"Τι σημαίνει για την Τουρκία η εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο της Ουκρανίας;" είναι ο τίτλος άρθρου Ερντογανικού ΜΜΕ, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα εξής:
"Η Τουρκία καταβάλλει έντονες προσπάθειες από την έναρξη του πολέμου της Ουκρανίας τον Φεβρουάριο του 2022 για να φέρει κοντά την Ουκρανία και τη Ρωσία και να σταματήσει αμέσως τον πόλεμο. Οι δύο πλευρές συναντήθηκαν τελικά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στην Τουρκία. Μάλιστα, ειδησεογραφικά μέσα ανέφεραν ότι έγιναν μυστικές συναντήσεις. Αναφέρθηκε περαιτέρω ότι το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ επιδιώκουν να δημιουργήσουν μια νέα τάξη πραγμάτων μέσω του πολέμου της Ουκρανίας, και ως εκ τούτου δεν ήταν υπέρ του τερματισμού του πολέμου. Κατόπιν αυτιού, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ορισμένες συναντήσεις μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας διεξήχθησαν με μυστικότητα. Οι ανοιχτές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου με στόχο την πυροδότηση του πολέμου, καθώς και η έλλειψη υποστήριξής τους για προσπάθειες που στοχεύουν στη διακοπή του, οδήγησε σε μια σχεδόν παγκόσμια κοινή γνώμη ότι είναι υπέρ της συνέχισης του πολέμου της Ουκρανίας. Όχι μόνο απέφυγαν να στηρίξουν τις προσπάθειες της Τουρκίας, αλλά έκαναν ότι ήταν δυνατό για να εξασφαλίσουν ότι ο πόλεμος θα συνεχιστεί.
CONTINUE READING
100 μέρες πολέμου-Νέοι "αποκεφαλισμοί" Στρατηγών από τον Πούτιν- Τι έπεται;- Κύρια σενάρια για Ουκρανία, Ρωσία και Δύση
Η Τουρκία πολεμούσε ήδη εναντίον των ΗΠΑ και των ευρωπαϊκών κρατών στον Καύκασο, στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία, στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, στη Δυτική Θράκη και στα Βαλκάνια. Μεταξύ αυτών είναι τώρα και οι βόρειες ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Η αντίθεση των δυτικών χωρών στη στάση της Τουρκίας στον πόλεμο της Ουκρανίας δεν μπορεί να θεωρηθεί συνηθισμένη εξέλιξη.
Ενώ ο πόλεμος της Ουκρανίας συνεχίζεται, η πιθανή επισιτιστική κρίση βρίσκεται πλέον στην κορυφή της παγκόσμιας ατζέντας. Ο λόγος για την επισιτιστική κρίση έχει αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία από τον συνεχιζόμενο πόλεμο.
Η Ελλάδα τώρα εντάχθηκε και στο διάλογο της επισιτιστικής κρίσης. Μετά τη συνάντησή του με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι η χώρα του μπορεί να παίξει ρόλο στην εξαγωγή σιτηρών της Ουκρανίας. Ο Μητσοτάκης παρατήρησε ότι η Ελλάδα είναι ηγετική χώρα στη ναυτιλία για να ενισχύσει τη διεκδίκησή του. Ο Έλληνας πρωθυπουργός έδωσε επίσης την εντύπωση ότι έκανε τη δήλωση με την υποστήριξη της Γαλλίας, αποκαλύπτοντας την επιθυμία του να πάρει θέση εναντίον της Τουρκίας.
Αυτή η κίνηση της Ελλάδας μπορεί να συμβάλει στην κατανόηση των λόγων για τους οποίους ο πόλεμος της Ουκρανίας πήρε την δεύτερη θέση στην παγκόσμια ατζέντα. Τελικά, το γεγονός ότι η πιθανή έλλειψη τροφίμων θα οδηγήσει ιδιαίτερα τις αφρικανικές χώρες σε κρίση λιμού είναι στην ημερήσια διάταξη.
Η Τουρκία έχει εμπλακεί στον πόλεμο από την έναρξη της πανδημίας, σχεδόν ταυτόχρονα στον Καύκασο, τη βόρεια Συρία και τη Λιβύη. Αυτό παρουσιάζει την ευαισθησία της τρέχουσας περιόδου.
Οι ΗΠΑ έπρεπε να φύγουν από το Αφγανιστάν κατά την ίδια περίοδο. Η Αρμενία πολέμησε την Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν στον Καύκασο.
Το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) και οι συνιστώσες του πολέμησαν την Τουρκία στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία.
Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα επιχείρησε να δημιουργήσει μια κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο.
Η νέα εποχή που ξεκίνησε στις αρχές του 19ου αιώνα με την Ελληνική Εξέγερση μπορεί να συνδεθεί με τα κέρδη της Ευρώπης σε διάφορες περιοχές. Η Ελληνική Εξέγερση παρουσιάζει την αλλαγή στον τρόπο αντιμετώπισης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ο ευρωπαϊκός επεκτατισμός κορυφώθηκε και αυτόν τον αιώνα. Παρόλα αυτά, η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέμεινε το μεγαλύτερο εμπόδιο που στεκόταν στον δρόμο του επεκτατισμού της Ευρώπης.Η σωστή σύγκριση μεταξύ της οθωμανικής περιόδου και της σημερινής Τουρκίας θα διευκολύνει την κατανόηση τόσο του παρελθόντος όσο και της τρέχουσας κατάστασης.
Η περιοχή μας επηρεάστηκε άμεσα από τον αποικιακό επεκτατισμό τον 19ο αιώνα. Ο Amir Abdulkadir και ο Shaykh Shamil ήταν σύγχρονοι. Ο ένας προσπάθησε να σταματήσει τη Γαλλία στην Αλγερία, ενώ ο άλλος προσπάθησε να σταματήσει τη Ρωσία στον Καύκασο.
Πρόσφατες ειδήσεις αναφέρουν ότι η Τουρκία πρέπει να σταματήσει στις ίδιες περιοχές. Τα αρνητικά νέα για τον Οθωμανικό Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ Β' πρέπει να αναλυθούν υπό το φως των γραμμών αντίστασης που δημιούργησε η Οθωμανική Αυτοκρατορία ενάντια στον βρετανικό και γαλλικό επεκτατισμό.
Καθώς η επιρροή των αποικιών του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας έφτασε στα βάθη της περιοχής, αναχαιτίστηκαν από τους Οθωμανούς. Ο δυτικός Τύπος ήταν η προέλευση των ειδήσεων που απέδιδαν ονόματα όπως δεσπότης, τύραννος, αυταρχικός και Ερυθρός Σουλτάνος στον Abdulhamid II. Αυτό τουλάχιστον δίνει μια ιδέα για τις πνευματικές πηγές των ομάδων της αντιπολίτευσης στο εσωτερικό.
Μπορεί να ειπωθεί ότι οι ομάδες που ήταν αφοσιωμένες στην πολιορκία τόσο της Ελλάδας όσο και της Τουρκίας εντός και εκτός για λογαριασμό της Δύσης έκαναν λάθος υπολογισμό. Η Τουρκία βρισκόταν σε αμυντική θέση τον 19ο αιώνα. Είναι φυσικό ότι οι αρχαίες ελληνικές μυθολογίες ενέπνευσαν τη σύγχρονη δυτική λογοτεχνία σε μια εποχή που δεν είχαμε τη δύναμη να αποτρέψουμε τον ευρωπαϊκό επεκτατισμό στην περιοχή μας.
Στην ίδια κατηγορία είναι και τα εγκώμια που ψάλλονται σήμερα στην Ελλάδα και στο PKK.
Είναι σαφές ότι οι επεκτατικές ευρωπαϊκές χώρες και οι ΗΠΑ δεν είναι σε θέση να κάνουν υπολογισμούς με βάση τις απώλειες. Εργάζονται σήμερα για να λάβουν μέτρα κατά της Τουρκίας, καθώς η δυναμική της περιοχής μεταβάλλεται.
Οι πληρεξούσιοι όπως η Ελλάδα και το PKK θα αποδειχθούν μεγάλα φορτία για την Ευρώπη και τις ΗΠΑ."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Τα παραπάνω τα παραθέτουμε προκειμένου να διακριβώσουμε τον τρόπο σκέψης του Ερντογάν, αναφορικά με την Ελλάδα αλλά και τις τρέχουσες Διεθνείς εξελίξεις, αφού είναι γνωστό ότι το εν λόγω τουρκικό ΜΜΕ πρόσκειται στο κυβερνητικό καθεστώς και κατά συνέπεια απηχεί τις απόψεις του.
Διαπιστώνεται λοιπόν ότι η Ελλάδα και οι Κούρδοι αντιμετωπίζονται από το Ερντογανικό καθεστώς ως πληρεξούσιοι των ΗΠΑ-ΕΕ προκειμένου να πληγεί η Τουρκία, η οποία είναι μια αναδυόμενη μεγάλη δύναμη και η οποία αναδιαμορφώνει τους συσχετισμούς ισχύος στην περιοχή.
Για να στηρίξουν αυτόν τον συλλογισμό, οι Τούρκοι ερμηνεύουν με ανάλογο τρόπο την Ιστορία της περιοχής, επισημαίνοντας το ρόλο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, στη διαμόρφωση του τρόπου αντιμετώπισης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τις μεγάλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις της τότε εποχής, Γαλλίας και Αγγλίας.
Ουσιαστικά η Τουρκία, πολεμούσε ήδη πριν τον πόλεμο Ουκρανίας-Ρωσίας, εναντίον των ΗΠΑ και των ευρωπαϊκών κρατών στον Καύκασο, στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία, στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, στη Δυτική Θράκη και στα Βαλκάνια, παραδέχονται οι ίδιοι οι Τούρκοι....
