Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, με κόστος μισή… Belh@rra σε επτά χρόνια, θα αποδώσει στο Πολεμικό Ναυτικό τέσσερα πλοία με σύγχρονο εξοπλισμό, τα οποία στο άμεσο μέλλον θα εξασφαλίσουν τον απαιτούμενο αριθμό μεγάλων μονάδων που χρειάζονται για την ολοκλήρωση της αποστολής του και για τα επόμενα 15 με 20 χρόνια θα αποτελέσουν μαζί με τις Belh@rra την κορωνίδα της ναυτικής ισχύος της Ελλάδας.
Ήδη, η Ολλανδογερμανική κοινοπραξία THALES – thyssenkrupp Marine Systems (tkMS) ανέλαβε ενέργειες που μαρτυρούν το πραγματικό ενδιαφέρον της για ένα πρόγραμμα που το μεν Πολεμικό Ναυτικό και το Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων (ΣΑΓΕ) έχουν εκφράσει σε όλους τους τόνους ότι το επιθυμούν και συνεχίζουν να το πιστεύουν, το δε ΚΥΣΕΑ το έχει αναθέσει με τη μέθοδο της απ’ ευθείας ανάθεσης, μετά την ολοκλήρωση των απαραιτήτων διαδικασιών.
Προκειμένου να κυλήσει το νερό στο αυλάκι, τα μέλη της κοινοπραξίας με επιστολές προς το Πολεμικό Ναυτικό και τη Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕΕ), εξηγούν ότι λόγω της πολυπλοκότητας της μετοχικής τους σύνθεσης ήταν αδύνατον μέσα στο Αύγουστο να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα έγγραφα και να τα υποβάλλουν κατάλληλα μεταφρασμένα και θεωρημένα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο ναύσταθμος της Κρήτης θα ελέγχει μέχρι την Γάζα-Βίντεο με εργασίες τοποθέτησης σόναρ CAPTAS-4 και Sea Fire στην Φρεγάτα ΚΙΜΩΝ
Για αυτό το λόγο ζητήθηκε παράταση μέχρι τη Δευτέρα 23 Οκτωβρίου οπότε και υπολογίζουν να έχουν εξασφαλίσει τα απαραίτητα έγγραφα και αναλάβει όλες τις απαραίτητες ενέργειες για τη δημιουργία των απαιτούμενων νομικών οντοτήτων (δημιουργία Κοινοπραξίας, κα). Παράλληλα, συνεχίζουν το τεχνικό διάλογο με το Πολεμικό Ναυτικό και σύμφωνα με πληροφορίες βρίσκονται ένα βήμα πριν την επιτυχή ολοκλήρωσή του, ικανοποιώντας πλήρως τις απαιτήσεις του, όπως αυτές με σαφήνεια περιγράφονται στη τεχνική προδιαγραφή που έχει συνταχθεί από τους αρμοδίους.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στις επιστολές δηλώνουν απερίφραστα ότι αποδέχονται την πλειονότητα των όρων κάτω από τους οποίους θα συναφθεί η σύμβαση, επισημαίνοντας 2-3 για τους οποίους θα απαιτηθεί ιδιαίτερη νομική διαχείριση (ευγενής προσφορά Νόμου Βενιζέλου, γνωστό όμως εξ αρχής). Για αυτό, δε γίνεται εύκολα αντιληπτός ο λόγος για τον οποίο κάποιοι εμμένουν σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που στο φινάλε προκαλούν καθυστέρηση μόνο δέκα ημερών. Πολύ περισσότερο όταν αφ’ ενός έχει προηγηθεί, από ότι φημολογείται, κάποιας μορφής επικοινωνία για το πρόγραμμα μεταξύ της Ελληνικής κυβέρνησης και της καγκελαρίας (απότοκος της οποίας και η απόφαση ΚΥΣΕΑ), αφετέρου οι χειριστές των υποθέσεων το επίμαχο χρονικό διάστημα θα ευρίσκοντο εκτός Ελλάδος για εκτέλεση υπηρεσίας.
Δεν είναι όμως μόνο τα παραπάνω δεδομένου ότι η Γερμανική μηχανή έχει ζεσταθεί πλέον για τα καλά. Οι αρμόδιοι του προγράμματος από πλευράς tkMS βρίσκονται από τη Δευτέρα 16 Οκτωβρίου στη Αθήνα προκειμένου να διευθετήσουν τις τελευταίες εκκρεμότητες με τους υποκατασκευαστές του προγράμματος ενώ ταυτόχρονα οι CEO των δύο κολοσσών εταιρειών ζήτησαν συνάντηση με Έλληνες επισήμους προκειμένου να αρθούν οι όποιες παρεξηγήσεις και να καθοριστούν οι επόμενες κινήσεις.
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, το οποίο το Πολεμικό Ναυτικό επιθυμεί διακαώς, στη τελευταία χρονικά προσπάθεια υλοποίησής του, τέθηκαν από ελληνικής πλευράς δεσμεύσεις (στο πλαίσιο της νομιμότητας πάντα) που εξαρχής μπορούσαν να οδηγήσουν σε αδιέξοδο.
Κάτω από αυτό το πρίσμα και όταν οι υποψήφιοι ανάδοχοι ζήτησαν δέκα μέρες να έρθουν με προτάσεις για να ξεπεραστούν, η Ελληνική απάντηση ήταν τουλάχιστον… νεφελώδης, χωρίς να υπάρχουν και εναλλακτικές υλοποίησης του προγράμματος που να προκαλούν καθυστέρηση τουλάχιστον δύο ετών. Είναι ξεκάθαρο ότι εφόσον η Ελληνική Πολιτεία επιθυμεί την υλοποίηση του προγράμματος, θα πρέπει το εγχείρημα να προχωρήσει στην επόμενη φάση, δεδομένου ότι το Πολεμικό Ναυτικό έχει ολοκληρώσει το τεχνικό διάλογο και οι ανάδοχοι έχουν συμφωνήσει σε όλες τις απαιτήσεις των τεχνικών προδιαγραφών.
Και ως επόμενη φάση προσδιορίζεται η λήψη πολιτικής απόφασης για την απαιτούμενη νομοθετική ρύθμιση, όπως έγινε σε όλες τις μεγάλες προμήθειες που έλαβαν χώρα μετά την ισχύ του περιβόητου νόμου μερί (μη) προμηθειών.
