Έτοιμοι για “επίλυση ” διαφορών , όχι υποχρεωτικά συμφέρουσα για την πλευρά μας .
Νουθεσίες, δημοσκοπήσεις, “στρώνουν το χαλί ”, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα των αρμοδίων μας.
Οι δε “φωνές της λογικής ” στις επάλξεις αναφέρουν : ” μα τι θέλετε, πόλεμο ;”
Όχι, θέλουμε να παραδοθούμε αμαχητί με υπερήφανο συμβιβασμό που θα παρουσιαστεί ως ”νίκη”, όπως “"νικήσαμε στην ΕΕ με τα μνημόνια", όπως “νικήσαμε στο Μακεδονικό ”, ενώ έρχονται "νίκες σε Αιγαίο, Θράκη, Κύπρο , μεταναστευτικό κ.ά".
Μας διαφεύγει όμως το ιστορικό διαχρονικό γεγονός πως ο Γείτονας όταν πάρει ένα, θέλει δύο και μετά τρία , τέσσερα ….. χωρίς όριο γράφει ο Δημήτρης Σταθακόπουλος στο militaire.gr .
“Μα θα μας βοηθήσουν οι συμμαχίες μας” λένε πάλι οι φωνές της λογικής, ξεχνώντας πως οι σύμμαχοί μας είναι και σύμμαχοι των Γειτόνων, που κοιτούν πρωτίστως τα συμφέροντά τους και τις ίσες αποστάσεις.
“Έστω, έχουμε όμως τους Γάλλους” αντιτείνουν !!
Ξεχνούν το ότι μας στηρίζουν συγκυριακά. Οι Γάλλοι, αφού έκαναν κοινές ασκήσεις με Τουρκικά πλοία, τώρα κάνουν και με Ελληνικά με σκοπό τη δήλωση παρουσίας τους στην Ανατολική Μεσόγειο. Μια παρουσία που στοχεύει πρωτίστως τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Τουρκία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τη Λιβύη, που δεν ”έπαιξαν μπάλα” με τη Γαλλία στη Συρία και εν γένει την Ανατολική Μεσόγειο, οπότε η Γαλλία τους κάνει ”κοντρούλες”/ ” ναζάκια”.Μια καλή ευκαιρία για τη Γαλλία να μας “πουλήσει ” (αρχικά με leasing) φρεγάτες της.
Από την άλλη, αν η Ελλάδα, κινηθεί τάχα μου δυναμικά , όλοι οι ”σύμμαχοί μας ” θα σπεύσουν να μας” τραβήξουν τ’ αυτί” επαναφέροντάς μας στην τάξη και το ”διεθνές δίκαιο”. Κάτι που δεν κάνουν ποτέ προς την Τουρκία.
Κοινώς, μπλέξαμε, όντας μια χώρα σε οικονομική αδυναμία (που μας προξένησαν οι σύμμαχοί μας με τη λογική: Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι) , με κοινή γνώμη που κατά 62% φοβάται και με στρατιωτικούς συμμάχους που μας έχουν μόνο για βάσεις τους , έλεγχο και φιλικό χτύπημα στην πλάτη.
Κατά τα λοιπά εμείς: Yolo , ροζ συννεφάκηδες, θα πέσει το μάνα εξ ουρανού, θα μας σώσουν οι τρίτοι, κομματοκρατία, διχόνοια κλπ.
Τραγικό, αν σκεφτεί κάποιος πως έχουμε εξαιρετικές προσωπικότητες/ μονάδες, που όμως δεν κάνουμε ομάδα, δεν βάζουμε γκολ, αντιθέτως τρώμε γκολ .
Δεν είμαι απαισιόδοξος. Ρεαλιστής είμαι και ψάχνω λύσεις για να μην χάσω αμαχητί, όπως χάνω τα τελευταία 45 χρόνια.
