Σήμερα, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων Θεοφόρων Πατέρων της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, που πραγματοποιήθηκε το έτος 787 στη Νίκαια, και είχε διατυπώσει την ορθόδοξη διδασκαλία για την τιμητική προσκύνηση των εικόνων. Ταυτόχρονα, καταδίκασε την αίρεση των εικονομάχων. Το ίδιο ιστορικό γεγονός εορτάζεται από την Εκκλησία και την Κυριακή της Ορθοδοξίας.
Επίσης, σήμερα εορτάζουμε τη μνήμη των Αγίων Λουκιανού πρεσβυτέρου Αντιοχείας, Σαβίνου επισκόπου και Βάρσου επισκόπου Εδέσσης.
Ο Άγιος Λουκιανός καταγόταν από τα Σαμόσατα της Συρίας και ήταν γόνος ευσεβούς οικογενείας. Μετά το θάνατο των γονιών του, μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς και επιδόθηκε στη μελέτη των Γραφών, συμβάλλοντας σημαντικά στη μετάφραση των κειμένων των 49 Βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης. Εμφορούμενος από ευλάβεια και ζήλο να συμπαρίσταται με διάκριση στους ανθρώπους, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στην Αντιόχεια. Αργότερα, ένεκα της ποιμαντικής του δράσης συνελήφθη στη Νικομήδεια από το Διοκλητιανό. Εκεί φυλακίσθηκε και τελικά πέθανε λόγω εξάντλησης.
Ο Όσιος Σαβίνος, ταπεινός και φιλήσυχος στο χαρακτήρα, τηρούσε στο βίο του το «λάθε βιώσας», δηλ. εν τω κρυπτώ. Ύστερα από πολλές πιέσεις, δέχτηκε να χειροτονηθεί Επίσκοπος, όμως πολύ σύντομα εγκατέλειψε την Αρχιερατική πορεία, ένεκα της φθοράς και των πιέσεων της διοίκησης. Επέστρεψε στο μοναχικό κελί του κι επιδόθηκε στην άσκηση και την προσφορά. Ζώντας στην αφάνεια οικειοθελώς, τα συναξάρια δε διατήρησαν ούτε τον τίτλο της Επισκοπής, για την οποία χειροτονήθηκε. Απεβίωσε ειρηνικά και οσιακά.
Ο Όσιος Βάρσος Επίσκοπος Εδέσσης της Συρίας έζησε κατά την εποχή της αίρεσης του Αρείου. Διέπρεψε και στη Φοινίκη, την Αίγυπτο και τη Θηβαΐδα. Τον εξόρισαν και τελικά τον έκλεισαν σ’ ένα φρούριο κοντά στο Αλγέρι, όπου άφησε την τελευταία του πνοή. Όλη η ζωή του ήταν αφιερωμένη στην υπηρεσία του Θεού, της Εκκλησίας και των ανθρώπων.
