Είναι «κρυμμένη» στην καρδιά πυκνού παραλίμνιου δάσους, στα ανατολικά του νομού Πρέβεζας και έχει τη δική της μοναδική ομορφιά. Ο λόγος για τη λίμνη Ζηρού, η οποία είναι μια από τις λιγότερο γνωστές λίμνες της χώρας μας, που όμως επιφυλάσσει μαγευτικές εικόνες στον επισκέπτη.
Το όνομά της πιστεύεται πως έχει σλαβική προέλευση, και πως το «Ζηρός» ή «Ζηρού» προέρχεται από το σλάβικο «οζέρο», που σημαίνει λίμνη. Βρίσκεται 2 χιλιόμετρα δυτικά της επαρχιακής οδού Άρτας - Φιλιππιάδας - Ιωαννίνων, απέναντι από την κοινότητα Παντάνασσας Άρτας, στη σκιά των Θεσπρωτικών βουνών και κοντά στον ποταμό Λούρο, με τον οποίο υπάρχει υπόγεια επικοινωνία.
Οι γεωλόγοι εκτιμούν πως η λίμνη Ζηρού ήταν κάποτε λιμναίο σπήλαιο, η οροφή του οποίου κατέρρευσε πριν από χιλιάδες χρόνια. Η έκτασή της είναι περίπου 900 επί 600 μέτρα και το μέγιστο βάθος της φτάνει στα 70 μέτρα. Στη νότια πλευρά της υπάρχει ρηχή αμμουδιά.Δεν τροφοδοτείται από ποταμούς αλλά από υπόγειες πηγές, στη βόρεια πλευρά της.
Πλατάνια, βελανιδιές, ιτιές και λεύκες είναι μερικά μόνο από τα φυτά που αφθονούν στην πυκνή βλάστηση γύρω από τη λίμνη. Ο τόπος είναι φιλόξενος για τα πουλιά και στην περιοχή γύρω από τη λίμνη ζουν πετρίτες, φιδαετοί, γερακίνες, κορμοράνοι αλλά και αλκυόνες, τσαλαπετεινοί και πολλά ακόμα. Την άνοιξη τα γύρω χωριά υποδέχονται δεκάδες πελαργούς, που καταφτάνουν για να χτίσουν τις φωλιές τους πάνω σε στύλους.