Η συσκευή απεικόνισης στο Solar Orbiter, μια κοινή αποστολή μεταξύ της NASA και της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας, απαθανάτισε τον κομήτη Λέοναρντ να διασχίζει τον ουρανό με τον Γαλαξία στο βάθος σε μια εκπληκτική κινούμενη ακολουθία εικόνων από Παρασκευή έως Κυριακή. Η Αφροδίτη και ο Ερμής είναι επίσης ορατοί στην επάνω δεξιά γωνία του κινούμενου σχεδίου, με την Αφροδίτη να εμφανίζεται πιο φωτεινή και να κινείται από αριστερά προς τα δεξιά.
Σύμφωνα με το CNN, ο κομήτης Λέοναρντ έκανε την πλησιέστερη προσέγγιση στη Γη στις 12 Δεκεμβρίου, φτάνοντας σε απόσταση 21 εκατομμυρίων μιλίων (34 εκατομμυρίων χιλιομέτρων) από τον πλανήτη μας. Ο κομήτης θα είναι ορατός στον ουρανό τόσο του βόρειου όσο και του νότιου ημισφαιρίου μέχρι το τέλος αυτού του μήνα.
Θα βρεθεί πιο κοντά στον ήλιο στις 3 Ιανουαρίου, σε απόσταση 90 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, λίγο περισσότερο από τη μισή απόσταση της Γης. Εάν δεν διαλυθεί, η τροχιά του θα τον «πετάξει» στο διαστρικό διάστημα και δεν θα επιστρέψει ποτέ σύμφωνα με τη NASA.
Ο κομήτης ανακαλύφθηκε τον Ιανουάριο από τον αστρονόμο Γκρεγκ Λέοναρντ, ανώτερο ειδικό στην έρευνα στο Σεληνιακό και Πλανητικό Εργαστήριο του Πανεπιστημίου της Αριζόνα. Άρχισε να παρακολουθεί το ασαφές κομμάτι φωτός στις 3 Ιανουαρίου. «Το γεγονός ότι η ουρά φάνηκε σε αυτές τις εικόνες είναι αξιοσημείωτο, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο κομήτης βρισκόταν περίπου 465 εκατομμύρια μίλια μακριά (από τη Γη), περίπου την ίδια απόσταση με τον Δία (από τη Γη)», είπε.
Οι περισσότεροι κομήτες με μεγάλες περιόδους τροχιάς, όπως ο κομήτης Leonard, προέρχονται από το Νέφος του Oort, μια μεγάλη, παγωμένη περιοχή που περιβάλλει το ηλιακό μας σύστημα. Είναι πολύ μακριά από τη Γη για να το έχει επισκεφτεί διαστημόπλοιο.
Καθώς οι κομήτες πλησιάζουν τον ήλιο, αυτές οι γιγάντιες μπάλες πάγου αρχίζουν να ρίχνουν μέρος του υλικού τους, το οποίο σχηματίζει ένα φωτοστέφανο, γύρω από το αντικείμενο. Ρεύμα σκόνης και αερίου πίσω από τους κομήτες σχηματίζουν τις εξαιρετικά μακριές ουρές τους. Οι περισσότεροι κομήτες γίνονται ορατοί σε εμάς μόνο καθώς ταξιδεύουν μέσω του εσωτερικού ηλιακού συστήματος, όπου βρίσκεται η Γη, κατά τη διάρκεια των τροχιών τους στον ήλιο.
Η κατανόηση των κομητών μπορεί να ανοίξει ένα «παράθυρο» στον σχηματισμό του ήλιου και του ηλιακού μας συστήματος, επειδή λειτουργούν σαν κοσμικές χρονοκάψουλες υλικού.
Δείτε βίντεο του European Space Agency, ESA:
