Μια έκπληξη περίμενε τον Νίκο Δένδια όταν συνομιλούσε με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Άγκυρα, με τον θρασύτατο Τούρκο ομόλογό του να θέτει ευθέως το ζήτημα της γενοκτονίας των Ποντίων. Πριν από μερικές μέρες σας ενημερώσαμε για το ζήτημα όταν τέθηκε για πρώτη φορά "στο τραπέζι", με τις λεπτομέρειες των τουρκικών θέσεων να γίνονται σήμερα γνωστές.
Ο Τούρκος ΥΠΕΞ διατύπωσε την απίστευτη απαίτηση να σταματήσει η Ελλάδα να μιλά για την γενοκτονία των Ποντίων! Τότε η Άγκυρα δεν είχε ακόμη εισπράξει το χαστούκι της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων από τον Αμερικανό Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και κινήθηκε προληπτικά, όπως συνήθως κάνει απέναντι στην Ελλάδα.
Η μεγαλύτερη έκπληξη όμως, ήταν ότι το ζήτημα αυτό δεν τέθηκε για πρώτη φορά. Ωστόσο τώρα ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας το απέρριψε κατηγορηματικά και αποστομωτικά ώστε να διαλυθεί οποιαδήποτε εντύπωση περί του αντιθέτου.
Ο Τσαβούσογλου είχε και κατά το παρελθόν θελήσει να επιβάλλει στην Ελλάδα να αποστεί της ιστορικής μνήμης και να διαγράψει ένα από τα πολλά εγκλήματα του οθωμανικού παρελθόντος της Τουρκίας.
Το ζήτημα είχε τεθεί στον Ευάγγελο Βενιζέλο, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών και το χειρότερο, είχε σχεδόν επέλθει συμφωνία. Αυτό που συζητείτο, δεν ήταν μόνον να σταματήσουν οι αναφορές στην γενοκτονία των Ποντίων, αλλά και να ποινικοποιηθούν. Να περιληφθούν στον λεγόμενο «αντιρατσιστικό νόμο» προκειμένου οι αναφορές στην σφαγή του ποντιακού ελληνισμού να καταστούν ποινικό αδίκημα και να διώκονται. Να θεωρείται «ρατσιστής» όποιος ομιλεί για την γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού.
Και αυτό την στιγμή κατά την οποία, η θυσία των Ποντίων αδελφών μας τιμάται κάθε χρόνο στις 19 Μαΐου δυνάμει ψηφίσματος της ελληνικής Βουλής του 1994.
Η απαίτηση όμως του Τσαβούσογλου ήταν και τότε ωμή, όπως είναι και σήμερα. Ίσως και να εμφανίσθηκε ενοχλημένος που η Ελλάδα «έχει αργήσει» να ανταποκριθεί στην απαίτησή του. Και όταν του τέθηκε το ζήτημα του ότι εκείνα τα εγκλήματα διεπράχθησαν από το κράτος των Οθωμανών και όχι από την σημερινή Τουρκία, ο Τσαβούσογλου μίλησε για «συνέχεια του Κράτους».
Κατά κλασσικό ανατολίτικο τρόπο η Άγκυρα, άλλοτε θεωρεί εαυτήν «νέο» κράτος 100 μόλις ετών, διαγράφοντας αυτά που δεν την βολεύουν και άλλοτε προβάλει το γεγονός ότι είναι «συνέχεια» της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αυτό το τελευταίο συνήθως το κάνει προκειμένου να διεκδικήσει εδάφη τα οποία δεν της ανήκουν. Το έχει πράξει τόσο με την Μοσούλη και το βόρειο Ιράκ, όσο και για την βορειοανατολική Συρία.
Αυτό που θα πρέπει τώρα να μας απασχολήσει είναι το γεγονός ότι οι Τούρκοι επαναφέρουν το θέμα. Αποδεικνύει όχι μόνον το απύθμενο θράσος τους, αλλά και την επιμονή μέσω της οποίας θέλουν να περάσουν τις θέσεις τους. Επί της ουσίας θέλουν να ξεπεράσουν το εγκληματικό παρελθόν, είτε του οθωμανικού είτε του τουρκικού κράτους, δια της αποδοχής των πράξεών τους. Δεν επιδιώκουν ούτε την συγγνώμη για τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει κατά της ανθρωπότητας, ούτε την παραγραφή τους. Επιζητούν αποδοχή. Να παύσουν δηλαδή οι σφαγές, είτε των Ποντίων, είτε των Αρμενίων να θεωρούνται γενοκτονίες και να «υποβιβασθούν» σε απλά ιστορικά γεγονότα.
Με αυτόν τον στόχο, άπαξ και θέσουν ένα ζήτημα, άπαξ και ο συνομιλητής τους, έστω από αβρότητα δεν αντιδράσει, δεν τους απορρίψει, θεωρούν δεδομένο ότι η αποδοχή του έχει δρομολογηθεί. Χρόνια μετά την συζήτηση με τον Ευάγγελο Βενιζέλο θυμούνται και απαιτούν την αποδοχή της ιστορικής τους διαστρέβλωσης όσον αφορά στην γενοκτονία των Ποντίων.
Ένας λόγος ακόμη που κατέστησε επιβεβλημένη την απορριπτική απάντηση του Νίκου Δένδια στην Άγκυρα. Διαφορετικά ο Τσαβούσογλου μπορεί να «έδενε» ότι έχει θέσει ακόμη και ζήτημα Θράκης!
Και κάτι τελευταίο. Αν είχαν περάσει οι απαιτήσεις Τσαβούσογλου να περιληφθούν στον λεγόμενο αντιρατσιστικό νόμο οι αναφορές στην γενοκτονία των Ποντίων, ίσως και εμείς οι ίδιοι να βρισκόμασταν αυτή την στιγμή κατηγορούμενοι για τις θέσεις μας.
