Οι τουρκικές προκλητικές κινήσεις στην Α.Μεσόγειο, τελευταία στο Λίβανο με την μεταφορά όπλων δεν έχουν διαφύγει της προσοχής των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών, σε συνδυασμό με το “bulling” των Τούρκων σε Ελλάδα, Αίγυπτο, Κύπρο, ήταν να ενεργοποιηθεί άμεσα η γαλλική πολεμική μηχανή σε κεντρική και Ανατολική Μεσόγειο, η στρατιωτική ηγεσία της οποίας εκτιμά δεόντως τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, και ειδικά την ΠΑ που την θεωρεί ως την πιο μάχιμη δύναμη στην Ευρώπη.
Έτσι σύμφωνα με πληροφορίες του ελληνικού τύπου προετοιμάζονται νέες στρατιωτικές ασκήσεις μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας. Ασκήσεις οι οποίες θα γίνουν περίπου το ίδιο διάστημα που θα βρίσκονται στην Σούδα τα 4 μαχητικά αεροσκάφη τύπου F16 block 60 των ΗΑΕ.
Για τον σκοπό αυτόν το Παρίσι αντικατάστησε το ζεύγος των μαχητικών Rafale που είχε στείλει με 3 νέα εξοπλισμένα με πυραύλους κατά πλοίων και με συστήματα ηλεκτρονικών παρεμβολών Rafale.
Σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΝΤ1 την άλλη εβδομάδα έχουν προγραμματιστεί αεροπορικές ασκήσεις ελληνικών και γαλλικών μαχητικών πέριξ της Κρήτης, ενώ τα γαλλικά μαχητικά θα ενταχθούν στην γαλλική δύναμη Κύπρου η οποία θα αποκτήσει σχεδόν μόνιμο χαρακτήρα όπως φαίνεται. Οι Τούρκοι όπως δείχνουν τα δεδομένα θα βρεθούν εγκλωβισμένοι απο Έλληνες, Γάλλους, ΗΑΕ, ενώ στο βάθος θα έρθουν και οι Αιγύπτιοι που θέλουν να δηλώσουν παρών στις εξελίξεις στην περιοχή.
Το ελληνικό ΠΝ σε «οργασμό» εν μέσω τουρκικών προκλήσεων σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο
Σύμφωνα με ξένη αμυντική ιστοσελίδα, από τις αρχές Αυγούστου, η Ελλάδα περατώνει την τελευταία πυραλαύκατο κλάσης Roussen, περίπου 20 χρόνια μετά την έναρξη του προγράμματος. Οι καθυστερήσεις στο έργο οφείλονται εν μέρει στην οικονομική κρίση που έπληξε την χώρα αυτή, αναγκάζοντας τους υπευθύνους του ελληνικού ΠΝ να αναβάλλουν τα περισσότερα σχέδια εκσυγχρονισμού του ελληνικού πολεμικού ναυτικού.
Τώρα οι ίδιοι αξιωματούχοι «τρέχουν» αγώνα ταχύτητας για να εκσυγχρονίσουν έναν γηράσκοντα στόλο, σε μια ολοένα και πιο ασταθή θαλάσσια περιοχή, μια εποχή που οι ναυτικές δυνατότητες της Τουρκίας, αρχίζουν να μεγαλώνουν .
Λοιπόν, πώς θα βρει τρόπο η Αθήνα να ανταποκριθεί στις όλο και πιο επείγουσες απαιτήσεις για το ΠΝ της ένεκα της τουρκικής προκλητικότητας;
Στο παρελθόν, η Ελλάδα συνεργάστηκε κυρίως με ευρωπαϊκές χώρες για να χτίσει τη ναυτική της δύναμη. Τη δεκαετία του 1980, αγόρασε μεταχειρισμένες φρεγάτες κατηγορίας Kortenaer από την Ολλανδία και αγόρασε τέσσερις γερμανικής κατασκευής φρεγάτες MEKO 200 κλάση ΥΔΡΑ, τρεις από τις οποίες κατασκευάστηκαν σε ελληνικά ναυπηγεία.
Αυτές οι φρεγάτες είναι πλέον η ραχοκοκαλιά του ελληνικού στόλου. Επιπλέον, αυτές οι περιορισμένες συνεργασίες αποδείχθηκαν επιτυχείς αφού έδωσαν στο ελληνικό ΠΝ, καλά εξοπλισμένα πλοία, επιτρέποντας επίσης στην Ελλάδα να διατηρήσει μια μέτρια αλλά ικανή ναυπηγική βιομηχανία, η οποία παρήγαγε τα περισσότερα από τα μικρότερα πλοία του ναυτικού της.
Ωστόσο, οι ελληνικές μονάδες επιφανείας τώρα έχουν μια σχετικά μεγάλη ηλικία.
Οι ευρωπαϊκές επιλογές θα μπορούσαν να ξανακάνουν μεγάλη την Ελλάδα στην θάλασσα όπως την αρχαία εποχή.
Η Αθήνα «κοιτάζει» ταυτόχρονα σε Γαλλία, έναν σημαντικό παράγοντα τόσο στη Μεσόγειο όσο και στη ναυπηγική βιομηχανία, και σε Γερμανία, τον οικονομικό ηγέτη της Ευρώπης και τον πάροχο της υποβρύχιας ικανότητας του ελληνικού ναυτικού.
Μέχρι τώρα το Βερολίνο μπορεί να ήταν πιο απρόθυμο από το Παρίσι να αναλάβει έναν ξεκάθαρο ρόλο στη Μεσόγειο, αλλά οι αυξανόμενες φιλοδοξίες της Τουρκίας στη Λιβύη, όσο και από την αυξανόμενη ένταση για τα υπεράκτια αποθέματα φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο, ιδιαίτερα εκτός Κύπρου, έχουν αλλάξει τα δεδομένα, σε συνδυασμό με την παρουσία των Γάλλων στην περιοχή.
Αυτές οι εξελίξεις έθεσαν την Τουρκία στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, η νέα περιφερειακή δυναμική δημιουργεί νέες ευθυγραμμίσεις, αυξάνοντας τις ανησυχίες για τη θαλάσσια ασφάλεια και προσθέτοντας έτσι την επείγουσα απαίτηση της ύπαρξης ικανών ναυτικών δυνάμεων στην περιοχή,
Η Τουρκία, από την πλευρά της, διαθέτει σήμερα ένα ναυτικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει 6 νέα γερμανικά σχεδιασμένα υποβρύχια, νέες κατηγορίες φρεγατών (είτε παραδόθηκαν πρόσφατα είτε υπό κατασκευή ως μέρος του έργου MILGEM) και κυρίως, ένα εγχώριας κατασκευής παρόμοιο με το ισπανικό Juan Carlos I ελικοπτεροφόρο/αμφίβιο πλοίο με το όνομα Αναντολού.
Η Ελλάδα είχε φιλοδοξίες να αποκτήσει την γαλλική φρεγάτα πολλαπλών αποστολών FREMM, ωστόσο, οι οικονομικές εκτιμήσεις ανάγκασαν αυτές τις φιλοδοξίες να μειωθούν. Η Αθήνα εξετάζει τώρα νεότερη κλάση τύπου Belhara, ενώ εξετάζει επίσης πιθανές εξαγορές από τις Ηνωμένες Πολιτείες στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού του στόλου της.
Ο εκσυγχρονισμός μέσης ζωής των Φρεγατών κλάσης ΥΔΡΑ είναι μια άλλη προτεραιότητα, που στοχεύει στην παράταση της διάρκειας ζωής των πλοίων κατά περίπου 15 χρόνια με νέα συστήματα μάχης, αισθητήρες και όπλα.
Η απαίτηση της Ελλάδας για νέες μονάδες επιφανείας μπορεί να χωριστεί σε ένα μείγμα μεγαλύτερων και μικρότερων ναυτικών πλατφορμών. Στο ευρωπαϊκό μέτωπο, στο πλαίσιο της διαδικασίας της Μόνιμης Δομημένης Συνεργασίας (PESCO) της ΕΕ για ενισχυμένη αμυντική συνεργασία, η Ελλάδα έχει ενώσει τις δυνάμεις της με τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία σε ένα πρόγραμμα για το σχεδιασμό και την ανάπτυξη μιας Κορβέτας, η οποία θα μπορούσε να διαμορφωθεί σε πολλές παραλλαγές για την κάλυψη συγκεκριμένων αναγκών της χώρας σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο.
Ένας νέος συνεργάτης στον ορίζοντα;
Για την παροχή μιας ακόμα πιο έγκαιρης λύσης, οι ναυπηγικές εταιρείες Onex Neorion Shipyards και Israel Shipyards, που εδρεύουν στην Ελλάδα, ανακοίνωσαν τον Ιούνιο ότι συνεργάζονται για να προσφέρουν ένα σχέδιο κορβέτας, κλάση Themistocles, με βάση το σχέδιο της ισραηλινής αντίστοιχης Κορβέτας Sa’ar 72. Αυτό το βήμα προς μια μεγαλύτερη αμυντική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών δεν είναι παρά η τελευταία εξέλιξη στην τρέχουσα αναμόρφωση των περιφερειακών σχέσεων.
Η Κορβέτα Themistocles θα ζυγίζει περίπου 800 τόνους και θα αποτελεί μια μέτρια προσθήκη στις απαιτήσεις της Ελλάδας για σύγχρονες μονάδες, ιδιαίτερα σε σύγκριση με τις ναυτικές εξελίξεις της Τουρκίας.
Ωστόσο τέτοιες Κορβέτες με ανθυποβρυχιακές δυνατότητες θα ήταν αυτού που απαιτεί το ελληνικό ΠΝ για να περιπολούν στο Αιγαίο αντιμετωπίζοντας τα τουρκικά υποβρύχια για παράδειγμα, ενώ ουσιαστικά η κατασκευή τους θα μπορούσε να γίνει αρκετά γρήγορα.
Η απόκτηση τέτοιων κορβετών προσαρμοσμένων στις ειδικές ανάγκες του ελληνικού πολεμικού ναυτικού της θα υπογράμμιζε επίσης την αυξανόμενη ανάπτυξη της Ελλάδας και του Ισραήλ, και θα έδινε νέες δυνατότητες κατασκευής Φρεγατών από ελληνικά χέρια με την μεταφορά πολύτιμης τεχνογνωσίας.
Ακόμα κι έτσι, συνολικά, το ελληνικό πολεμικό ναυτικό εξακολουθεί να αντιμετωπίζει μια σημαντική πρόκληση για να αντισταθμίσει τα χρόνια που χάθηκαν ουσιαστικά για εκσυγχρονισμό των μονάδων του, καταλήγει το ίδιο.
Εκτιμάται ότι η άμεση αγορά 2 τουλάχιστον γαλλικών Φρεγατών FREMM για την κάλυψη των άμεσων αναγκών στην Α.Μεσόγειο σε συνδυασμό με την κατασκευή Κορβετών «Θεμιστοκλή» με την μεταφορά ανάλογης τεχνολογίας, ότι θα ήταν ο καλύτερος δρόμος για την χώρα μας σε βραχυπρόθεσμο πλάνο, ενώ και τα ευρωπαϊκά προγράμματα θα ήταν ευπρόσδεκτα μελλοντικά κάτω από καλύτερες οικονομικές συνθήκες.
Σημασία έχει η χώρα μας να αντιμετωπίσει άμεσα την Τουρκία και παράλληλα να «χτίσει» το μέλλον του ελληνικού ΠΝ κάτω από στέρεες βάσεις από ελληνικά χέρια επιτέλους.
