Η Ιταλία δεν γνωρίζει πλήρως την έκταση και το βάθος της κρίσης που προκάλεσε η Άγκυρα στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν αισθάνεται ότι απειλείται από τις κινήσεις του Ερντογάν και παραμένει πεπεισμένη ότι δεν θα χρησιμοποιήσει τον στρατό κατά της Ελλάδας ή της Κύπρου.Περιμένουν λοιπόν να βρεθεί μια διπλωματική λύση και να ξεπεραστεί το πρόβλημα.
Η Ιταλία δείχνει νέα αμηχανία με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις που βρίσκονται στη Λιβύη.
Τον Αύγουστο, οι Τούρκοι ανέλαβαν τον έλεγχο του λιμανιού της Μισράτα, όπου σκοπεύουν να ιδρύσουν στρατιωτική βάση.
Εκδίωξαν τους ιταλικούς στρατιωτικούς γιατρούς που εργάστηκαν στο νοσοκομείο, το οποίο είχε ιδρυθεί πριν από χρόνια από τον ιταλικό στρατό.
Στα μέσα Οκτωβρίου, οι Τούρκοι ανέλαβαν τον έλεγχο της ακτοφυλακής της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης που εδρεύει στην Τρίπολη, μαζί με τους 20 ακτοφύλακες που της έδωσαν οι Ιταλοί!
Οι Τούρκοι ελέγχουν πλέον επίσημα τη ροή μεταναστών από τη Λιβύη προς την Ιταλία.
Η Ρώμη προσπάθησε να ενισχύσει την παρουσία της στις 4 Δεκεμβρίου, όταν ο ιταλός υπουργός Άμυνας Lorenzo Guerini υπέγραψε συμφωνία τεχνικής και στρατιωτικής συνεργασίας με τον Λιβυκό ομόλογό του στην κυβέρνηση της Τρίπολης, Σαλάτ Εντνίν αλ-Ναμρουσ.
Η συμφωνία προβλέπει τη δημιουργία μιας κοινής επιτροπής στρατιωτικής συνεργασίας Ιταλίας-Λιβύης, επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα μια προηγούμενη δέσμευση από τις ιταλικές ένοπλες δυνάμεις να εκκαθαρίσουν μεγάλο μέρος της χώρας των ναρκών.
Σκοπεύει επίσης να αρχίσει να εκπαιδεύει στρατιωτικούς γιατρούς αμέσως, ενώ οι αξιωματικοί του υπό τον ενοποιημένο στρατό της χώρας μπορούν να εκπαιδευτούν σε ιταλικές στρατιωτικές ακαδημίες.
Σύμφωνα με πηγές των μέσων ενημέρωσης, ο Ιταλός υπουργός δεν απέκλεισε τη δυνατότητα ίδρυσης νέου στρατιωτικού νοσοκομείου με ιταλικά έξοδα και νέα δωρεάν ενίσχυση της ακτοφυλακής της Λιβύης, αλλά σε λιμάνια που δεν θα ελέγχονται από τους Τούρκους.
Σύμφωνα με το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων Nova, ο υπουργός της Λιβύης (που θεωρείται στενότερα συνδεδεμένος με την Τουρκία) σχολίασε ότι η συμφωνία είχε ως στόχο «να κάνει τη Λιβύη ανεξάρτητη και εξαρτημένη μόνο από την Άγκυρα».
Η σημασία της Λιβύης για την Ιταλία
Το ίδιο πρακτορείο αποκάλυψε ότι κατά την τελευταία επίσκεψη του Guerini στην Τρίπολη τον Αύγουστο, το κλίμα ήταν πολύ κρύο.
Ο Ιταλός υπουργός είχε διαμαρτυρηθεί έντονα για την τουρκική συμπεριφορά στα Μισράτα.
Σε απάντηση, ο πρωθυπουργός Fayez al-Sarraj κάλεσε την ιταλική κυβέρνηση να στείλει στρατεύματα για να αντικαταστήσει τους Τούρκους, των οποίων τη βοήθεια, πρόσθεσε ο Sarraj, «πληρώνουμε ακριβά».
Ο Ιταλός υπουργός είχε απορρίψει την ανάπτυξη στρατευμάτων, αναφέροντας συνταγματικά και νομικά εμπόδια που εμποδίζουν την Ιταλία να στείλει στρατεύματα σε ξένες χώρες.
Έτσι ξεκίνησε η διαδικασία επεξεργασίας νέων μορφών στρατιωτικής συνεργασίας, η οποία κατέληξε σε συμφωνία στις αρχές Δεκεμβρίου.
Με αυτήν την κίνηση, η Ιταλία δείχνει ότι εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει στη Λιβύη, αλλά αποφεύγοντας την άμεση αντιπαράθεση με την Τουρκία.
Από αυτό που δείχνουν οι κινήσεις της Ρώμης, θεωρεί τη Λιβύη σημαντική τόσο από γεωπολιτική άποψη όσο και επειδή αποτελεί βάση μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη μέσω της Ιταλίας.
Η σημασία της χώρας από την άποψη της ενέργειας φαίνεται να θεωρείται χαμένη για πάντα από την Ιταλία, καθώς ο αριθμός των φρεατίων πετρελαίου που ελέγχονται από την ιταλική μεγαλοεπιχειρησιακή εταιρεία ENI, μεταξύ της Τρίπολης και της Cyrenaica, έχει μειωθεί σημαντικά.
Και όχι μόνο η ιταλική κυβέρνηση, αλλά και η ίδια η ENI φαίνεται πεπεισμένη ότι η επιστροφή των ενεργειακών πεδίων της Λιβύης στα ιταλικά χέρια είναι μια δύσκολη επιχείρηση.
Στην Ανατολική Μεσόγειο, η ENI ενδιαφέρεται για το κοίτασμα Zohr στην Αίγυπτο και εάν προκύψει οποιαδήποτε κοίτασμα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη του Ισραήλ.
Η απογοήτευση του Di Maio
Η έξοδος του ENI από την Ανατολική Μεσόγειο πιθανότατα έχει οριστικοποιηθεί.
Πριν από λίγους μήνες, ο Claudio de Scalzi, Διευθύνων Σύμβουλος, ανακοίνωσε ότι η εταιρεία του θα στραφεί σταδιακά σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας.
Στις αρχές Δεκεμβρίου, η ENI και η ιταλική κρατική εταιρεία ενέργειας ENEL ανακοίνωσαν ότι συγχωνεύτηκαν για την εγκατάσταση διυλιστηρίων υδρογόνου, ενώ στη Βρετανία η ENI έχει επενδύσει πολύ σε ανεμογεννήτριες.
Η στάση της Ιταλίας απέναντι στην Τουρκία πρέπει να συμπεριληφθεί σε αυτό το πλαίσιο.
Ο Μεσογειακός Διάλογος, που διοργανώθηκε για έκτη συνεχόμενη χρονιά από το ιταλικό Υπουργείο Εξωτερικών σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Διεθνούς Πολιτικής, έληξε στις 4 Δεκεμβρίου.
Φέτος, η συνάντηση ήταν online και εύκολη στην παρακολούθηση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Συνέντευξη Μητσοτάκη: Το lockdown και... η βόλτα στην Πάρνηθα
Άκουσα την ομιλία του Mevlüt Çavuşoğlu, ο οποίος είναι μόνιμος επισκέπτης, και την παρέμβαση του Νίκου Δένδια, αλλά κυρίως άκουσα πολύ προσεκτικά την παρέμβαση του Ιταλού ομολόγου τους, Luigi Di Maio.
Η ελπίδα μου ήταν να μας διαφωτίσει για την ιταλική πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο. Μάταια όμως
Η παρέμβαση του Di Maio ήταν ένα από αυτά τα κείμενα για τα οποία οι κακοί διπλωμάτες είναι συνήθως περήφανοι.
Με πολλά λόγια, είχε καταφέρει να πει απολύτως το τίποτα: όπως λίστες επιθυμιών, κλισέ, διάλογος, ειρήνη και οικονομική συνεργασία «μεταξύ των δύο ακτών της Μεσογείου».
Δεν αισθάνονται ότι απειλούνται
Οι συζητήσεις για την Ανατολική Μεσόγειο με τη μορφή της ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ, ήταν ένα από τα πολλά ενεργειακά θέατρα που εξετάζονται και μελετώνται από ιταλούς ηγέτες, οι οποίοι διατηρούν αποστάσεις από Ελλάδα, Κύπρο και Τουρκία για το θέμα
Συμπερασματικά, η Ιταλία δεν γνωρίζει πλήρως την έκταση και το βάθος της κρίσης που προκάλεσε η Άγκυρα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Ιταλία δεν αισθάνεται ότι απειλείται από τις κινήσεις του Ερντογάν και παραμένει πεπεισμένη ότι δεν θα χρησιμοποιήσει τον στρατό κατά της Ελλάδας ή της Κύπρου.
Περιμένουν λοιπόν να βρεθεί μια διπλωματική λύση και να ξεπεραστεί το πρόβλημα.
