Ο Ιησούς σκύβει και πλένει τα πόδια των μαθητών του, ταπεινά σαν δούλος, ψιθυρίζοντας «ουκ ήλθον διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι».
Έπειτα, στο Μυστικό Δείπνο, ο Χριστός συντρώγει με τους μαθητές Του. Εκεί έγινε η παράδοση των φρικτών Μυστηρίων, η προσφορά της Θείας Κοινωνίας στους ανθρώπους.
«Τούτο εστί το Σώμα μου το υπέρ υμών διδόμενον· τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν· ωσαύτως και το ποτήριον μετά το δειπνήσαι λέγων· τούτο το ποτήριον η καινή διαθήκη εν τω αίματί μου, το υπέρ υμών εκχυνόμενον...». Τους λέει ότι θα σταυρωθεί και ότι κάποιος θα τον προδώσει.
Έπειτα ο Ιησούς, μέσα στο σκοτάδι της νύχτας εκείνης, πηγαίνει στο όρος των Ελαιών με τους μαθητές του και προσεύχεται γεμάτος αγωνία. «Πάτερ, ει βούλει παρενεγκείν τούτο το ποτήριον απ᾿ εμού· πλην μη το θέλημά μου, αλλά το σον γινέσθω» (Πατέρα, αν θέλεις, απομάκρυνε αυτό το ποτήρι από εμένα. Όμως όχι το θέλημά μου, αλλά το δικό σου να γίνει).
Φανερώθηκε τότε σ’ Αυτόν άγγελος από τον ουρανό που τον ενίσχυε. Και επειδή έπεσε σε αγωνία, εντονότερα προσευχόταν. Και έγινε ο ιδρώτας του σαν θρόμβοι αίματος που κατέβαιναν στη γη…
Τέλος, ακολουθεί το γεγονός της προδοσίας του Ιούδα. Έχει πολλές προδοσίες να παρουσιάσει η ιστορία, καμία όμως δεν μπορεί να συγκριθεί σε κακότητα και δολιότητα, με εκείνη που διέπραξε ο μαθητής του Ιησού, ο Ιούδας, ο οποίος για 30 αργύρια, έγινε σύμβολο κακίας, αχαριστίας και διεφθαρμένης ψυχής.
Τα πασχαλινά έθιμα της Μεγάλης Πέμπτης
Από το πρωί οι νοικοκυρές καταγίνονται με το ζύμωμα. Ζυμώνουν τυρόπιτες, κουλουράκια, τσουρέκια και τις κουλούρες της Λαμπρής, με διάφορα μυρωδικά και τις στολίζουν με ξηρούς καρπούς και με στολίδια από ζυμάρι.
Βασική ασχολία της ημέρας είναι και το βάψιμο των αυγών. Πάσχα δίχως κόκκινα αυγά δε γίνεται. Για αυτό και η Μεγάλη Πέμπτη λέγεται επίσης και «Κόκκινη Πέμπτη».
Τοπικό έθιμο είναι και «οι Λαμπρές»
Μικροί και μεγάλοι από όλες τις Ενορίες, κρατώντας σημαίες και λάβαρα, βγαίνουν στις εξοχές και μαζεύουν «λαμπρές», ένα ωραίο αρωματικό λουλούδι χρώματος μώβ, που ανθίζει την συγκεκριμένη εποχή, και το σκορπίζουν στις πλατείες, στους δρόμους και στις αυλές των Ναών.
Την Μεγάλη Πέμπτη, τελείται η Ακολουθία των Παθών, διαβάζονται τα δώδεκα Ευαγγέλια, γίνεται η τελετή της Σταύρωσης του Χριστού, και σε όλες τις Ενορίες γίνεται ο στολισμός των Επιταφίων.
Η συγκίνηση της λαϊκής ψυχής για το θείο δράμα κορυφώνεται. «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας…»
Κατά το έθιμο, γυναίκες μαυροφορεμένες, σε όλες τις Ενορίες, διανυκτερεύουν στην εκκλησία, ξενυχτούν, φυλάγουν και μοιρολογούν το Χριστό, όπως συνηθίζουν να κάνουν για κάθε αγαπημένο τους νεκρό.
«Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα….».
Η εξαιρετική ιερότητα των όσων τελούνται στις λειτουργίες της Μεγάλης Πέμπτης και της Μεγάλης Παρασκευής, προσδίδει ξεχωριστή θεία δύναμη.