Δεν θα αποτελούσε μαντική ικανότητα να καταλάβει κάποιος τη διάσταση απόψεων μεταξύ Ερντογάν και Νταβούτογλου, η οποία καθαρά ξεδιπλώθηκε στις συνομιλίες για συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας στο προσφυγικό. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια προσπάθεια του Νταβούτογλου να διαχωρίσει τη θέση του από την ρητορική Ερντογάν παρουσιάζοντας ένα Ευρωπαϊκό προφίλ, που τον φέρνει σε διαφορετική ενδεχομένως τροχιά από τον Τούρκο Πρόεδρο.
Έτσι πίσω από το Κυπριακό αλλά και από την ευρύτερη προσπάθεια, να κρατηθούν ζεστές οι ευρωτουρκικές σχέσεις, που καταβάλλουν ο Αχμέτ Νταβούτογλου και ένα σημαντικό μέρος της τουρκικής διοίκησης, κυρίως στο υπουργείο Εξωτερικών, βρίσκεται αναμφισβήτητα η ανάγκη της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής να παραμείνει σε μια ευρωπαϊκή τροχιά λόγω της οικτρής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει. Εκτός όμως από αυτήν την προφανή διάσταση, πίσω από την ευρωπαϊκή προσέγγιση, και άρα πίσω και από το Κυπριακό, κρύβεται και μια εσωκομματική διάσταση. Στην Τουρκία δεν είναι πλέον μυστικό για κανέναν ότι οι σχέσεις του Ταγίπ Ερντογάν με τον Αχμέτ Νταβούτογλου δεν είναι καθόλου αγαστές και ότι το ΑΚΡ και το ευρύτερο ισλαμικό πολιτικό κίνημα βρίσκονται σε μια περίοδο βαθιών μεταλλάξεων και εσωτερικών αντιπαραθέσεων. Με τον Αχμέτ Νταβούτογλου να προσπαθεί να διαδραματίσει έναν ρόλο μπαλαντέρ και να χτίσει τη δική του πολιτική παρουσία κάπου ανάμεσα στον Ταγίπ Ερντογάν και τους αντιφρονούντες με επικεφαλής τον Αμπντουλάχ Γκιούλ. Βετεράνοι παρατηρητές των τουρκικών πραγμάτων εκτιμούν ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός προσπαθεί να χτίσει αυτή τη δική του παρουσία έχοντας ως βασικό θεμέλιο την ευρωπαϊκή πολιτική και την προσέγγιση με την ΕΕ.
Θεωρούμε ότι η κόντρα Νταβούτογλου – Ερντογάν θα αποτελέσει σημαντικό παράγοντα εξελίξεων στην τουρκική πολιτική σκηνή. Ασφαλώς και πίσω από την κίνηση Νταβούτογλου βρίσκονται σημαντικοί παράγοντες και κάποτε συνεργάτες του Τούρκου Πρόεδρου, που απ ότι φαίνεται αρχίζει μετά τις ΗΠΑ την Ρωσία, τις μυστικές υπηρεσίες να χάνει και πιστούς συνεργάτες, με το πολιτικό του μέλλον να αρχίζει να κλονίζεται.
