Το Tu-141 Strizh είναι ένα σοβιετικό drone, το οποίο μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης παρέμεινε στην κατοχή της Ρωσίας και της Ουκρανίας.
Τελευταία ακούμε πολύ συχνά πως οι Ουκρανοί τροποποιήσαν κάποια Tu-141 τους, έτσι ώστε να χτυπούν θέσεις των Ρώσων, ακόμη και σε μεγάλα βεληνεκή. Για να δούμε τι πραγματικά μπορεί να κάνει το drone.
Το Σοβιετικό Tu-141
Το Tupolev Tu-141 Strizh (Swift, δηλαδή "Γρήγορο") είναι ένα σοβιετικό αναγνωριστικό drone, το οποίο αποτέλεσε μία ανώτερη έκδοση του drone Tu-143 Reys, το οποίο έχουμε καλύψει σε άλλο άρθρο. Παρά την διαφορά στην ονομασία τους, το Tu-143 παράχθηκε κάποια χρόνια πριν από το Tu-141.
Το Strizh διέθετε πολύ μεγαλύτερη εμβέλεια και μπορούσε να μεταφέρει περισσότερο αναγνωριστικό εξοπλισμό. Το drone εκτέλεσε την πρώτη του πτήση το 1974 και ο σοβιετικός στρατός το υιοθέτησε το 1979. Η παραγωγή ξεκίνησε το ίδιο έτος σε υποδομή παραγωγής του Χάρκοβο της σημερινής Ουκρανίας.
Μέχρι το 1989, όποτε τελείωσε και η παραγωγή του, λέγεται πως παράχθηκαν συνολικά 142 μονάδες. Αυτά τα drones σκοπεύονταν να επιχειρούν στην Ευρώπη, δηλαδή κυρίως στα δυτικά σύνορα της Σοβιετικής Ένωσης. Μετά την διάλυσή της, τα αναγνωριστικά μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα Tu-141 κατέληξαν στην Ρωσία και στην Ουκρανία.
Κατά την διάρκεια της λειτουργίας τους αυτά τα drones έλαβαν μέρος σε αμέτρητες διαφορετικές ασκήσεις. Ωστόσο, εν τέλει ο σχεδιασμός "μπήκε στο ράφι", δηλαδή στα αποθέματα του ρωσικού και του ουκρανικού στρατού. Αφού αποσύρθηκε, το drone χρησιμοποιούνταν ως εναέριος στόχος από τον ρωσικό στρατό.
Το 2014 οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις επανέφεραν σε λειτουργία τα Tu-141, έτσι ώστε να τα χρησιμοποιήσουν σαν αναγνωριστικές πλατφόρμες. Κάποιες πηγές ανέφεραν πως το Κίεβο τα αναβάθμισε με σκοπό να βελτιωθούν οι δυνατότητές τους. Τα απογείωναν για αναγνωριστικές αποστολές πάνω από ουκρανικά εδάφη που είχαν καταλάβει Ρωσόφωνοι.
Ρόλος
Ο βασικός ρόλος του Tu-141 είναι η εδαφική αναγνώριση. Μπορεί να ανιχνεύσει στρατιωτικούς σχηματισμούς, εχθρικά στρατεύματα και οχήματα σε ανοιχτές περιοχές. Ένας άλλος ρόλος που μπορεί να αναλάβει το drone είναι η αναγνώριση γεφυρών και διάφορων βιομηχανικών υποδομών.
Το drone μπορεί να ταξιδέψει μέχρι και 450 χιλιόμετρα μέσα σε εχθρικό χώρο. Εξοπλίστηκε επίσης με φωτογραφική κάμερα, βιντεοκάμερα και υπέρυθρη κάμερα. Η τελευταία του επέτρεπε να επιχειρεί το βράδυ.
Συνολικά το drone επιδεικνύει βεληνεκές 1.000 χιλιομέτρων, χαρακτηριστικό που οφείλει στον στροβιλοκινητήρα KR-17A που διαθέτει. Ο κινητήρας αυτός του επιτρέπει να πετά με υπερηχητικές ταχύτητες.
