Τι κρύβεται πίσω από τις δηλώσεις Καλίν και τι σημαίνουν οι νέες εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά
Το “τυράκι” με το “θερινό πάγωμα” των ερευνών της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο πολλοί το είδαν και “σαν έτοιμοι από καιρό”, στην Ελλάδα αρκετοί εμφανίστηκαν και “επισπεύδοντες” για να μη χαθεί το momentum του εξευμενισμού, μόνο και μόνο γιατί η Άγκυρα δε βγάζει τελικά το “Oruc Reis” από την Αττάλεια, που ούτως ή άλλως έρευνες με τον στόλο της και τον ελληνικό στόλο σε παράταξη δύσκολα θα επιχειρούσε, εκτός αν ήθελε σύρραξη, και τότε θα την προκαλούσε με απρόβλεπτες συνέπειες για εμάς για τους ίδιους και για όλους τους παίχτες της περιοχής, χώρια που το αποτέλεσμα μόνο εξασφαλισμένο σε αυτή τη φάση που δεν το είχε.
Όποιοι πιστεύουν το αντίθετο, όπως γράφει ο Γιώργος Σαχίνης για το neakriti.gr, να βγουν να ανακοινώσουν την κατάργηση των Ενόπλων Δυνάμεων και των κονδυλίων τους, να πάνε σε άλλες δράσεις της οικονομίας, μήπως και “αναπνεύσουμε”. Μπορεί να διαφωνούμε εμείς, αλλά αν είναι συντριπτική πολιτική επιλογή, να μας το πουν... Αλλά τη “φάκα” με την ανακοίνωση διά στόματος Καλίν, ότι το “πάγωμα” γίνεται για έναρξη συνομιλιών με την Ελλάδα, με γνώση της Ε.Ε. και ισχυρών χωρών της (λέγε με Γερμανία), την είδαμε και πολύ περισσότερο την καταλάβαμε; Εδώ ο Καλίν μάς είπε ακόμη κι ότι οι δύο πλευρές εργάζονται για την έναρξη αυτού του “διαλόγου” το ταχύτερο δυνατόν!!! Α, ναι; Από πότε; Μήπως εδώ και δύο μήνες, όπως λέμε εμείς, και απλά η μυστική τριμερής στο Βερολίνο τούς ξέφυγε (την “κάρφωσε” ο Τσαβούσογλου) κι ήταν ένα τμήμα της τα εφ’ όλης της ύλης που ο Καλίν μάς είπε πάλι ότι συζητήθηκαν εκεί; Στην Ελλάδα πάντως, σχεδόν απνευστί, μέρος των συστημικών ΜΜΕ των Αθηνών και η κυρίαρχη ελίτ πολιτικών και ειδικών το “πάγωμα” των ερευνών το είδαν για το Αιγαίο (!) (μήπως ήδη έχουν “αστιγματισμό” μετά τα 6 ναυτικά μίλια, για τα απώτερα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο κοντά στην κυπριακή ΑΟΖ ή νότια της Κρήτης ή νοτιότερα του συμπλέγματος Καστελόριζου), περίπου “πανηγυρικά”, ότι κατατροπώσαμε τον Ερντογάν και “οπισθοχωρεί”, ότι “νικάμε, αδέρφια” δηλαδή.
Τι είπε ο Ιμπραχίμ Καλίν, κατ’ εντολή Ερντογάν, δηλαδή στα πιο κομβικά σημεία;
«Η Τουρκία θα μπορούσε να διακόψει τις επιχειρήσεις έρευνας στην Ανατολική Μεσόγειο προσωρινά, εν αναμονή συνομιλιών με την Ελλάδα... (συνέντευξή του στο CNN Turk). Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ζήτησε να τεθούν σε αναστολή οι επιχειρήσεις, σαν εποικοδομητική προσέγγιση για τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων».
Ο κ. Καλίν είπε απευθυνόμενος στην Ελλάδα: «Ας λύσουμε τα διμερή μας θέματα με διμερή τρόπο. Δεν μπορείτε να αποκομίσετε αποτελέσματα χρησιμοποιώντας ως μέσο πίεσης το ότι είστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης»(!!!).
Σύμφωνα με πληροφορίες του τουρκικού δικτύου, όπως εξήγησε ο κ. Καλίν, «η ελληνική και η τουρκική πλευρά εργάζονται για την έναρξη διαλόγου το ταχύτερο δυνατό».
Προστίθεται μάλιστα ότι η τουρκική πλευρά έχει στείλει μια σειρά απαιτήσεων στην ελληνική μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβανομένων των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων στις πηγές ενέργειας της Κύπρου και της επιθυμίας για επίλυση του Κυπριακού. Δηλαδή μιλάει για διμερείς συνομιλίες, αλλά όπου θέλει να επικαλείται τα «δικαιώματα» των Τουρκοκυπρίων βάζει και την Ε.Ε. μέσα για να δουν οι εταίροι μας “διασταλτικά” το ευρωπαϊκό “κεκτημένο” στο βόρειο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, που είναι υπό την κατοχή της Τουρκίας παράνομα, μετά την εισβολή του 1974, αλλά κατά τ’ άλλα δεν αναγνωρίζει το κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας...
Η πρώτη αντίδραση ήρθε από τον κυβερνητικό μας εκπρόσωπο, τον Στέλιο Πέτσα, που χαρακτήρισε ως θετική ενέργεια από πλευράς της Τουρκίας τη δήλωση του εκπροσώπου του Ερντογάν σχετικά με την απόσυρση του “Oruc Reis”: «...Είναι μια θετική ενέργεια το γεγονός ότι έχουμε αυτή τη δήλωση από την πλευρά της Τουρκίας και του εκπροσώπου του προέδρου Ερντογάν, γιατί δείχνει ότι μια παράνομη τουρκική Νavtex αποσύρεται εν τοις πράγμασι».
Μόνο που ο κ. Πέτσας έδειξε να μην καταλαβαίνει ότι η Navtex δεν αποσύρθηκε, το “Oruc Reis” απλά δεν έβγαλαν “εν τοις πράγμασι”. Η Navtex, με τις συντεταγμένες να εμφανίζουν τουρκική υφαλοκρηπίδα εντός του 92% από τα στίγματά της σε ελληνική υφαλοκρηπίδα, έμεινε αναλλοίωτη.
Ο κ. Πέτσας πρόσθεσε όμως: «...έχουμε πει ότι επιθυμούμε με την Τουρκία να έχουμε ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας και να συζητήσουμε το ζήτημα, το οποίο πολλές δεκαετίες τώρα ταλανίζει τις δύο πλευρές, που είναι η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών. Αυτό είναι το ζήτημα, το οποίο φυσικά χρειάζεται μία διαδικασία για να προχωρήσει. Ένα ζήτημα έχουμε που μας απασχολεί. Είχε προχωρήσει εδώ και πολλά χρόνια μέσω διερευνητικών επαφών, προκειμένου να βρεθεί ένας κοινός τόπος. Αυτές οι διερευνητικές επαφές διακόπηκαν τον Μάρτιο του 2016, με απόφαση και με ευθύνη της Τουρκίας. Επομένως, το ζήτημα των διερευνητικών επαφών είναι ένα πρώτο βήμα που θα μπορούσε να ξεκινήσει, εφόσον προχωρά όλη αυτή η διαδικασία της έμπρακτης αποκλιμάκωσης της τουρκικής προκλητικότητας. Το πλαίσιο των συζητήσεων που μπορεί να υπάρξει είναι να πιάσουμε το νήμα ξανά από τις διερευνητικές επαφές, όταν διεκόπησαν, και οι οποίες φυσικά δεν μπορεί να γίνουν, ούτε με απειλές, ούτε με τετελεσμένα, ούτε με έμπρακτη αμφισβήτηση των θεμάτων που είναι το αντικείμενο της συζήτησης... Δεν ασκείται η εξωτερική πολιτική με τρικ. Έχουν “κοντά πόδια” τα τρικ. Πρόκειται για κάτι σοβαρό, για μια στρατηγική σχέση μεταξύ δύο γειτόνων, αλλά και δύο περιοχών, όταν μιλάμε για την ευρύτερη Ευρώπη, που θα ζήσουν μαζί. Όχι για μερικούς μήνες ή μερικές ημέρες, αλλά για πάρα πολλά χρόνια. Άρα, είναι προς το συμφέρον όλων η σχέση αυτή να είναι καλή. Και δεν είναι προς το συμφέρον των δύο πλευρών να υπάρχει μια διαρκής ένταση, μία διαρκής προσπάθεια συνεχούς αμφισβήτησης του status quo».
Για την ώρα, δηλαδή, εμμένουμε στη μία και μοναδική μας διαφορά, αλλά αυτή είναι η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ, όχι η γενική διατύπωση περί θαλάσσιων ζωνών, γιατί σε αυτές περιλαμβάνεται και η Αιγιαλίτιδα Ζώνη και το αναφαίρετο δικαίωμα μας ως κυριαρχία, από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, της μονομερούς επέκτασης έως των 12 ναυτικών μιλίων. Αυτό για το οποίο η Τουρκία, που κατά τα άλλα θέλει συνομιλίες, μας απειλεί ότι, αν το πράξουμε νόμιμα, θα είναι «αιτία πολέμου»! Μόνο που ο κ. Πέτσας ξέχασε να μας πει ότι, στο πλαίσιο των περίφημων διερευνητικών επαφών που κρατάνε χρόνια στη βάση των “μνημονίων” και των ΜΟΕ Παπούλια-Γιλμάζ (1988), και της επανέναρξης των διερευνητικών το 2006 επί ΥΠ.ΕΞ. Μπακογιάννη-Γκιουλ, που διακόπηκαν το 2016, η κάθε πλευρά έθετε ό,τι ήθελε κι όχι μόνο την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ.
Η Τουρκία ειδικά όλα: Αποστρατιωτικοποίηση νησιών του Αιγαίου και τμήματος της Θράκης, “ιδιοκτησιακό” ακατονόμαστων νησιών, όπως λέει, σε συνθήκες, κανένα δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ σε νησιά και νησίδες και σε χωρικά ύδατα βράχοι, χωρικά ύδατα και FIR μέχρι 6 ναυτικά μίλια, από την Κρήτη έως τη Σαμοθράκη, δικαίωμα έρευνας-διάσωσης, μουφτή Θράκης, τζαμί, κ.ά.
Αλλά επειδή εδώ δε μας ενδιαφέρει το “τυράκι” με το περίφημο «πάγωμα ερευνών του “Oruc Reis”», που με τέτοια συσσώρευση πλοίων έρευνα της προκοπής με ηχοβολιστικά, και να ήθελε, δε θα μπορούσε να κάνει, θα μείνουμε στη “φάκα” και μάλιστα όχι τόσο του τι βάζει σε μια ενδεχόμενη έναρξη συνομιλιών η Άγκυρα (αποστρατιωτικοποίηση νησιών του Αιγαίου και τμήματος της Θράκης, “ιδιοκτησιακό” ακατονόμαστων νησιών, όπως λέει, σε συνθήκες, κανένα δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ σε νησιά και νησίδες, και σε χωρικά ύδατα βράχοι, χωρικά ύδατα και FIR μέχρι 6 ναυτικά μίλια, από την Κρήτη έως τη Σαμοθράκη, μουφτή Θράκης, τζαμί, κ.ά.), αλλά στο τι θεωρεί ότι έχει ήδη κατοχυρώσει ανεξαρτήτως “παγώματος” και έναρξης συνομιλιών με βάση τα ήδη περιγραφέντα.
Για την ώρα, η Τουρκία δείχνει να εκπληρώνει τον μοναδικό όρο (άλλον δεν καταλάβαμε επισήμως τουλάχιστον) που έγινε αντιληπτό ότι πρόβαλλε αυτές τις ημέρες της έντασης η Αθήνα, για να ικανοποιήσει τη διαδικασία προπαρασκευής για την έναρξη συνομιλιών που θέλει η Τουρκία και υπό την πίεση των ΗΠΑ- Γερμανίας- οργάνων της Ε.Ε.- Ρωσίας και άλλων, που ήταν να μην πλεύσει το “Oruc Reis” μέσα στην Ελληνική Υφαλοκρηπίδα/δυνητική ΑΟΖ στην περιοχή της τουρκικής Νavtex, που οι συντεταγμένες της είναι κατά 92% σε ελληνική υφαλοκρηπίδα, από τα νότια του συμπλέγματος Καστελόριζου έως την κυπριακή ΑΟΖ και μέχρι ανατολικά της Κρήτης, οριακά εκεί που ξεκινά από πλευρά των τουρκικών ισχυρισμών με κατατεθειμένες συντεταγμένες και πάλι το “περίφημο” και παράνομο μεν τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, που εκτός από γενικά αποτελέσματα που παράγει, ήδη δε σιγά-σιγά χτίζει και νομικά προηγούμενα, αφού “κουμπώνει” με τις συντεταγμένες της πρόσφατης Navtex, με τα οικόπεδα που έχει παραχωρήσει με ΦΕΚ από το 2012 στην τουρκική εταιρεία πετρελαίου, με τις συντεταγμένες ως τουρκική υφαλοκρηπίδα, μέσα στην ελληνική, μέχρι και 6 ναυτικά μίλια έξω από τα ελληνικά νησιά, αλλά χωρίς αντίλογο επίσημης κατάθεσης ποτέ έως σήμερα από την Ελλάδα συντεταγμένων.
Το προσωρινό “πάγωμα” ερευνών του “Oruc Reis” κατέδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας, κατά τη γνώμη μας, ότι ο στρατηγικός στόχος σε αυτή τη φάση της Τουρκίας δεν ήταν να πραγματοποιήσει - τώρα ντε και καλά - τις σεισμικές έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ. Αυτό μάλλον ήταν το “κόλπο” για να πάρει το “χαρτί” της έναρξης συνομιλιών σε διμερή βάση, όπου φυσικά θα θέσει όλα όσα η ίδια θεωρεί ότι είναι «διαφορές». Αντίθετα, ο πραγματικός στόχος ούτε “πάγωσε”, ούτε αποσύρθηκε. Ποιος είναι αυτός; Μα να κατοχυρώσει και να δημιουργεί συνεχώς νομικά προηγούμενα από τώρα, με όλα τα δυνατά νομικά και διπλωματικά μέσα που διαθέτει, τη δήθεν τουρκική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ στην περιοχή του συμπλέγματος του Καστελόριζου, “βουλιάζοντας” την ελληνική υφαλοκρηπίδα και δυνητική ΑΟΖ και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο “βυθό” της Ανατολικής Μεσογείου και του Αρχιπελάγους του Αιγαίου (όχι με τη νομική έννοια που προσδίδει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας) με την ιστορική κατοχύρωση της έννοιας, που πλέον αναγνωρίζεται ως ισχυρό εθιμικό δίκαιο αν το επιδιώξουμε στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Θα πείτε «πολυτέλειες», εδώ δεν επεκτείνουμε, ως έχουμε δικαίωμα, έως 12 ναυτικά μίλια την Αιγιαλίτιδα Ζώνη μας από το 1995 τουλάχιστον. Δεν έχουμε στείλει καν συντεταγμένες εξωτερικών ορίων της Υφαλοκρηπίδας μας στον ΟΗΕ επί χρόνια. Καν δεν έχουμε ορίσει με στίγματα που να έχουμε στείλει σημεία θέσεων βάσης με κλείσιμο κόλπων, από ηπειρωτικές και νησιωτικές ακτές, και δεν έχουμε τραβήξει ευθείες γραμμές μετρήσεων από τις βάσεις και χωρίς να υπάρχει “casus belli” ως “άλλοθι”, τρομάρα μας, γι’ αυτά έστω.
Αντίθετα, στο όνομα της “αποκλιμάκωσης” με επίκεντρο το ερευνητικό “Oruc Reis”, που ούτε τις πιο μεγάλες στιγμές της έντασης των ημερών δε βγήκε από την Αττάλεια (θυμάστε επικαλέστηκαν γι’ αυτό μέχρι και την κακοκαιρία και την έκαναν μπονάτσα, μάλλον όταν είδαν “πράσινο φως” για συνομιλίες ξανά), η Αθήνα ίσως έκανε τελικά πιο ουσιαστικές κινήσεις “παγώματος” στο πραγματικό πεδίο και ενώ είχε βγάλει τον στόλο μας σχεδόν στο σύνολό του στο Αιγαίο:
1) Δεν κατήγγειλε στο Συμβούλιο Ασφαλείας την Τουρκία, ως όφειλε να πράξει, για να προασπίσει τα κυριαρχικά δικαιώματά της στην περιοχή, και απλώς “ενημέρωσε” τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ για τις τουρκικές κινήσεις. Ακούσια ή όχι, η Τουρκία το ερμηνεύει ότι έτσι αποκτά το νομικό πλεονέκτημα να ισχυρίζεται ότι η Τουρκία από το 2012 έχει κατοχυρώσει στον ΟΗΕ, με συντεταγμένες, τις διεκδικήσεις της (Claims) για την “τουρκική” υφαλοκρηπίδα του Καστελόριζου, αλλά και ολόκληρου του Αιγαίου, χωρίς ποτέ να υπάρξει επίσημη καταγγελία σε βάρος της από την Ελλάδα. Επομένως, το μείζον θέμα δεν είναι η τουρκική Navtex, αλλά το γεγονός ότι οι συντεταγμένες σε αυτήν της δίνουν το νομικό πλεονέκτημα για κατοχύρωση της “τουρκικής” υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ, συμπεριλαμβανομένης και της τουρκο-λιβυκής ΑΟΖ, ενώ η Ελλάδα δεν έχει ποτέ μέχρι σήμερα στείλει στον ΟΗΕ τις συντεταγμένες της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ.
2) Η Αθήνα δεν αντέδρασε καθόλου όταν η Άγκυρα απέρριψε το σχετικό ελληνικό διάβημα για τη Navtex της μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και επέμεινε ότι η περιοχή της Navtex ανήκει αποκλειστικώς στην τουρκική υφαλοκρηπίδα, την οποία θα υπερασπιστεί αν κάποιος την “παρενοχλήσει” στις σεισμικές έρευνες.
3) Τα ελληνικά πλοία, αν και πανέτοιμα, στην ουσία έμειναν γύρω και έξω από την περιοχή της δήθεν τουρκικής υφαλοκρηπίδας και πάντως ούτε ένα δε βρέθηκε νοτιοανατολικά μετά το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, εκεί δηλαδή που, ενώ είναι περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ (που ορίζεται και αυτή ως δήθεν τουρκική μέσω της Navtex), θα ισοδυναμούσε με έναρξη θερμού επεισοδίου, σύμφωνα με τις δηλώσεις το Ερντογάν.
Έτσι και τώρα η Τουρκία δηλώνει, ακόμη και με το “πάγωμα” των ερευνών του “Oruc Reis”, προς όλους και με όλους τους τρόπους ότι είναι διατιθεμένη να συζητήσει με την Ελλάδα όλα τα ανοιχτά θέματα «στο Αιγαίο και δυτικά», δηλαδή, μόνον πέραν της δυτικής πλευράς της τουρκο-λιβυκής ΑΟΖ, στη νοητή γραμμή Ντάλαμαν- Ρόδος- Κάρπαθος- Κρήτη- Λιβύη, εγκλωβίζοντας και “καταπίνοντας” το Καστελόριζο μέσα στη δήθεν “τουρκική υφαλοκρηπίδα”, την οποία προβάλλει τώρα με την παρούσα τουρκική Navtex.
Το ότι ο Ιμπραχίμ Καλίν κάνει λόγο για ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις, χωρίς να έχει υπάρξει δημοσίως ούτε απευθείας πρόσκληση από την τουρκική πλευρά, ούτε απάντηση από την ελληνική, δείχνει από τη μία την “πίεση” παραγόντων, όπως η προεδρεύουσα αυτό το διάστημα Γερμανία στην Ε.Ε., και από την άλλη μια διελκυστίνδα για το ποιος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έχει και σε αυτό την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Προσθέστε τώρα και την “αποστολή” της Ισπανίδας υπουργού Εξωτερικών, Αράντσα Γκονσάλες Λάγια (με το πλούσιο βιογραφικό στην Ε.Ε., τον ΟΗΕ και προηγουμένως σε μεγάλο γερμανικό δικηγορικό γραφείο), η οποία συναντήθηκε σήμερα με τον Έλληνα ομόλογό της Νίκο Δένδια, προερχόμενη από αντίστοιχες επαφές στην Άγκυρα, μέσα σε ένα 24ωρο. Στην Ισπανία, άλλωστε, φτιάχνεται με συμπαραγωγή ως το πρώτο “μίνι αεροπλανοφόρο” της Τουρκίας, το περίφημο “Anadolu”!!!
«Φτάσαμε σε ένα σημείο καμπής κυρίως σε ό,τι αφορά τις γεωτρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και αυτός ήταν ένας χρήσιμος διάλογος με τον Μεβλούτ [Τσαβούσογλου] για την αποκλιμάκωση των εντάσεων που υπάρχουν. Νομίζω πως η βούλησή του να παύσει την έρευνα για τουλάχιστον έναν μήνα ώστε να δώσει χώρο σε διάλογο μεταξύ των μερών είναι ένα σημάδι εμπιστοσύνης», δήλωσε η Ισπανίδα υπουργός, δίνοντας δημοσίως και ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες ως προς το χρονοδιάγραμμα των κυοφορούμενων συνομιλιών, χωρίς να χαρακτηρίσει παράνομες έρευνες και γεωτρήσεις εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας και κυπριακής ΑΟΖ.
Από αυτή την άποψη, δεν είναι τυχαία η δήλωση χθες το απόγευμα του Έλληνα ΥΠ.ΕΞ., Νίκου Δένδια, ο οποίος (σε μια προσπάθεια να προληφθεί μια τουρκικής εμπνεύσεως διαπραγμάτευση “εφ' όλης της ύλης”) τόνισε: «Είμαστε υπέρ του διαλόγου με την Τουρκία, αλλά επί πραγματικών και όχι επί φανταστικών διαφορών. Οι διαφορές μας με την Τουρκία είναι πολύ συγκεκριμένες. Αφορούν την υφαλοκρηπίδα και την υπερκείμενη θαλάσσια ζώνη. Δεν είναι περί παντός επιστητού». Ωστόσο, η οριοθέτηση του διαλόγου φαντάζει εξαιρετικά δύσκολη, όταν ήδη χθες με συνέντευξή του στην εφημερίδα “Μιλιέτ” ο Τούρκος αντιπρόεδρος υποστήριξε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι στις “κόκκινες γραμμές” της Άγκυρας περιλαμβάνονται η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου (για την οποία, όπως είπε, γίνεται ήδη νομική προεργασία), καθώς και η “Γαλάζια Πατρίδα” στη Μεσόγειο, η Κύπρος, ο διαμοιρασμός του φυσικού πλούτου στην Ανατολική Μεσόγειο και το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο.
Αντί επιλόγου
Προφανώς και δεν είμαστε ανόητοι για να μην αντιληφθούμε ότι σε κάθε καμπή και ιδίως των ελληνοτουρκικών σχέσεων ο παράγοντας χρόνος είναι από τα καθοριστικά “κλειδιά” του λαβύρινθου. Μία σκέψη και όχι “μαξιμαλιστική” με βάση τους συσχετισμούς, τη συγκυρία, αλλά και τη μεγάλη εικόνα διεθνώς, συμπεριλαμβανομένων και ζητημάτων εσωτερικών και εξωτερικών που έχουν όλοι οι μεγάλοι παίχτες ισχύος, είναι πως η Ελλάδα έχει συμφέρον να “ροκανίσει” τον χρόνο με διπλωματικές διαδικασίες, προσδοκώντας επίσης σε μια περαιτέρω ενεργοποίηση της Γαλλίας σε αντίθετη από την Τουρκία κατεύθυνση, ίσως γιατί είναι από τις λίγες χώρες με την όποια ισχύ που έχει αντιληφθεί τι παίζεται στη Μεσόγειο. Ούτε παραγνωρίζουμε πως ο τακτικός “ελιγμός” της Τουρκίας ίσως δίνει κάποιο χρόνο στην Αθήνα. Τουλάχιστον μέχρι το φθινόπωρο ή μέχρι το τέλος της γερμανικής προεδρίας στην Ε.Ε. τον Δεκέμβριο του 2020.
Η Άγκυρα έχει δηλώσει ότι εκείνη την περίοδο θα στείλει γεωτρύπανο ακόμη και νότια της Κρήτης. Είναι πιθανόν να έχουμε ένα εξάμηνο στο οποίο θα υπάρχουν δύο επιλογές: Να προετοιμαστούμε για “παν ενδεχόμενο” ή να πάμε σ’ ένα διάλογο εφ’ όλης της ύλης με την Τουρκία, όπως επιθυμούν άλλωστε Βερολίνο και Ουάσινγκτον. Η επιλογή είναι πολιτική απόφαση, πρωτίστως της κυβέρνησης. Αλλά τυχόν κρίσιμες και “ευαίσθητες” αποφάσεις, όπως και αν επιχειρηθεί να εξηγηθούν, θα αφορούν το ίδιο όλους τους πολίτες στην ελληνική επικράτεια, κοντά-μεσαία ή και πιο μακριά από την πλατεία Συντάγματος. Από το “τυράκι” του “παγώματος” ερευνών του “Oruc Reis” έως τη “φάκα” ενός διαλόγου, έξω από τη νομιμοποίηση της λαϊκής εντολής, θα πρέπει να έχουν υπόψη τους πολιτικό σύστημα και οι διάφορες ελίτ της χώρας, ότι μια στρατηγική “απώλεια” κυριαρχίας ή κυριαρχικών δικαιωμάτων σε οποιοδήποτε σημείο, ακόμη και ίντσα της ελληνικής επικράτειας, δε θα συνιστά απλά “ακρωτηριασμό” σε συνδυασμό με τον άλλο γεωπολιτικό “πνεύμονα”, την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά μετατροπή ad hoc της χώρας σε χώρο.
Ήττα μετά από υπεράσπιση της εθνικής σου κυριαρχίας οδηγεί ενδεχομένως σε πολιτική συντριβή και ανακατατάξεις, αλλά ήττα απλά εκχωρώντας, στο όνομα μιας αδιέξοδης όπως αποδείχτηκε “ρεαλιστικής” πολιτικής κατευνασμού, οδηγεί σε πλήρη “εξαΰλωση” των πάντων. Άλλωστε, πριν 200 χρόνια το “Κοινόν” των Ελλήνων αποφάσισε όπως αποφάσισε (καλώς ή κακώς) για τη δική του παρουσία ως Έθνος να συγκροτηθεί ως χώρα πλέον με υπόσταση κράτους.
Αυτό το ίδιο “Κοινόν” θα νομιμοποιήσει στην τελική τη συνέχειά του ή τη μετατροπή του σε χώρο - αρέσει δεν αρέσει, άλλως τρόπος δεν υπάρχει, ούτε καν κι αν μας το επιβάλλουν - εκτός κι αν μαγικά-συλλογικά αποφασίσουμε να αυτοκαταργηθούμε κι ως υπάρξεις.
ΥΓ: Είναι τελικά “πάγωμα” για ένα μήνα προς “διάλογο” ή “τελεσίγραφο” στην Ελλάδα, ότι έχει ένα μήνα να προσέλθει στον διάλογο αλά Τούρκα, αλλιώς... Απόδειξη; Χθες το απόγευμα, μια νέα τουρκική Navtex για έρευνες από το “Barbaros” στην κυπριακή ΑΟΖ, στο νότιο τμήμα της, εκεί που είναι οριοθετημένα οικόπεδα που έχουν μάλιστα αδειοδοτηθεί σε ξένες εταιρείες. Η κίνηση αυτή της Τουρκίας είναι αποκαλυπτική και της... ειλικρίνειας των προθέσεών της, όταν δηλώνει έτοιμη για διάλογο και για αναστολή των παράνομων ερευνητικών δραστηριοτήτων της στην Ανατολική Μεσόγειο. Παράλληλα, επιχειρείται και η “διάσπαση” του μετώπου Αθήνας-Λευκωσίας, καθώς η ελληνική πλευρά θα εμφανίζεται εκτεθειμένη να αποδέχεται τις καλές προθέσεις της Τουρκίας για διάλογο, την ώρα που το “Oruc Reis” δε θα εισέρχεται στην ελληνική υφαλοκρηπίδα για έρευνες, ενώ αντίθετα το “Barbaros” θα πραγματοποιεί παράνομες έρευνες που θα παραβιάζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
