Με αφορμή το επεισόδιο στη Ρω ας θυμηθούμε την ακοίμητη φρουρό του νησιού, τη Δέσποινα Αχλαδιώτου ή αλλιώς την κυρά της Ρω που σήκωνε για 40 χρόνια την ελληνική σημαία στο νησί.
Εγκαταστάθηκε το 1927 στη Ρω μόνιμα μαζί με τον άνδρα της. Μέχρι το 1940 ήταν μόνοι τους. Ο άνδρας της πέθανε εκείνη τη χρονιά γιατί δεν μπόρεσε να μεταφερθεί εγκαίρως από το νησί. Βοηθήσε στρατώτες του ιερού λόχου στην κατοχή.
Το 1975 ο Τούρκος δημοσιογράφος Ομάρ Κασάρ και άλλα δυο άτομα εκμεταλλευόμενοι την ολιγοήμερη απουσία της, κατέβασαν την ελληνική σημαία και ύψωσαν την τουρκική. Η κυρά της Ρω δε δίστασε να την κατεβάσει. Η κυρά της Ρω θα αναπαυθεί όταν στη Ρω και σε κάθε νησί και βραχονησίδα που μπορούν να κατοικηθούν, δοθούν κίνητρα για εγκατάσταση.
Είναι δικό μας έδαφος απολύτα κατοχυρωμένο από διεθνείς συνθήκες αλλά από την στιγμή που αναγνωρίζουμε μόνοι μας γκρίζες ζώνες αποφεύγοντας την παρουσία σε συγκεκριμένα μέρη για να μην προκληθεί η Τουρκία χάσαμε ελληνικό έδαφος χωρίς να γίνει πόλεμος.
Όποιος θεωρεί ότι ένας βράχος δεν έχει αξία, δε θα πολεμήσει ποτέ για τίποτα. Γιατί κάθε γωνιά της χώρας κατακτήθηκε με το αίμα των προγόνων μας που την έδωσαν σε αυτούς χωρίς να κερδίσουν τίποτα αλλά νομίζουν ότι μπορεί να αποφασίσουν πόσο γη και ύδωρ θα παραδώσουν αμαχητί.
