«Όταν η σύγκρουση μεταξύ Δύσης και Μόσχας κορυφωθεί, οι προσπάθειες των ΗΠΑ να παροτρύνουν την Ευρωπαϊκή Ένωση να επιλύσει γρήγορα το ζήτημα των Δυτικών Βαλκανίων θα είναι αισθητές, δηλαδή, οι χώρες που περιμένουν τη σειρά τους για ένταξη στην ΕΕ είναι: Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Σερβία, Αλβανία, Σκόπια, Μαυροβούνιο και Κόσοβο, όπως αναφέρει το Βαλκανικό Περισκόπιο.
Αν και από τη σκοπιά των υποψήφιων χωρών, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, φαίνεται ότι η ΕΕ αναζητά δικαιολογίες για να αναβάλει την υπόσχεσή της για «επ' αόριστον» ένταξη στα Δυτικά Βαλκάνια, τώρα ακούγονται όλο και περισσότερο φωνές ότι στο πλαίσιο της σύγκρουσης με τη Ρωσία είναι απαραίτητο να «επιταχύνει τη διαδικασία ολοκλήρωσης στα Βαλκάνια, για να αποτρέψει τη Μόσχα από το να θολώσει το νερό σε αυτή την περιοχή», γράφει η Γιασμίνα Παβλόφσκα στο άρθρο της με τίτλο «Δεν λύσατε τις σχέσεις καλής γειτονίας των βαλκανικών χωρών, για να μην είναι η περιοχή «ζώνη αντιπαράθεσης;!», που δημοσιεύει η εφημερίδα «Nova Makedonija».
Η αρθρογράφος γράφει: «Ως σοβαρό ανεπίλυτο στοιχείο στα Βαλκάνια, που εμποδίζει τις προθέσεις και τη στρατηγική της Δύσης για ταχεία ένταξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ, είναι το βέτο που επιβλήθηκε «απροσδόκητα» από τη Βουλγαρία στα Σκόπια, όταν οι δυτικές δυνάμεις πίστευαν ότι «η Συμφωνία των Πρεσπών με την Ελλάδα ικανοποιεί τα βαλκανικά κράτη (!;) για το Μακεδονικό και ότι μπορούν να εφαρμόσουν τη μεγάλη γεωστρατηγική τους τώρα, χωρίς άλλα παράλογα προβλήματα εθνικής ταυτότητας.
«Η Συμφωνία των Πρεσπών άνοιξε τις ορέξεις της Βουλγαρίας και την ενθάρρυνε ανοιχτά και δυνατά ενώπιον της ΕΕ να διατυπώσει τις αιωνόβιες βλέψεις της για την περιοχή των Σκόπιων και τη μακεδονικότητα».
«Τα κράτη μέλη της ΕΕ φέρεται να μην κατανοούν τις απαιτήσεις της Βουλγαρίας για άρση του βέτο, αλλά της δίνουν πάντα την ευκαιρία να εκλογικεύσει τον εκβιασμό της ώστε να περάσει ως ευρωπαϊκή αξία, η οποία μπορεί να ενσωματωθεί στο διαπραγματευτικό πλαίσιο για τα Σκόπια».
«Τώρα, ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν (ως ακόμη νυν πρόεδρος του Συμβουλίου της ΕΕ) προσφέρεται να είναι εγγυητής για την εφαρμογή μιας διμερούς συμφωνίας μεταξύ Σκοπίων και Βουλγαρίας.
Απλώς φαίνεται ότι ακόμα δεν έχει καταλάβει - τι ακριβώς ψάχνει η Βουλγαρία.
Τα τελευταία τρία χρόνια, η Βουλγαρία έχει επανειλημμένα αναβαθμίσει τα λεγόμενα της «Η θέση-πλαίσιο επιβεβαιώθηκε από δήλωση του βουλγαρικού κοινοβουλίου, που εξηγείται με μνημόνια προς τα κράτη μέλη της ΕΕ».
«Μπροστά σε μια παρανόηση των θέσεων εκείνων που απαιτούν την εθνικοϊστορική αφομοίωση των Σκοπίων και των (Σλαβο) Μακεδόνων, οι Βούλγαροι πολιτικοί προσπαθούν να αλλάξουν τακτική με κάτι που η ΕΕ θα μπορούσε πιο εύκολα να κατανοήσει - τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην προκειμένη περίπτωση - τα δικαιώματα των Βουλγάρων στα Σκόπια και η εισαγωγή τους στο σύνταγμα της Σκοπίων. Για το σκοπό αυτό, υπό το πρόσχημα του «σεβασμού των δικαιωμάτων των μειονοτήτων», που δεν πρέπει ποτέ να αναφερθεί σε σχέση με τη (σλαβο)μακεδονική μειονότητα στη Βουλγαρία, οι Βούλγαροι πολιτικοί προέβησαν σε προκλητικές ενέργειες - ανοίγοντας το λεγόμενο Βουλγαρικό Πολιτιστικό Κέντρο στο Μοναστήρι/ Μπίτολα (στα Σκόπια) που πήρε το όνομά του από έναν μάρτυρα συνεργάτη των φασιστών, τον Βάντσο Μιχαΐλοφ.
«Μετά την ενεργοποίηση του βέτο για τα Σκόπια στην ΕΕ, οι Βούλγαροι πολιτικοί έχουν επανειλημμένα παραπονεθεί ότι βρίσκονται υπό πίεση από τους συμμάχους, αλλά δεν σκοπεύουν να υποχωρήσουν στα αιτήματά τους, ούτε σε βάρος της ασφάλειας και της απειλής για την περιοχή, ούτε να δίνουν προτεραιότητα στα γεωστρατηγικά μπροστά στα εθνικά τους συμφέροντα, όσο παράλογα κι αν είναι.
Το βουλγαρικό βέτο στα Σκόπια, στο πλαίσιο μιας αντιπαράθεσης των μεγάλων δυνάμεων στην Ουκρανία, μπορεί να φαίνεται ως ένα «μικρό γραμματικό λάθος» στα μεγάλα γεωστρατηγικά συμφέροντα, αλλά για την εθνική επιβίωση των Σκοπίων είναι μια απειλητική για τη ζωή πρόκληση.
«Η Βόρεια Μακεδονία πρέπει να παλέψει για να μην πέσει θύματα των φιλοδοξιών αφομοίωσης κάποιου, στο όνομα της μεγάλης γεωστρατηγικής».
