Σε μία απλουστευμένη εικόνα, λαμβάνουμε την ακτινοβολία του Ήλιου. Ένα ποσοστό αντανακλάται από τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, ενώ ένα άλλο συνεχίζει προς την επιφάνεια, όπου απορροφάται από τον αέρα, το έδαφος και τους ωκεανούς. Το υπόλοιπο αντανακλάται από την επιφάνεια στο διάστημα και κάποιο απορροφάται ξανά από την ατμόσφαιρα δημιουργώντας ένα φαινόμενο θερμοκηπίου το οποίο θερμαίνει περαιτέρω την επιφάνεια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Διάστημα - Πηγή βαρυτικών κυμάτων τα «κουκούλια» των ετοιμοθάνατων αστεριών υποστηρίζει νέα έρευνα
Ενώ λοιπόν το όζον στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας είναι σημαντικό για να μπλοκάρει την υπεριώδη ακτινοβολία από τον Ήλιο, τα περισσότερα κλιματικά μοντέλα αγνοούν το ρόλο του στο κλίμα της Γης. Με τη νέα έρευνα, οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως μία απώλεια του στρώματος του όζοντος θα οδηγούσε σε μείωση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 3.5 βαθμούς Kelvin.
Η Γη δεν είχε πάντα στρώμα όζοντος. Σε σχετικά πρόσφατους καιρούς, με την ανάπτυξη της ζωής, σταθεροποιήθηκε στο πάχος που έχει σήμερα. Οι επιστήμονες πειραματίστηκαν με προσομοιώσεις, αλλάζοντας το ποσό όζοντος στην ατμόσφαιρα και βρήκαν πως το όζον έχει την ιδιότητα να αυξάνει τη μέση θερμοκρασία επιφανείας.
Η εξαφάνισή του θα είχε καταστροφικές επιπτώσεις, καθώς η κυρίαρχη επίπτωση θα ήταν η ψύξη της άνω στρατόσφαιρας. Ο ψυχρός αέρας δεν μπορεί να συγκρατήσει υγρασία και έτσι η στρατόσφαιρα θα γινόταν πιο ξηρή. Οι ατμοί του νερού είναι ένα σημαντικό αέριο θερμοκηπίου και χωρίς αυτό, το φαινόμενο θερμοκηπίου θα ελαχιστοποιούνταν.
Η ψύξη της στρατόσφαιρας θα αποσταθεροποιούσε το στρώμα της ατμόσφαιρας, αποτρέποντας το σχηματισμό νεφών, ενώ η ταχύτητα του αέρα θα επιταχυνόταν κοντά στον ισημερινό και θα επιβραδυνόταν στους πόλους, με τεράστιες συνέπειες στα εποχικά καιρικά φαινόμενα σε όλο τον πλανήτη.
