Για τους στόχους του Ερντογάν σε σχέση με το διεθνές περιβάλλον και ενόψει των διερευνητικών επαφών με την Ελλάδα μίλησε ο Άγγελος Συρίγος στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 με τον Νίκο Χατζηνικολάου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ιωάννης Μάζης: Γιατί φοβόμαστε να πούμε τη λέξη πόλεμος;
Ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και βουλευτής της ΝΔ, ερωτώμενος πόσες πιθανότητες δίνει να αποφύγουμε ένα θερμό επεισόδιο σε αυτήν τη φάση, σημείωσε: “Νομίζω ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά και η εκτίμησή μου είναι ότι δεν θα μπει μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα, δεν θα περάσει τη γραμμή των έξι μιλίων.
Παρατηρώ ορισμένα πράγματα, έχω την εντύπωση πως ο αριθμός των πολεμικών πλοίων που έχει βγάλει η Τουρκία αυτήν τη φορά είναι μικρότερος από την προηγούμενη φορά, κάνει περίεργες κινήσεις. Το ότι ανοιγοκλείνει διαρκώς το σήμα του Ορούτς Ρέις για να διαπιστώνεται η πορεία του, είναι ένα ενδεικτικό σημείο. Βέβαια οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ξέρουν ανά πάσα στιγμή πού είναι, αλλά όλα παίζουν τον ρόλο τους.
Το γεγονός ότι η NAVTEX είναι για δέκα ημέρες και όχι για έναν μήνα, νομίζω ότι η Τουρκία διαπιστώνει αυτήν τη στιγμή πώς πάει η κατάσταση, θέλει να διαπιστώσει ποιες είναι οι διεθνείς αντιδράσεις. Κι επειδή οι διεθνείς αντιδράσεις είναι πάρα πολύ έντονες, έχω την εντύπωση ότι καταγράφει αυτά τα μηνύματα”.
Όσο για το τι επιδιώκει ο Ερντογάν είπε “αισθάνεται εγκλωβισμένος μέσα στο σχήμα των διερευνητικών. Αφενός μεν γιατί οι διερευνητικές έχουν μια πεπατημένη που ακολουθούν από το 2002, συζητάμε για οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, όχι κάτι άλλο. Βγήκε και η ΕΕ μετά με τα συμπεράσματά της και επιβεβαίωσε ότι πρέπει να συζητήσουμε μόνο για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών οπότε μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο ο Ερντογάν ασφυκτιά και θέλει να το ξεπετάξει από πάνω του”.
Απαντώντας στο αν τώρα είναι η ώρα των κυρώσεων σημείωσε: “Υπάρχουν δύο πράγματα, οι κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυρώσεις από τα κράτη μέλη. Οι κυρώσεις της ΕΕ εκ των πραγμάτων είναι περιορισμένης εμβέλειας, δεν μπορείς με ένα αυτοκίνητο να πετάξεις στο διάστημα. Αντιστοίχως και οι κυρώσεις των κρατών μελών λειτουργούν περισσότερο ως φόβητρο παρά ως αντικειμενικό στοιχείο που θα ωθήσει κάποιον να τον αποτρέψει από μια συμπεριφορά. Η απειλή των κυρώσεων είναι εκείνη που ανησυχεί. Περισσότερο θα πείραζε την Τουρκία η διακοπή παράδοσης πολεμικού υλικού από κράτη μέλη της ΕΕ παρά οι όποιες κυρώσεις θα εφαρμοστούν αν αποφασιστούν ύστερα από τρεις-τέσσερις μήνες”.
