Οι Ιταλοί πάντα έπαιζαν τα δικά τους γεωπολιτικά παιχνίδια ειδικά στην Μεσόγειο, έτσι και τώρα συνεργάζονται ξεκάθαρα με την Άγκυρα, τόσο στο θέμα της Λιβύης όσο και στο θέμα της ΑΟΖ με την χώρα αυτή, ενώ σαμποτάρουν και τον αγωγό East Med.
Η Ανατολική Μεσόγειος έχει καταστεί μια πολύ “θερμή θάλασσα” για την Ρώμη, η οποία θέλει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο, λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο την ιστορία της, αλλά τη γεωγραφική της θέση και τα συμφέροντά της, αναφέρουν ιταλικές πηγές.
Τώρα ενόχλησε πολύ την Ιταλία, η σύνοδος ''Philia 2021'' στην Αθήνα, παρουσία χωρών του Κόλπου και της Αιγύπτου, ειδικά εκεί που ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε ότι οι επτά χώρες που συμμετέχουν στη σύνοδο κορυφής σχεδιάζουν να πραγματοποιούν πλέον τακτικές επαφές και συναντήσεις.
Ιταλικές δημοσιογραφικές πηγές αφού υπενθύμισαν ότι Ελλάδα και Αίγυπτος υπέγραψαν συμφωνία στις 6 Αυγούστου 2020 για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων, παρέχοντας αμοιβαία δικαιώματα εξερεύνησης της ενέργειας στην ανατολική Μεσόγειο, εξέφρασαν την στήριξη τους στο Τουρκολιβυκό μνημόνιο το οποίο ουδέποτε φυσικά αποδοκίμασαν έχοντας πάντα άριστες σχέσεις με την κυβέρνηση της Τρίπολης της Λιβύης.
Αυτό που ενόχλησε την Ρώμη είναι ότι “βάσει αυτής της συμφωνίας, Ελλάδα-Αίγυπτος όρισαν τις δικές τους αποκλειστικές οικονομικές ζώνες με σκοπό να «μεγιστοποιήσουν τη χρήση των διαθέσιμων πόρων στην περιοχή, ιδίως τα πολλά υποσχόμενα αποθέματα φυσικού αερίου και πετρελαίου» που είναι τεράστια.
“Για την Αθήνα, η συμφωνία σέβεται όλες τις αρχές του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας, επιτρέπει τη διατήρηση των σχέσεων καλής γειτονίας και συμβάλλει στην ασφάλεια και τη σταθερότητα της περιοχής.
Το σύμφωνο, ωστόσο, έρχεται σε αντίθεση με την συμφωνία, που υπεγράφη στις 27 Νοεμβρίου 2019, από την Τουρκία και την Κυβέρνηση της Εθνικής Συμφωνίας (GNA) της Τρίπολης, υπό την προεδρία του Πρωθυπουργού Φαγιέζ Σαρράι.
Αυτή η συμφωνία αφορά επίσης την οριοθέτηση των αντίστοιχων αποκλειστικών οικονομικών ζωνών, αλλά ορίζεται από την Αθήνα και το Κάιρο ως «παράνομη», καθώς δεν είναι σύμφωνη με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου”, αναφέρουν οι ιταλικές δημοσιογραφικές πηγές.
Το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο είναι παράνομο για όλη την διεθνή κοινότητα και τις ΗΠΑ, όχι όμως για την Ρώμη που έχει τα δικά της γεωπολιτικά σχέδια σε αυτήν την πλευρά της Μεσογείου και ενοχλείται από τις πρωτοβουλίες του ελληνικού και του αιγυπτιακού ΥΠΕΞ.
Οι Ιταλοί αναφέρουν ότι “για την Ελλάδα, η Άγκυρα αντιπροσωπεύει τον «κύριο παράγοντα αστάθειας» στην περιοχή, λόγω των παρεμβάσεών της «στη Λιβύη, το Αιγαίο, την Κύπρο, τη Συρία, το Ιράκ και, πιο πρόσφατα, στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ», όχι όμως για την Ιταλία που βλέπει την τουρκική επέλαση απολύτως φυσιολογική εκτιμούν πολλοί ειδικοί.
Το έτερο που ενοχλεί την Ιταλία είναι η παρουσία των ΗΑΕ σε στρατιωτικές ασκήσεις με την Ελλάδα και την Γαλλία.
“Ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία έχει παρουσία στην περιοχή των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων μέσω της βάσης της στο Κατάρ. Τώρα, μέσω της συμφωνίας με την Ελλάδα, τα Εμιράτα προσπαθούν να επεκτείνουν την παρουσία τους στις πύλες της Τουρκίας”, τονίζει το ιταλικό άρθρο
Το πιο σημαντικό που ενοχλεί σφόδρα την Ρώμη είναι οι πολύ καλές σχέσεις μεταξύ Αθήνας και Παρισιού, οι οποίες έχουν παγιωθεί εδώ και πολύ καιρό, ειδικά μετά την αγορά 18 μαχητικών Rafale.
“Η υπογραφή αντιπροσωπεύει το τελευταίο σημάδι των αυξανόμενων αμυντικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας, με τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις να προσπαθούν να εκσυγχρονιστούν εν μέσω εντάσεων με τη γειτονική Τουρκία”, αναφέρει Ιταλός ειδικός.
Η Ιταλία τηρώντας διαχρονικά μια άκρως φιλοτουρκική στάση, ετοιμάζεται όπως όλα δείχνουν να διεκδικήσει και αυτή την δική της ναυτική και γεωπολιτική παρουσία στην Μεσόγειο και αυτό είναι θεμιτό έως ένα σημείο που δεν ενοχλεί την ελληνική πλευρά.
Η αναγνώριση όμως των άκρως προκλητικών τουρκικών ενεργειακών και γεωπολιτικών συμφερόντων στην περιοχή της Α.Μεσογείου από την Ρώμη, παρ’ όλες τις συμφωνίες Ελλάδος-Ισραήλ-Κύπρου (αγωγός East Med), και η μη καταδίκη της τουρκικής εμπλοκής στην Λιβύη μαζί με την αποστολή Τζιχαντιστών, είναι ενδεικτικές των φιλοτουρκικών προθέσεων των Ιταλών που είπαμε και επαναλαμβάνουμε ότι έχουν τα δικά τους σχέδια στην Μεσόγειο τα οποία πολλές φορές είναι ανταγωνιστικά με τα ελληνικά.