“Ο πνιγμένος από τα μαλλιά πιάνεται”, δηλώνει μια παλαιά ελληνική παροιμία που ταιριάζει απόλυτα στον Τούρκο πρόεδρο, ο οποίος σύμφωνα με ιταλικές δημοσιογραφικές πηγές “ξεχνά” το ΑΚΡ και στρέφεται στον τουρκικό εθνικισμό για να ενώσει την χώρα και να σώσει την εξουσία του, μετά τα απανωτά λάθη του.
Στο πλαίσιο αυτό η πολιτική των "τουρκικών κανονιοφόρων" και της "Γαλάζιας Πατρίδας" είναι οι αφορμές για αυτά τα ύποπτα τουρκικά σχέδια.
Όπως είναι γνωστό, κάθε στρατιωτικό μέσο (ιδίως το πολεμικό ναυτικό) είναι ένα από τα μέσα που χρησιμοποιεί ένα κράτος για να στηρίξει την εξωτερική του πολιτική.
Σύμφωνα με ιταλικές στρατιωτικές πηγές, το τουρκικό ναυτικό δεν φαίνεται προς το παρόν ικανό να ανησυχεί τις χώρες της Ευρώπης αλλά και χώρες αντιπάλους στην περιοχή της Α.Μεσόγειου για τις πραγματικές δυνατότητες του από τεχνική και επιχειρησιακή άποψη.
Ο λόγος αφορά στον μικρό αριθμό σύγχρονων πολεμικών σκαφών και στα αμυντικά προγράμματα που θα αργήσουν πλέον πολύ, λόγω οικονομικής κρίσης που πλήττει την χώρα.
“Ωστόσο,ενέχονται σοβαροί κίνδυνοι από την επιθετικότητα της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας, ακόμα κι αν αυτή κινδυνεύει από πιθανές ακραίες συνέπειες.
Σε αυτήν την περίπτωση, έχοντας ήδη απομονωθεί πολιτικά αρκετά στη Μεσόγειο, από Κάιρο και Αθήνα, η Άγκυρα προκαλεί ένα ασταθές περιβάλλον, μέσα στο οποίο δεν θα έχει την δυνατότητα να επιβιώσει σε περίπτωση στρατιωτικής σύρραξης”, τονίζουν οι Ιταλοί.
“Ο Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά ότι κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα μπορέσει να επιβιώσει πολιτικά αν θεωρηθεί ως απειλή από τη διεθνή κοινότητα”, δηλώνει Ιταλός αμυντικός αναλυτής.
Τα τελευταία χρόνια ο Ερντογάν συμπεριφέρθηκε κατά αυτόν όμως τον τρόπο, κινούμενος προς πιο ξεκάθαρους εθνικιστικούς τόνους, με σκοπό να καθιερωθεί ως κύριος διάδοχος του νέου υπό δημιουργία χαλιφάτου.
Ο Τούρκος πρόεδρος για να σταματήσει τη διάβρωση και την πτώση του AKP λόγω των τεράστιων οικονομικών προβλημάτων της χώρας, ετοιμάζεται να απευθύνει έκκληση για πανεθνικό κλίμα στην Τουρκία, δημιουργώντας "μπαμπούλες", δείχνοντας με το δάκτυλο του φυσικά την Ελλάδα.
Ο ίδιος τα χρειάζεται όλα αυτά μαζί με την υποστήριξη του ακροδεξιού κόμματος MHP, για να επιβιώσει πολιτικά αλλιώς κινδυνεύει πραγματικά να δει έναν εμφύλιο εντός της χώρας του το επόμενο διάστημα.
Έτσι με “όχημα” τη Γαλάζια Πατρίδα, ο Ερντογάν, θα θέσει σε συναγερμό τους Τούρκους πολίτες, λέγοντας ότι απειλείται δήθεν η τουρκική κυριαρχία (από την Ελλάδα), ενώ θα έχει στείλει ήδη πολεμικά και ερευνητικά πλοία για να πραγματοποιήσουν αναζήτηση σε ελληνικές θαλάσσιες περιοχές και καθώς και πλοία για γεωτρήσεις τους σε τμήμα της κυπριακής ΑΟΖ.
Το ΝΑΤΟ παρενέβη πριν από κάποιο διάστημα σε αυτήν την κρίση της Τουρκίας με την Ελλάδα, δημιουργώντας έναν αμφιλεγόμενο μηχανισμό που θα προλαμβάνει τυχόν άσχημες καταστάσεις, αλλά στην ουσία αυτός δίνει "δικαιώματα" στην Άγκυρα να προκαλεί ακόμα πιο πολύ και με πιο απίστευτο τρόπο.
Ο Ερντογάν, τόσο από στρατιωτική όσο και από πολιτική άποψη, έχει γίνει ένας συχνά απρόβλεπτος παίκτης, καθώς προκαλεί συνεχώς, αφού όμως διαπιστώνει ότι όλοι οι ηγέτες της δύσης, της Αφρικής, αλλά και της Μ. Ανατολής υποχωρούν στην ρητορική του, με εξαίρεση τον Ε. Μακρόν.
Η Ευρώπη, είναι πολιτικά άλαλη και κωφή, συνεχίζοντας να καταβάλλει τεράστια προσπάθεια να κρατήσει την Τουρκία, ( με ευθύνη της Γερμανίας) εντός πλαισίων “συνεργασίας”.
Η Τουρκία δείχνει να παίζει ένα τάχα “έξυπνο παιχνίδι” με όλους, ενώ στην πραγματικότητα, κανένας ηγέτης δεν θέλει να κοντραριστεί με τον Ερντογάν, φοβούμενος πιθανές συνέπειες στο εσωτερικό της χώρας του.
Ένας από τους λόγους της προκλητικά κατευναστικής στάσεως της ΕΕ, είναι ότι το 70% των χρεών των τουρκικών εταιρειών διαχειρίζονται ευρωπαϊκές τράπεζες, οι οποίες κινδυνεύουν πραγματικά.
Εάν η Ευρώπη αποφασίσει να επιβάλει κυρώσεις στην Άγκυρα, θα υποστεί τεράστιου μεγέθους ζημιά, δεδομένου ότι το χρέος των τουρκικών εταιρειών έναντι των ευρωπαϊκών τραπεζών είναι απλά τεράστιο, ενώ υπενθυμίζουμε ότι στην Τουρκία εδρεύουν περίπου 800 ιταλικές εταιρείες, πολλές γερμανικές αλλά και ισπανικές.
Τι θα γίνει όμως σε μια νέα πιθανή ελληνοτουρκική κρίση, αφού η Άγκυρα ανακοίνωσε έρευνες κάτω από την Κρήτη πριν μερικές ημέρες;
Η Ελλάδα, ούτε κυρώσεις πραγματικές μπορεί να πετύχει μέσω της ΕΕ, ούτε μπορεί εύκολα να εμπλακεί με τους Τούρκους σε κάτι πιο σοβαρό στην Α.Μεσόγειο, αφού το ΝΑΤΟ θέλει να αποκλείσει “δια ροπάλου” αυτό ενδεχόμενο με τον μηχανισμό αποτροπής συγκρούσεων.
Το πιο πιθανό ενδεχόμενο είναι να συνεχίζουν να προκαλούν οι Τούρκοι, ενώ η μόνη περίπτωση που μπορεί να έχουμε κάτι πραγματικά σοβαρό, θα είναι λόγω ενός πιθανού "ατυχήματος", το οποίο φοβούνται όλες οι πλευρές.
Η Τουρκία αποτελεί σίγουρα ένα σημαντικό σημείο αναφοράς για τη διαχείριση των ευαίσθητων ισορροπιών της περιοχής της Μεσογείου, η οποία υπήρξε πάντα σταυροδρόμι οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων,που τώρα πλήττεται από τη δύσκολη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, με όλες τις βαθιές κοινωνικές επιπτώσεις που συνεπάγεται αυτό.
Ωστόσο, η προσέγγιση του Ερντογάν τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργήσει μια τρομερή αμφιβολία σε περισσότερους από έναν δυτικούς σύμμαχους για το συνολικό σχέδιο της Τουρκίας.
Η Άγκυρα δεν εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει πλέον έναν σημαντικό πυλώνα της αρχιτεκτονικής ασφαλείας του ΝΑΤΟ ή, μάλλον, αντιπροσωπεύει τον πιο αδύναμο κρίκο του και, ενδεχομένως, μια περαιτέρω απειλή κατά της σταθερότητας της Ευρώπης και της Μεσογείου να δώσει το έναυσμα να κτυπηθεί τώρα ακόμα και η ίδια η Τουρκία.