( εκλογές ) όσο και στο διεθνές παζάρι της Ανατολικής Μεσογείου ».
ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟ TCG ANADOLU
Περιγράφεται ως η ναυαρχίδα του τουρκικού ναυτικού, το TCG ANADOLU έχει μήκος 232 μέτρα και πλάτος 32 μέτρα.
Το Anadolu, το οποίο έχει ύψος 58 μέτρα, διαθέτει ένα γκαράζ βαρέων φορτίων για βαρέα οχήματα όπως δεξαμενές και κοντέινερ 1.410 τετραγωνικών μέτρων. Το πλοίο περιλαμβάνει επίσης μια αποβάθρα πλοίων 1.165 τετραγωνικών μέτρων, ένα γκαράζ ελαφρού φορτίου 1.880 τετραγωνικών μέτρων, 6 χώρους προσγείωσης και ένα κατάστρωμα πτήσης 5.440 τετραγωνικών μέτρων με ράμπα πτήσης και υπόστεγο 900 τετραγωνικών μέτρων. Το Anadolu έχει επίσης χωρητικότητα για 6 F358, 4 ελικόπτερα Atak, 8 ελικόπτερα μεταφοράς μεσαίας αποστολής, 2 ελικόπτερα θαλάσσης και 2 μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
το TCG Anadolu δεν μπορεί να λειτουργήσει ως «στρατηγικό όπλο»
Το TCG Anadolu δεν μπορεί να λειτουργήσει ως «στρατηγικό όπλο» στα χέρια της Άγκυρας, αφού δεν υπάρχει διαθέσιμο μαχητικό για αυτό με αποτέλεσμα, οι Τούρκοι να ποντάρουν σε drone (UAV) για να είναι επιχειρησιακό.
Η Τουρκία ανακοίνωσε πως η επόμενη ναυαρχίδα του στόλου της, το αεροπλανοφόρο - σκάφος αμφίβιων επιχειρήσεων, TCG Anadolu θα μεταφέρει, αντί για αεροσκάφη (που λόγω του αποκλεισμού από το πρόγραμμα των F-35 δεν υπάρχουν) , UAV.
Οι ειδικοί επισήμαναν στο Ahval News, πόσο δύσκολο είναι βρει η Άγκυρα υπό ανάπτυξη «ναυτικά drone» και πώς αυτά τα αεροσκάφη, δεν είναι κατάλληλα να αντικαταστήσουν μαχητικά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο Αραβικός Σύνδεσμος ''σταυρώνει'' την Τουρκία -"Φύγετε αμέσως από Συρία και Λιβύη''
Ο Haluk Bayraktar, Διευθύνων Σύμβουλος (CEO) του τουρκικού κατασκευαστή drone, ανακοίνωσε ότι η εταιρεία του σχεδιάζει «να αναπτύξει ένα νέο UCAV (μη επανδρωμένο πολεμικό εναέριο όχημα), ικανό να προσγειωθεί με επιτυχία και να απογειωθεί από το LHD Anadolu σε ένα χρόνο».
Ο James Rogers από το Κέντρο Μελετών Πολέμου, SDU, δήλωσε ότι «η προσγείωση σε αεροπλανοφόρο, είναι πολύ πιο περίπλοκη και ασκεί πίεση στη δομή ενός αεροσκάφους από ό, τι είναι να προσγειωθεί σε αεροδρόμιο, οπότε η Τουρκία, θα πρέπει να επεκτείνει την υπό ανάπτυξη τεχνογνωσία της στα drone, για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων».
Τα μέτρα που μπορεί να λάβει η Τουρκία, περιλαμβάνουν προηγμένες αναβαθμίσεις στο Bayraktar TB2 ή το πιο προηγμένο Akıncı PT-2.
«Η Τουρκία δήλωσε επίσης, ότι το λεγόμενο Bayraktar TB3 βρίσκεται υπό κατασκευή για αυτόν τον ρόλο», δήλωσε ο Rogers.
Το Anadolu βασίζεται πλήρως στη ναυαρχίδα του Ισπανικού Ναυτικού Juan Carlos I. Έχει σχεδιαστεί για τη μεταφορά ελικοπτέρων και μαχητικών, με δυνατότητες κατακόρυφης προσγείωσης (STOVL) μικρής απογείωσης, όπως το AV-8 Harrier και η παραλλαγή F-35B.
Αναλυτές από μία ανεξάρτητη ερευνητική ομάδα στην Άγκυρα, επεσήμαναν ότι η Τουρκία, δεν μπορεί να προμηθευτεί κανέναν από αυτούς τους τύπους μαχητικών.
«Δεν υπάρχει επιλογή μαχητικού για το Anadolu, μετά τον αποκλεισμό από τα F-35B από τις ΗΠΑ και τη μη διαθεσιμότητα μεταχειρισμένων παλαιών μαχητικών Harrier από τη Δύση», είπαν οι αναλυτές.
Δεδομένου του σχεδιασμού του Anadolu, η Τουρκία πιθανότατα θα απαιτούσε αεροσκάφη STOVL ή VTOL (κάθετη απογείωση και προσγείωση).
Ο Rogers επεσήμανε ότι η Ρωσία, αναπτύσσει αεροσκάφη VTOL για την επόμενη φρεγάτα της κλάσης ( Project-22350) Ναύαρχος Γκόρσκοφ.
«Η Τουρκία μπορεί να εμπνευστεί από αυτή τη ανάπτυξη, για να εκπληρώσει μερικούς από τους ρόλους που απαιτεί», είπε.
Ο Shashank Joshi, αμυντικός συντάκτης του Economist, επεσήμανε, πως ότι drone και να επιλέξει η Τουρκία για την ναυαρχίδα της, θα πρέπει να είναι αρκετά μικρό με αντίστοιχα μικρότερο ωφέλιμο φορτίο, επειδή το Anadolu δεν έχει καταπέλτες.«Το τούρκικο Bayraktar TB2, στην τυπική του μορφή, δεν είναι πολύ μικρότερο (σ.σ. από τη βασική έκδοση)», αναφέρει.
Οι αναλυτές του BlueMelange προβλέπουν ότι, λόγω έλλειψης οποιωνδήποτε διαβαθμισμένων έργων drone όπως τα drone με δυνατότητα VTOL, τα Bayraktar TB3 και MALE Aksungur θα είναι τα πρώτα που θα χρησιμοποιηθούν στο Anadolu.
«Φημολογείται ότι και τα δύο έχουν ήδη σχεδιαστεί σε ναυτικές εκδοχές», είπαν και πρόσθεσαν: «Αλλά δεν είναι τόσο εύκολο».
Οι κινητήρες των drone, δεν έχουν σχεδιαστεί για απογείωση από το Anadolu και ακόμα και αν επανασχεδιαστούν, δεν είναι σίγουρο ότι μπορούν να το πετύχουν.
Και ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση, «το ήδη περιορισμένο ωφέλιμο φορτίο και τα καύσιμα τους, θα μειώσουν το εύρος και το ρόλο τους», ανέφεραν οι αναλυτές.
Αναλυτές αναφέρουν ακόμα πως η Τουρκία, πρέπει να αναπτύξει ένα αυτόνομο σύστημα STOBAR ενώ «παράλληλα, τα τουρκικά UCAV (TB3s, Aksungur, ένα ναυτικό Akıncı ή άλλες νέες εκπλήξεις) πρέπει να γίνουν «ναυτικά», να είναι εξοπλισμένα με αναδιπλούμενα φτερά και νέα δυνατά εργαλεία».
«Δεν γνωρίζουμε πώς η SSB (Προεδρία των αμυντικών βιομηχανιών) και οι μηχανικοί της εταιρείας, μπορούν να διορθώσουν όλα αυτά τα ζητήματα εγκαίρως», σχολιάζουν
Οι αναλυτές ρωτήθηκαν εάν μια τέτοια προσπάθεια, αξίζει ακόμη και το κόστος, δεδομένης της περιορισμένης ικανότητας και της αποτελεσματικότητας των ναυτικών αεροσκαφών.
Σε αντίθεση με τα μαχητικά αεροσκάφη, τα drone έχουν εξαιρετικά περιορισμένες δυνατότητες που απαιτούνται για τη διεξαγωγή πολεμικών περιπολιών (CAP), την επίτευξη αεροπορικής υπεροχής, την εκτόξευση αποστολών βαθιάς διείσδυσης ή την παροχή εγγύς αεροπορικής υποστήριξης.
«Τα αεροπλανοφόρα παράγουν στρατηγικά αποτελέσματα μόνο με F-35Bs», ανέφεραν οι αναλυτές.
Συνεπώς, συνέχισαν να θεωρούν ότι το κόστος έρευνας και ανάπτυξης για αυτά τα ναυτικά UCAV, θα πρέπει να ακυρωθεί και να διατεθεί για τα ναυτικά S70B28D +, MH60R, CH53K, CV22, θαλάσσια ATAK ή αναβαθμισμένα ελικόπτερα AH1W.
Εάν η Τουρκία πορευτεί με τα drone της, το ζήτημα του πώς το Anadolu μπορεί να υπερασπιστεί επαρκώς τον εαυτό του από τις αεροπορικές επιθέσεις, γίνεται εντονότερο. Η Άγκυρα ισχυρίζεται, ότι το αεροσκάφος Akıncı μπορεί να εκτοξεύσει τουρκικά Bozdoğan (Merlin) και Gökdoğan (Peregrine), εντός οπτικής εμβέλειας και πυραύλους αέρος-αέρος εκτός οπτικού ορίζοντα (BVR).
Ωστόσο, αυτά δεν θα τα καθιστούν τόσο αποτελεσματικά όσο ένα μαχητικό τζετ.
«Το Akıncı δεν έχει την ταχύτητα, τη δύναμη, την ευελιξία, την επιτάχυνση, τα ηλεκτρονικά συστήματα και φυσικά το φορτίο αέρος-αέρος, για την αντιμετώπιση οποιωνδήποτε ταχέων μαχητικών αεροσκαφών», ανέφεραν οι αναλυτές του BlueMelange.
Ως αποτέλεσμα, το Anadolu πιθανότατα θα πρέπει να συνοδεύεται από άλλα πολεμικά πλοία, με σημαντικές δυνατότητες αεροπορικής άμυνας. Και εδώ, η Άγκυρα έχει πρόβλημα.
«Δυστυχώς, το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό δεν διαθέτει πλοία για αντιαεροπορική άμυνα επιφανείας», δήλωσαν οι αναλυτές. «Το πρόγραμμα TF2000, τώρα TF2035, αντι-αεροπορικού πολέμου καθυστερεί συνεχώς και σταματά από τα τέλη της δεκαετίας του 1990».
Δεδομένης της έλλειψης προϋπολογισμού και της απαιτούμενης προηγμένης τεχνολογίας, αμφιβάλλουν ότι η Τουρκία έχει τη δυνατότητα να παραδώσει επτά Αντιτορπιλικά TF2035, μέχρι τουλάχιστον, τα μέσα της δεκαετίας του 2030 ή ακόμα και τη δεκαετία του 2040.
Εν τω μεταξύ, η ικανότητα αεροπορικής άμυνας του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού θα εξασφαλιστεί από φρεγάτες, όπως τα πολεμικά πλοία της κατηγορίας G, που βρίσκονται επί του παρόντος σε υπηρεσία, και είναι πρώην αμερικανικά αλλά εκσυγχρονισμένα.
«Εάν η Τουρκία αποφάσισε να συνεχίσει με αυτά τα UCAV, δεν θα φέρει καμία πρόσθετη ικανότητα και ρόλους για το πλοίο Anadolu, όπως στην περίπτωση των F-35B», δήλωσαν καταληκτικά.
