Από το 1974 και μετά οι τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας διαρκώς αναβαθμίζονται, με αποτέλεσμα οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας διαρκώς να βρίσκονται σε κατάσταση ετοιμότητας συνεχώς.
Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα οι δύο χώρες έχουν εντάξει στο δυναμικό τους διάφορα οπλικά συστήματα και μέσα, αναβαθμίζοντας διαρκώς την στρατιωτική τους ισχύ.
Όπως είναι εύλογο η ένταξη ενός νέου οπλικού συστήματος, αναλόγως της τακτικής χρησιμοποιήσεως του, διαφοροποιεί από λίγο έως πολύ την διάταξη στο πεδίο της μάχης αλλά και το δόγμα διεξαγωγής των στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Συνέπεια όλων αυτών είναι Τουρκία και Ελλάδα να διαφοροποιούν συνεχώς το δόγμα τους σε τακτικό και στρατηγικό επίπεδο.
Για να γίνουν αντιληπτά τα παραπάνω θα αναφέρουμε ως παράδειγμα, ότι άλλη ήταν η τουρκική σχεδίαση για διεξαγωγή αποβατικής ενέργειας την δεκαετία του 1980 και άλλη τώρα, αφού στο μεσοδιάστημα η Τουρκία απέκτησε επιθετικά ελικόπτερα, drone, συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, πυραύλους εδάφους-εδάφους όπως πχ οι WS1 και αέρος-εδάφους μεγάλου βεληνεκούς.
Στον αντίποδα και η Ελλάδα απέκτησε πυραυλικά συστήματα εδάφους-εδάφους μεγάλου βεληνεκούς όπως πχ τα MLRS, επιθετικά ελικόπτερα Appache, αντιαρματικά Kornet και Tow2 και άλλα οπλικά συστήματα αναβαθμίζοντας την αποτροπή των Ενόπλων της Δυνάμεων.
Εμείς μετά από αυτήν τη σύντομη πλην όμως αναγκαία εισαγωγή θα αναλύσουμε τί συμβαίνει σήμερα από πλευράς δόγματος διεξαγωγής χερσαίων επιχειρήσεων της Τουρκίας και τι έχει διαφοροποιηθεί σε σχέση με 5 χρόνια πρίν.
Μισθοφόροι-UAV-συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου-διαλειτουργικότητα μέσων
Η Τουρκία για πρώτη φορά στην ιστορία της χρησιμοποιεί μισθοφόρους και UAV σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, αρχικά στη Συρία, στη συνέχεια στη Λιβύη και στη συνέχεια στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Αυτούς δεν τους χρησιμοποίησαν οι Τούρκοι μεμονομένα και ανοργάνωτα, αλλά σε συγκερασμό με τις ένοπλες δυνάμεις τους αρχικά στη Συρία όπως είπαμε, υιοθετώντας ένα νέο δόγμα διεξαγωγής στρατιωτικών επιχειρήσεων το οποίο εστιάζει στην διαλειτουργικότητα των μέσων, για βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων, και η οποία αναλύεται ως εξής:
Νέο τουρκικό δόγμα διεξαγωγής χερσαίων επιχειρήσεων
α. Προώθηση συνεχώς Μονάδων μηχανοκίνητου πεζικού, τεθωρακισμένων, Ειδικών Δυνάμεων και Πυροβολικού εντός του idlib, δημιουργώντας έτσι έναν «εδαφικό υπερκορεσμό δυνάμεων».
β. Προώθηση του Koral (Land based Radar Electronic Warfare System) πλησίον των τουρκοσυριακών συνόρων για διεξαγωγή ηλεκτρονικού πολέμου.
γ. Προσβολή των συριακών δυνάμεων με πυρά πυροβολικού και πυραυλικά συστήματα εδάφους-εδάφους μεγάλου βεληνεκούς αλλά και με πυραύλους αέρος- εδάφους μεγάλου βεληνεκούς και πολύ μεγάλης ακρίβειας, τους οποίους εκτόξευαν τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη (F-16) τα οποία πετούσαν εντός τουρκικού εναέριου χώρου λόγω της non fly zone που είχαν επιβάλει τα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη.
δ. Μαζική χρήση UAV σε αποστολές αναγνώρισης, επιτήρησης αλλά και καταστροφής στόχων του συριακού στρατού.
Από τα παραπάνω θα σταθούμε στην προώθηση του Koral για διεξαγωγή ηλεκτρονικού πολέμου, την μαζική χρήση UAV και την διάδραση που είχε η χρησιμοποίησή τους αναφορικά με τη χρήση του τουρκικού πυροβολικού και της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Γερμανοί για Κανάλι της Κωνσταντινούπολης: ''Δεν έχουμε σκοπό να το χρηματοδοτήσουμε''
Το Koral (Land based Radar Electronic Warfare System) είναι «οπλικό σύστημα διεξαγωγής ηλεκτρονικού πολέμου». Κατασκευάστρια εταιρεία είναι η Asselsan, έχει βεληνεκές 150 χιλιόμετρα και λειτουργεί σε θερμοκρασίες από -30 έως 50 βαθμούς Κελσίου και υγρασία έως 95%.
Αποτελείται από 2 οχήματα 8χ8. Το ένα φέρει το Electronic Radar Support (ES) και το άλλο το Multi Radar Electronic Attack (EA).
Ουσιαστικά μιλάμε για ένα ηλεκτρονικό σύστημα άμυνας και επίθεσης ταυτόχρονα. Σχεδιάστηκε για να εντοπίζει-ανιχνεύει, αναλύει αυτόματα, δημιουργώντας τράπεζα πληροφοριών και να μπλοκάρει-παρεμβάλει άμεσα τα σήματα των εχθρικών ραντάρ εδάφους-αέρος-θαλάσσης.
Η χρήση του Koral είχε τα ακόλουθα αποτελέσματα:
(1) Στο Idlib ο Συριακός στρατός είχε παραλάβει το Almar-Antey IL271 Aistynok ραντάρ αντιπυροβολικού το οποίο λειτουργεί στην Χ-Band μεταξύ 8.5-10.68 GHZ. Αυτό το φάσμα συχνοτήτων ήταν εντός των δυνατοτήτων παρεμβολής του Koral και έτσι οι Τούρκοι κατάφεραν να το παρεμβάλουν. Αποτέλεσμα το συριακό πυροβολικό να αδυνατεί να εντοπίσει με το παραπάνω ραντάρ τις θέσεις του τουρκικού πυροβολικού και να βάλλει εναντίον του βολές αντιπυροβολικού.
(2) Πραγματοποίησε εντοπισμό και παρεμβολές στα συριακά ραντάρ παρεμποδίζοντας την ανίχνευση και τον εντοπισμό των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών, τα οποία εκτόξευαν ανενόχλητα τους πυραύλους αέρος-εδάφους εναντίον συριακών στόχων.
(3) Εντοπισμό και παρεμβολή σε σήματα wi-fi, Bluetooth,ασύρματα τηλέφωνα. Το Koral έχει επιπλέον τη δυνατότητα εντοπισμού και παρεμβολής καλύπτοντας στην S band φάσμα μεταξύ 2.3 GHZ έως 2.5 GHZ και μεταξύ 2.7 GHZ έως 3.7 GHZ και στην Ka band φάσμα μεταξύ 33.4 GHZ έως 36 GHZ.
Σημειωτέον ότι η S band καλύπτει φάσμα συχνοτήτων μεταξύ 2-4 GHZ. Το συμβατικό όριο μεταξύ UHF και SHF είναι τα 3 GHZ. Η μπάντα S χρησιμοποιείται από ραντάρ ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας, ραντάρ καιρού, ραντάρ πλοίων, δορυφορικές επικοινωνίες.
Επιπλέον η S band εμπεριέχει την ISM band μεταξύ 2.4-2,483 GHZ που χρησιμοποιείται ευρέως στα wi-fi Bluetooth,ασύρματα τηλέφωνα, γι αυτό και το Koral όπως προανέφερα μπορεί να τα εντοπίσει και να τα παρεμβάλει.
Τέλος η Ka band καλύπτει φάσμα μεταξύ 26.5 -40 GHZ , ενώ εντός αυτού του φάσματος εκπέμπουν τα ραντάρ των μαχητικών αεροσκαφών.
Οι Τούρκοι χρησιμοποίησαν μαζικά UAV κατά των συριακών δυνάμεων στο Idlib. Σημειωτέον ότι το ΑΝΚΑ-S έχει τη δυνατότητα συλλογής πληροφοριών επικοινωνιών και ηλεκτρονικών πληροφοριών (COMINT-ELINT), καλύπτοντας τουλάχιστον μπάντα συχνοτήτων από 30 MGHZ έως 3 GHZ.
Έτσι εντοπίζουν την ακριβή θέση μετάδοσης επικοινωνιών, οπότε παρακολουθώντας και αναλύοντας τες βρίσκουν και προσβάλλουν τη θέση των εχθρικών δυνάμεων με πυρά είτε από μαχητικά αεροσκάφη, πυροβολικό, UAV.
Τέλος με το νέο τουρκικό δόγμα αποφεύγεται η στενή εμπλοκή στο πεδίο της μάχης των Τούρκων στρατιωτών. Ως εμπροσθοφυλακή οι ΤΕΔ χρησιμοποιούν τους τζιχαντιστές, επικουρούμενους από επαγγελματικό προσωπικό το οποίο ανήκει στις τουρκικές Ειδικές Δυνάμεις και στη ΜΙΤ.
Είναι γνωστή σε όλους άλλωστε η τουρκική μισθοφορική εταιρεία SADAT και ο ρόλος της στην στρατολόγηση και εκπαίδευση μισθοφόρων
Επιπλέον τα χτυπήματα που επιχειρούνται στον εχθρό είναι ακριβείας, από απόσταση και εξειδικευμένα αφού στοχοποιούν και παραλύουν τα ηλεκτρονικά μέσα του αντιπάλου αποδιοργανώνοντας την άμυνά του.
Τρόποι αντιμετώπισης-Προοπτικές
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να "δεί το θέμα των μισθοφόρων", αφού πλέον εκτός των άλλων οι συγκεκριμένοι αποκομίζουν πολεμική εμπειρία στα πεδία των μαχών, κάτι το οποίο θα είναι πολύ ωφέλιμο για τις Ένοπλες Δυνάμεις μας οι οποίες στερούνται πολεμικής εμπειρίας σε σύγχρονο πεδίο μάχης.
Πιθανόν η δημιουργία από τη χώρα μας μισθοφορικών εταιρειών στα πρότυπα ανάλογων εταιρειών Δυτικών κρατών, θα ήταν ωφέλιμη, αφού θα αποτελούσε το "μακρύ χέρι" της Ελλάδας και στην οποία θα έπρεπε να υπάρχει θέση σε απόστρατα στελέχη σε ρόλο εκπαιδευτών, εμπειρογνωμόνων και ηγετών όπου ήθελε απαιτηθεί.
Περιοχές- κράτη για άντληση μισθοφόρων θα μπορούσε να είναι κατά βάση κράτη της Αφρικής που έχουν με ίδιο θρήσκευμα με εμάς, και τα οποία είναι πολλά στη Μαύρη Ήπειρο, όπως και από χώρες της Βαλκανικής.
Αναφορικά με το θέμα των UAV έχουν γίνει κάποια θετικά βήματα από την Ελλάδα, ωστόσο θα πρέπει να εστιάσουμε ιδιαίτερα στο θέμα, αφού ως οπλικό σύστημα από μόνο του δημιουργεί καινοτομίες στη διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων, αλλάζοντας πολλά δεδομένα.
Τα οπλισμένα UAV παρέχουν εγγύς αεροπορική υποστήριξη σε μαχόμενα φίλια τμήματα, πλήττουν συγκεντρώσεις εφεδρικών δυνάμεων οι οποίες κινούνται προς τα εμπρός από τις θέσεις τους προκειμένου να στεγανοποιήσουν ρήγμα στην αμυντική διάταξη, είτε καταστρέφοντας τες, είτε προκαλώντας απώλειες-φθορές σε αυτές έτσι ώστε η επέμβασή τους στο πεδίο της μάχης να είναι αδύναμη και ανίκανη να αλλάξει τη ροή των επιχειρήσεων.
Λειτουργούν επίσης ως εναέριος παρατηρητής συνεχώς επιτηρώντας το πεδίο της μάχης, προβαίνοντας σε στοχοποίηση του πεδίου της μάχης επ' ωφελεία άλλων οπλικών συστημάτων όπως πχ αεροπορίας και πυροβολικού.
Οι νυχτερινές επιχειρήσεις πλέον δεν θα διεξάγονται ανάλογα με το φώς της Σελήνης, αφού τα drone εντοπίζουν πανεύκολα τις κινήσεις στρατιωτών και οπλικών μέσων, ακόμη και στο σκοτάδι.
Τέλος η προσβολή σταθερών στόχων, όπως αποθηκών πυρομαχικών, Σταθμών Διοίκησης, ρυμουλκούμενου πυροβολικού, Σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, υδραγωγείων, γεφυρών οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου, αποτελεί εύκολη υπόθεση για τα οπλισμένα UAV είτε αυτά είναι οπλισμένα με πυραύλους είτε είναι drone καμικάζι.
Αυτά που προαναφέραμε αλλάζουν τελείως τα υπάρχοντα δεδομένα στην αντιμετώπιση της εχθρικής απειλής σε μια πληθώρα διαφορετικών κατηγοριών επιχειρήσεων.
Για παράδειγμα η εφεδρεία μας όταν ο εχθρός διαθέτει ελευθερία κινήσεων των drone του, δεν θα πρέπει να λειτουργεί συγκεντρωτικά, αφού αυτό θα ήταν βούτυρο στο ψωμί των εχθρικών drone τα οποία θα διέλυαν εν τω γεννάσθαι τις δυνάμεις μας.
Η παραλλαγή με ειδικά καλύμματα θα πρέπει να θεωρείται κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη για τον αμυνόμενο
Το σχέδιο παραπλανήσεως αποκτά βαρύνουσα σημασία, το οποίο θα εμπεριέχει παθητικά μέτρα προστασίας, όπως και ενεργητικά μέτρα αυτοάμυνας.
Για παράδειγμα έχει αποδειχθεί ότι οι κουβέρτες ατομικής προστασίας φορεμένες από έναν στρατιώτη αντανακλούν τη θερμότητα του σώματος εσωτερικά μη παρέχοντας θερμικό στίγμα στο εχθρικό UAV. Τα οφέλη είναι πολλαπλάσια όταν στην περιοχή σκορπίσουμε επιφάνειες αντανάκλασης του ήλιου όπως παρμπρίζ αυτοκινήτων, γεγονός που θα έχει ως αποτέλεσμα την εστίαση των καμερών του UAV πάνω σε πολλούς εικονικούς στόχους. καθώς επίσης και ανθρώπινων ομοιωμάτων.
Οπωσδήποτε όμως και πλέον των παραπάνω παθητικών μέτρων ατομικής προστασίας θα πρέπει να διαθέτουμε ενεργητικά μέτρα, οπλικά συστήματα και μέσα , ικανά είτε να καταρρίψουν τα εχθρικά drone ή να κατευθύνουμε εμείς διακόπτοντας την ηλεκτρονική ροή εντολών από τον εχθρό μας χειριστή του.
Συνεπώς θα πρέπει τόσο σε τακτικό επίπεδο (Μονάδων-Σχηματισμών), όσο και σε στρατηγικό επίπεδο για την προστασία κρίσιμων στόχων, η χώρα να κινηθεί για την εξάλειψη της απειλής αυτής, με την άμεση προμήθεια antidrone συστημάτων και την επιχειρησιακή τους ένταξη.
Κλείνοντας θα επισημαίναμε ότι η χώρα θα πρέπει να διαθέτει ανάλογα μέσα ηλεκτρονικού πολέμου για αντίμετρα αλλά και αντιαντίμετρα σε βάρος του εχθρού, ο οποίος συστηματικά έχει δημιουργήσει ένα αξιόλογο οπλοστάσιο από αυτά τα μέσα.
