Ο γνωστός ιδρυτής και αρχισυντάκτης του γνωστού ειδησεογραφικού πρακτορείου ειδήσεων Forbes.com, Στηβ Φόρμπς αναφέρει περί κλιμάκωσης της καταστάσεως μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας αφήνοντας να φανεί ότι οδεύουμε ακόμα σε μια πιθανή στρατιωτική ρήξη.
Η είδηση στην προκειμένη περίπτωση αφορά στο ερώτημα ενός ενδεχόμενου ελληνο-τουρκικού πολέμου από έναν Αμερικανό ιδρυτή/δημοσιογράφο ενός εκ των μεγαλυτέρων ιστοσελίδων ενημέρωσης και εκατομμυριούχο, ο οποίος ασχολείται αποκλειστικά με το θέμα αυτό, τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Η διαμάχη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για τον έλεγχο του Αιγαίου, την Κύπρο για το ζήτημα των θαλάσσιων συνόρων έχει ξεφύγει από κάτι πλέον συνηθισμένο και έχει ανέλθει σε άλλο επίπεδο λόγω κυρίως των τουρκικών προκλήσεων.
Πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι η τουρκική προκλητική νεο-οθωμανικού χαρακτήρα στάση οφείλεται στην αποχώρηση των ΗΠΑ από την περιοχή της Μεσογείου και από τον ιστορικό ρόλο τους ως "διαιτητή".
Ένας “διαιτητής” όμως οφείλει και πρέπει να είναι αμερόληπτος, και η στάση των ΗΠΑ από αυτή την άποψη, απέχει πολύ από ένα ικανοποιητικό επίπεδο, αφού η στήριξη προς την Άγκυρα διαχρονικά έχει λάβει σκανδαλώδεις διαστάσεις.
“Το πραγματικό πρόβλημα είναι η έλλειψη ηγεσίας στο ΝΑΤΟ και μια ορθολογική αντιμετώπιση της τεράστιας αντιπαλότητας μεταξύ δύο μελών του οργανισμού, της Ελλάδας και της Τουρκίας. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για το Κυπριακό.
Αντί να επιλύει προβλήματα, η Ουάσιγκτον προτίμησε να τα παγώνει ή να τα αγνοεί. Οι ΗΠΑ συμπεριφέρονται ως ένας νάρκισσος σοσιαλιστής που έχει λάβει μια πρόσκληση να παρευρεθεί σε πάρτι VIP και αναρωτιέται: «Θα με προσέξουν περισσότερο αν παρευρεθώ ή αν δεν το κάνω;».
Επιπλέον, από τον Νοέμβριο και μετά, οι ΗΠΑ πιθανότατα θα παραλύσουν για μήνες αφού θα διεξαχθούν οι προεδρικές εκλογές.
Όταν οι ΗΠΑ αφήνουν ένα κενό, πολλοί είναι έτοιμοι να το “γεμίσουν”.
Ρωσία και Τουρκία είναι δύο τέλεια παραδείγματα εδώ. Για περίπου μια δεκαετία, η Ρωσία παίζει έξυπνα τα χαρτιά της στις συγκρούσεις της Συρίας και της Λιβύης, και σε οποιαδήποτε πιθανή διευθέτηση αυτών των κρίσεων, τα συμφέροντά της λαμβάνονται πάντα υπόψη.
Η Τουρκία προωθεί δυναμικά μια φιλόδοξη περιφερειακή ατζέντα που περιλαμβάνει το Αιγαίο Πέλαγος, την ΑΟΖ, την Κύπρο, αλλά και τις συγκρούσεις σε Συρία και Λιβύη.
Επιπλέον, η υποστήριξη της Άγκυρας στη Μουσουλμανική Αδελφότητα προκαλεί εντάσεις σε Αίγυπτο, Ισραήλ, ΗΑΕ και Σαουδική Αραβία, καθώς και σε ορισμένες δυτικές δημοκρατίες.
Η Τουρκία φαίνεται αποφασισμένη να ανακτήσει την ηγεσία του Σουνιτικού Ισλάμ που κατείχε για αιώνες κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ και η Αίγυπτος, ειδικότερα, αντιλαμβάνονται το τουρκικό σχέδιο πλέον ως μια πολύ μεγάλη υπαρξιακή απειλή”, αναφέρει ο ειδικός αμυντικός αναλυτής Marco Carnelos .
Η Άγκυρα έχει προκαλέσει εντάσεις με την Ελλάδα, την Κύπρο, τη Συρία, το Ιράκ, την Αίγυπτο, τη Γαλλία και την ΕΕ.
Έχει επίσης εχθρική σχέση με τη Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ, και μια άκρως αμφιλεγόμενη σχέση με τις ΗΠΑ αλλά και αντικρουόμενες σχέσεις με τη Ρωσία στη Συρία και τη Λιβύη.
Τα μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκαν στην Ανατολική Μεσόγειο θα μεταφερθούν στην Ευρώπη μέσω του λεγόμενου αγωγού East Med που περιλαμβάνει την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα, αλλά η παρέμβαση της Τουρκίας προκαλεί τριγμούς στο σχέδιο.
Υπάρχει το πολύ πιθανό σενάριο οι χώρες που συμμετέχουν σε αυτό το σχέδιο μαζί με αμερικανικές εταιρείες, Γερουσιαστές και πολιτικούς να πιέσουν για την δημιουργία μιας Task Force για την προστασία του αγωγού που έχει την έγκριση της Γερουσίας των ΗΠΑ. Σε αυτό το ενδεχόμενο οι Τούρκοι θα στοχοποιηθούν όπως ο Σαντάμ και ο Καντάφι.
Η ΕΕ σε όλα αυτά ενεργεί με σπασμωδικό τρόπο τρόπο. Η Γαλλία υποστηρίζει την Ελλάδα και στέλνει πολεμικά της πλοία, η Γερμανία προσπαθεί να μεσολαβήσει, η Ιταλία παρακολουθεί με ανησυχία το ζήτημα της μετανάστευσης και οι Βρυξέλλες φαίνεται να είναι εντελώς παράλυτες.
Τα πράγματα είναι επίσης πολύ άσχημα και για το ίδιο το ΝΑΤΟ, αφού αυτό διαγνώστηκε ως "εγκεφαλικά νεκρό" από τον Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν.
Οι κοινές ναυτικές ασκήσεις στην περιοχή δεν βοηθούν στην ηρεμία των εντάσεων. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσουν πιθανά ατυχήματα, ενώ η ικανότητα διαχείρισης τους δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη.
Απαιτείται η αποκλιμάκωση και, για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να δημιουργηθεί ένα είδος μηχανισμού διαβούλευσης. Μια ομάδα επαφών για την Ανατολική Μεσόγειο, όπου θα μπορούσαν να κατατεθούν και να συζητηθούν όλα τα πολιτικά, οικονομικά και νομικά παράπονα, μπορεί να αποτελέσει αφετηρία.
Μια τέτοια ομάδα πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα έθνη της περιοχής, μαζί με τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τη Ρωσία και ορισμένες άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Αυτό το σενάριο όμως δεν το θέλουν οι Τούρκοι με τίποτα, ενώ ενδεχομένως να επιχειρήσουν να βιαστούν να κάνουν...ότι είναι να κάνουν, διότι ο χρόνος τους τελιεώνει.