Μας έχουν εκνευρίσει οι Τούρκοι εδώ και μήνες, επικαλούμενοι και φωτογραφίες μάλιστα με Έλληνες στρατιώτες στο Καστελόριζο, για την στρατικοποίηση των ελληνικών νησιών.
Οι ίδιοι όμως έχουν εξοπλίσει τα δύο νησιά Ίμβρο και Τένεδο αλλά και τα μικρασιατικά παράλια μέχρι εκεί που δεν παίρνει και είναι καιρός να σταματήσουν να λένε ψέματα, διότι οι τουρκικές δυνάμεις είναι “προσανατολισμένες” προς τα ελληνικά νησιά και πουθενά αλλού.
Ενδεικτικά σύμφωνα με την ιστοσελίδα ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ και φωτογραφίες με συντεταγμένες έχουμε για παράδειγμα:
Α. Τις εγκαταστάσεις της 6ης τουρκικής Μοίρας Κατευθυνόμενων Βλημάτων του Α/Α συστήματος NIKE της Τουρκικής Αεροπορίας, στην περιοχή Ayvacik Δαρδανελλίων, Βορείως της Λέσβου. Συντεταγμένες: 39°36'38.08"N 26°16'40.59"E.
Β. Τις εγκαταστάσεις του 5ου Συντάγματος Καταδρομών του 2ου Σώματος Στρατού στην Ίμβρο. Το Στρατόπεδο ΣΓΟΣ ORHAN AKINALP βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του αεροδρομίου της νήσου. Συντεταγμένες: 40°12'33.6"N 25°54'12.2"E.
Δ. Τις εγκαταστάσεις της Τουρκικής Αεροπορίας στην χερσόνησο της Κνίδου (Datça). Από δεξιά, το Κέντρο Διοίκησης, o 212ος Σταθμός Κινητού Radar (πιθανότατα TRS-22XX) και η 1η Μοίρα Κατευθυνόμενων Βλημάτων του Α/Α συστήματος NIKE. Συντεταγμένες: 36°43'52.0"N 27°34'53.2"E.
Ε Την Ταξιαρχία Πεζοναυτών και την Στρατιά Αιγαίου, σε Φώκαια και Σμύρνη αντίστοιχα, καθώς και την έδρα της μονάδος υποβρυχίων καταστροφών Αιγαίου.
Καθώς εισήλθαμε στον 5ο γύρο των συνομιλιών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, το Βερολίνο κάνοντας πιθανότατα τον “λαγό” του Τραμπ, κάλεσε την Ελλάδα να αποσύρει το στρατό της από τα νησιά του Αιγαίου Πελάγους, σε μια πρωτόγνωρη αξίωση.
Στο θέμα όπως είναι γνωστό ενεπλάκη ο Γερμανός Πρέσβης, ο οποίος είπε ότι η χώρα του «δεν μπορεί να δείξει μεγάλη σκληρότητα απέναντι στην Τουρκία, διότι αν αυτό γίνει τότε θα καταστραφεί η ικανότητά της Γερμανίας να μεσολαβήσει».
Αυτό καταρχήν δεν αφορά την πατρίδα μας, αλλά την γερμανική φιλοτουρκική πολιτική στο σύνολο της, όπως αυτή εκφράζεται εδώ και δεκαετίες με την πώληση γερμανικών οπλικών συστημάτων, που χρησιμοποιούνται στην εξόντωση Κούρδων. Υπενθυμίζεται ότι εκρεμμούν πωλήσεις γερμανικών όπλων στην Τουρκίας αξίας 350 εκατ.ευρώ τουλάχιστον.
Αυτό άλλωστε είχε αναφέρει και το γερμανικό κόμμα Die Linke καταγγέλλοντας γεγονότα και στοιχεία στην γερμανική βουλή τόσο πρόσφατα όσο και παλαιότερα για την αμυντική σχέση Τουρκίας-Γερμανίας.
Ο Τούρκος Προέδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επιζητεί εναγωνίως να αποστρατικοποιηθούν μια σειρά νησιών πολλά από τα οποία διεκδικεί λέγοντας ότι ανήκαν στην... πρώην Οθωμανική αυτοκρατορία.
Αυτόματα, τέτοιες αξιώσεις αποτελούν εθνικό κίνδυνο για την Ελλάδα η οποία διαφυλάσσει τα συμφέροντα της στα νησιά με όποιο τρόπο αυτή επιθυμεί.
Εκτιμήσεις αμυντικών αναλυτών φέρουν την Άγκυρα να φοβάται την μετακίνηση ελληνικών πυραυλικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς στα νησιά, σε περίπτωση πιθανής στρατιωτικής σύγκρουσης, μεταβάλλοντας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ενδεχομένως να επιχειρήσουν να δράσουν οι Τουρκικές δυνάμεις, σε ένα τέτοιο σενάριο.
Η Τουρκία είναι η μόνη χώρα που αναφέρεται και απαιτεί την αποστρατικοποίηση των «νησιών του Ανατολικού Αιγαίου».
Σύμφωνα με το ελληνικό ΥΠΕΞ όσον αφορά τη στρατιωτικοποίηση των νησιών στο Ανατολικό Αιγαίο, ισχύουν διάφορες διεθνείς συμφωνίες. Συγκεκριμένα :
• το καθεστώς των νησιών της Λήμνου και της Σαμοθράκης διέπεται από τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 για τα Στενά, η οποία αντικαταστάθηκε από τη Συνθήκη του Μοντρέ του 1936.
• το καθεστώς των νησιών της Μυτιλήνης, της Χίου, της Σάμου και της Ικαρίας, διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης του 1923 και,
• το καθεστώς των νησιών των Δωδεκανήσων διέπεται από τη Συνθήκη Ειρήνης του Παρισιού του 1947.
Λήμνος και Σαμοθράκη
Η αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών της Λήμνου και της Σαμοθράκης, μαζί με την αποστρατικοποίηση των Δαρδανελίων, της Θάλασσας του Μαρμαρά και του Βοσπόρου και των Τουρκικών Ίμβρων (Gokceada), Τενέδου (Bozcaada) και των Κουνελιών (Tavcan), τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 για τα Στενά. Αυτό ακυρώθηκε από τη Συνθήκη του Montreux του 1936, η οποία, όπως δήλωσε κατηγορηματικά στο προοίμιό της, αντικατέστησε στο σύνολό της την προαναφερθείσα Συνθήκη της Λωζάνης.
Το δικαίωμα της Ελλάδας να στρατιωτικοποιήσει τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη αναγνωρίστηκε από την Τουρκία, σύμφωνα με την επιστολή στον Έλληνα πρωθυπουργό στις 6 Μαΐου 1936 ο Τούρκος πρέσβης στην Αθήνα εκείνη τη στιγμή, Ρούσεν Έσρεφ, κατόπιν εντολής της κυβέρνησής του.
Η τουρκική κυβέρνηση επανέλαβε αυτήν τη θέση όταν ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Rustu Aras, σε ομιλία του προς την Τουρκική Εθνοσυνέλευση με την ευκαιρία της επικύρωσης της Συνθήκης του Μοντρέ, αναγνώρισε ανεπιφύλακτα το νομικό δικαίωμα της Ελλάδας να αναπτύσσει στρατεύματα στη Λήμνο και τη Σαμοθράκη, με την ακόλουθη δήλωση: «Οι διατάξεις που αφορούν τα νησιά της Λήμνου και της Σαμοθράκης, που ανήκουν στη γειτονική και φιλική χώρα μας Ελλάδα και αποστρατικοποιήθηκαν κατά την εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923, καταργήθηκαν επίσης από τη νέα Συνθήκη του Μοντρέ, η οποία μας δίνει μεγάλη ευχαρίστηση »(Εφημερίδα των Συνοπτικών Πρακτικών της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, τόμος 12, 31 Ιουλίου 3136, σελ. 309). Κατά την ίδια περίοδο, η Τουρκία έδωσε παρόμοιες διαβεβαιώσεις για το θέμα αυτό στις κυβερνήσεις των ενδιαφερόμενων τρίτων χωρών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η Άγκυρα ''διαφημίζει'' ετοιμότητα... 10' για την πολεμική της αεροπορία: Η Ελληνική σε 5’ έχει φτάσει ήδη στα παράλια
Η κατάσταση της Μυτιλήνης, της Χίου, της Σάμου και της Ικαρίας
Η Συνθήκη της Λωζάνης δεν αναφέρει ότι αυτά τα νησιά έχουν λάβει καθεστώς αποστρατικοποίησης.
Η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται απλώς να μην δημιουργήσει εκεί ναυτικές βάσεις ή οχυρώσεις σύμφωνα με το άρθρο 13 της Συνθήκης. Πιο συγκεκριμένα, αυτό το άρθρο ορίζει ότι:
«Προκειμένου να διασφαλιστεί η διατήρηση της ειρήνης, η Ελληνική Κυβέρνηση δεσμεύεται να τηρήσει τους ακόλουθους περιορισμούς στα νησιά Μυτιλήνη, Χίο, Σάμο και Νικάρια:
• Δεν θα δημιουργηθεί ναυτική βάση και οχύρωση στα εν λόγω νησιά.
• Απαγορεύεται στα ελληνικά στρατιωτικά αεροσκάφη να πετούν πάνω από το έδαφος των ακτών της Ανατολίας. Αμοιβαία, η τουρκική κυβέρνηση θα απαγορεύσει στα στρατιωτικά αεροσκάφη τους να πετούν πάνω από τα εν λόγω νησιά.
• Οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις στα εν λόγω νησιά θα περιοριστούν στο κανονικό σώμα που απαιτείται για στρατιωτική θητεία, η οποία μπορεί να εκπαιδευτεί επί τόπου, καθώς και σε μια δύναμη χωροφυλακής και αστυνομίας ανάλογα με τη δύναμη της χωροφυλακής και της αστυνομίας που υπάρχει σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια».
Ενώ μέχρι στιγμής η Ελλάδα έχει εφαρμόσει πιστά αυτές τις διατάξεις, η Τουρκία έχει παραβεί επανειλημμένα τις νομικές υποχρεώσεις που της έχουν αναλάβει και συνεχίζει να το πράττει, παρά το γεγονός ότι το ίδιο άρθρο υποχρεώνει την Τουρκία να μην επιτρέψει στο στρατιωτικό της αεροσκάφος να εισέλθει στον εναέριο χώρο αυτών των ελληνικών νησιών.
Από την άλλη πλευρά, το ίδιο άρθρο επιτρέπει στην Ελλάδα να διατηρήσει ένα κανονικό σώμα που απαιτείται για στρατιωτική θητεία, η οποία μπορεί να εκπαιδευτεί επί τόπου, καθώς και μια δύναμη χωροφυλακής και αστυνομίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αόρατα στους Τούρκους τα Ελληνικά υποβρύχια
Η κατάσταση των Νήσων του Νοτιοανατολικού Αιγαίου (Δωδεκάνησα)
Τα νησιά των Δωδεκανήσων παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με πλήρη κυριαρχία από την Ειρηνευτική Συνθήκη του Παρισιού μεταξύ της Ιταλίας και των Συμμάχων τον Απρίλιο του 1947.
Οι διατάξεις αυτής της Συνθήκης προέβλεπαν την αποστρατικοποίηση αυτών των νησιών: «Τα παραπάνω νησιά θα αποστρατικοποιηθούν και θα παραμείνουν έτσι». Υπάρχει παρουσία Εθνικής Φρουράς στα νησιά των Δωδεκανήσων, η οποία έχει δηλωθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του CFE.
Όσον αφορά τους τουρκικούς ισχυρισμούς σχετικά με την αποστρατικοποίηση των νησιών των Δωδεκανήσων, πρέπει να σημειωθεί ότι:
• Η Τουρκία δεν είναι συμβαλλόμενο κράτος σε αυτήν τη Συνθήκη, η οποία ως εκ τούτου αποτελεί «μεταξύ άλλων πράξη» για την Τουρκία, δηλαδή, ένα ζήτημα που σχετίζεται με άλλους. Σύμφωνα με το άρθρο 34 της σύμβασης της Βιέννης για το δίκαιο των συνθηκών, μια συνθήκη δεν δημιουργεί υποχρεώσεις ή δικαιώματα για τρίτες χώρες.
• Το αποστρατικοποιημένο καθεστώς των νησιών των Δωδεκανήσων επιβλήθηκε μετά την αποφασιστική παρέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης και αντανακλά τις πολιτικές προθέσεις της Μόσχας εκείνη την εποχή. Θα πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι το καθεστώς αποστρατικοποίησης έχασε τον λόγο ύπαρξής του με τη δημιουργία του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ως ασυμβίβαστο με τη συμμετοχή των χωρών.
