Η Αμερική απαντά με τον ίδιο εκβιαστικό τρόπο, που την κοντράρει ο ισλαμιστής πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν. Και πιστεύω πως θα δούμε και χειρότερα, εκτός αν μία εκ των κυβερνήσεων, των Ηνωμένων Πολιτειών ή της Τουρκίας, βάλει νερό στο κρασί της και υποχωρήσει… Και δεν θα εκπλαγώ αν αυτή είναι η αμερικανική η οποία αντιμετωπίζει πάντα με φόβο, ακόμα και με δέος τη σχέση της με την Άγκυρα.
Ο Τούρκος πρόεδρος χρησιμοποιεί τους φυλακισμένους Αμερικανούς υπηκόους, με πρώτο τον πάστορα Μπράνσον, για να εκβιάζει τον Ντόναλντ Τραμπ και την Αμερική. Έχει ειπωθεί και δεν έχει διαψευστεί ότι τους χρησιμοποιεί ως όμηρους για να αναγκάσει τους Αμερικανούς, να του παραδώσουν τον Ιμάμη Γκιουλέν και ένα Τούρκο τραπεζίτη, τον Αττίλα, που έχει αναμειχθεί στην παραβίαση των αμερικανικών κυρώσεων εναντίον του Ιράν.
Ως απάντηση, ορισμένα μέλη του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ χρησιμοποιούν τον «μπαμπούλα» του Κογκρέσου. Μετά τη Γερουσία, που προηγήθηκε χρησιμοποιώντας σκληρή γλώσσα για τον κ. Ερντογάν, ακολούθησε η Βουλή των Αντιπροσώπων, που ομιλεί για την ανάγκη να συνετιστεί η Τουρκία και να ξαναγίνει δημοκρατική χώρα. Διαφορετικά θα υποστεί κυρώσεις, που θα αφορούν ειδικά την περίπτωση των αμερικανικών μαχητικών F-35, η τεχνολογία των οποίων θα μπορούσε να διαρρεύσει προς τη Μόσχα.
Βεβαίως, οι Αμερικανοί νομοθέτες δεν παίζουν ένα βρώμικο παιγνίδι, όπως διατείνεται ο Ερντογάν. Παίζουν καθαρά. “Αυτό είναι που βλέπεις”, λένε συχνά οι βουλευτές και οι γερουσιαστές και έχουν δίκιο. Διότι τηρούν τους νόμους του αμερικανικού κράτους, που ψήφισαν οι ίδιοι και πρέπει να σεβαστεί και η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ.
Η Τουρκία αποφάσισε να συνεργαστεί με τη Ρωσία και το Ιράν, εν γνώση της ότι αποτελούν μισητούς εχθρούς για το αμερικανικό κατεστημένο. Άρα δεν δικαιολογείται τώρα να παίζει το θύμα. Το ρωσικό σύστημα S-400 είναι εχθρικό όπλο για το ΝΑΤΟ και τα μέλη του, ανάμεσα στα οποία είναι και η Τουρκία. Εάν ο Ταγίπ Ερντογάν είναι αποφασισμένος να παραλάβει τους S-400 και να μην πράξει ότι και η Κύπρος με τους S-300 που τους αποθήκευσε στην Κρήτη, τότε θα υποστεί κυρώσεις. Εκτός εάν η Αμερική και το ΝΑΤΟ έχουν αποφασίσει να υποχωρήσουν και να ρεζιλευτούν. Όλα είναι πιθανά με τους Ερντολάγνους γραφειοκράτες…
Οι Αμερικανοί λένε στους Τούρκους να ξεχάσουν την αγορά των S-400 και να απευθυνθούν στις δυτικές αγορές. Αντιλαμβάνομαι ότι εσχάτως τους τόνισαν και κάτι άλλο: Εάν επιμένετε στην αγορά των S-400 αποθηκεύστε τους στη Μόσχα. Όπως έκανε η Κύπρος στέλνοντας τους S-300 στην Κρήτη. Ήταν τότε που είπε με θυμό ο μακαρίτης ο Γλαύκος ο Κληρίδης στον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, που τον πίεσε να ΜΗΝ μεταφέρει το ρωσικό σύστημα στην Κύπρο, ότι «τον πρόδωσε». Μας προδώσατε όπως το 1974, του είχε υπογραμμίσει αφήνοντας τον τότε πρωθυπουργό στήλη άλατος.
Βεβαίως το Κογκρέσο αφήνει την τελική απόφαση στη διακριτική ευχέρεια του υπουργού Άμυνας, Τζιμ Μάτις, ενός έμπειρου πρώην στρατιωτικού, που διατηρούσε πάντα καλές σχέσεις με τους Τούρκους. Τώρα τον περιγράφουν θυμωμένο με την Τουρκία. Το Πεντάγωνο αντιμετωπίζει και ένα άλλο πρόβλημα, με την Ινδία, η οποία επίσης αγοράζει τους S-400. Η διαφορά είναι ότι η Ινδία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ.
Το ερώτημα είναι το εξής: Θα μπορούσε η Αμερική να μην ενοχλήσει την Ινδία και ταυτόχρονα να υποβάλει κυρώσεις στην Τουρκία; Βεβαίως. Διότι η χώρα του Ερντογάν πρέπει να σεβαστεί τους κανόνες και τους όρους του ΝΑΤΟ, που δεν επιτρέπει οπλισμό που δεν είναι συμβατός με τον δικό του.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν είναι ένας εύκολος άνθρωπος. Ενώ η τακτική της Αμερικής είναι πέρα για πέρα λογική, ο ίδιος διαθέτει εμπρηστικό λόγο. Θα αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την αντίδραση του διότι υπό την πίεση των εκλογών στην Τουρκία, θα μπορούσε να απαντήσει με φραστική βιαιότητα.
Οι βουλευτές και οι γερουσιαστές θέτουν όρους που αφορούν την πώληση των F-35, ενός υπερόπλου, στην Τουρκία.
Έχουν δίκιο να εκφράζουν φόβους ότι θα μπορούσε να διαρρεύσει η αμερικανική τεχνολογία στη Ρωσία.
Έχουν δίκιο να φοβούνται ότι θα προδώσει τα μυστικά τους ο Ταγίπ Ερντογάν. Ήδη υπάρχουν υποψίες ότι το έχει κάνει.
Έχουν δίκιο να μην του έχουν καμία εμπιστοσύνη…
Μετά από μία περίοδο όπου απουσίαζε η αποφαστικότητα, η αμερικανική πλευρά άρχισε να δείχνει τα δόντιά της. Απομένει να δούμε ποιό θα είναι το τέλος της ιστορίας…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ολοκληρώνοντας αυτό το κείμενο, δεν μπορώ παρά να συγχαρώ τους Ελληνοαμερικανούς ακτιβιστές του HALC, της νέας οργάνωσης της Ομογένειας που δίνει μαθήματα πατριωτισμού στην Ουάσιγκτον. Η εκστρατεία για την ακύρωση της συμφωνίας για τα F-35, έγινε σε συνεργασία με το Αρμενικό και το Εβραϊκό Λόμπι και αποδίδει καρπούς. Μακάρι να τα καταφέρουν να επιβάλουν εμπάργκο όπλων στην κατοχική δύναμη Τουρκία. Θα είναι μία μεγάλη ηθική νίκη για την Ομογένεια…
Πηγή: hellasjournal.com
