Την Παρασκευή 9 Ιουλίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου και των Οσίων Διονυσίου του Ρήτορος και Μητροφάνους του Πνευματικού στη Φυτειά Ημαθίας.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος τέλεσε μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού γέροντος του, Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρού Παντελεήμονος του Β΄, με την ευκαιρία συμπληρώσεως 18 ετών από την κοίμηση του στις 9 Ιουλίου του 2003.
Παράλληλα, με την ευκαιρία της εορτής των Οσίων Διονυσίου και Μητροφάνους τελέστηκε μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των Μικραγιαννανιτών Διονυσίου και Μητροφάνους των Ιερομονάχων και Γερασίμου, Αβιμέλεχ και Σπυρίδωνος των μοναχών.
O Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Μή ἐλλείπητε ἐχθροῦ τά πανουργεύματα, ἅ τεκταίνει καθ᾽ ἡμῶν συντρίβειν πάντοτε».
Μία παράκληση ἀπευθύνει ὁ ἱερός ὑμνογράφος πρός τούς ἑορταζομένους σήμερα ὁσίους καί θεοφόρους πατέρες Διονύσιο τόν ρήτορα καί Μητροφάνη τόν πνευματικό, τούς προστάτες μαζί μέ τόν ἅγιο Ἀθανάσιο τῆς ἐνορίας σας.
Μία παράκληση, τήν ὁποία ἐπαναλαμβάνουμε καί ἐμεῖς κάθε φορά πού ψάλλουμε τό ἀπολυτίκιό τους. Καί τί τούς ζητοῦμε; Γιατί τούς παρακαλοῦμε; Τούς παρακαλοῦμε νά μήν παραλείπουν ποτέ νά διαλύουν τίς πανουργίες τοῦ πονηροῦ ἐναντίον μας.
Οἱ ὅσιοι καί θεοφόροι πατέρες, τῶν ὁποίων τιμοῦμε τή μνήμη, ἀσκήτευσαν γιά πολλά χρόνια στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὄρους, στή Μικρά Ἁγία Ἄννα, προερχόμενοι ἀπό τή Μονή Στουδίου τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἀσκήτευσαν σέ ἕναν τόπο ἀπόμακρο καί ἀπομονωμένο ἀπό τόν κόσμο ἀκόμη, θά ἔλεγα, καί σήμερα. Ἔζησαν μόνοι τους μέσα σέ ἕνα σπήλαιο, χωρίς ἐπικοινωνία, χωρίς μέσα, χωρίς κἄν τά ἀπαραίτητα καί ἀναγκαῖα γιά τή ζωή τους. Ἔζησαν μέ νηστεία καί προσευχή, μέ ἀγρυπνία καί ἄσκηση, νικώντας τόν ἑαυτό τους καί ὑπερβαίνοντας μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ τά μέτρα τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. Ἔζησαν νικώντας καί τούς πειρασμούς τοῦ πονηροῦ, ὁ ὁποῖος ἰδιαιτέρως προσβάλλει τούς ἀσκητές, ἀλλά καί ὅσους ἀγωνίζονται νά ζήσουν μέσα στήν παρουσία τοῦ Θεοῦ καί προσπαθεῖ νά τούς παρασύρει μέ διάφορα τεχνάσματα καί νά τούς ἐξαπατήσει καί νά τούς ἐκφοβίσει ἀκόμη, προκειμένου νά ἀποσπάσει τήν προσοχή τους ἀπό τόν Θεό καί ἀπό τόν πνευματικό τους ἀγώνα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Επίθεση με βιτριόλι-Μητροπολίτης Βεροίας: Να τον φωτίσει ο Θεός
Γι᾽ αὐτό καί οἱ ὅσιοι πατέρες μας, ὁ ὅσιος Διονύσιος καί ὁ ὅσιος Μητροφάνης, γνωρίζουν ἀπό τή δική τους ἀσκητική ἐμπειρία πόσο πανοῦργος καί πόσο κακός εἶναι ὁ διάβολος, ἀλλά καί μέ πόσο ζῆλο ἐπιδιώκει τό κακό τοῦ ἀνθρώπου. Γνωρίζουν ὅμως καί πόση δύναμη καί πόση πίστη καί πόση προσευχή χρειάζεται γιά νά μπορέσει ὁ ἄνθρωπος νά μήν ὑποχωρήσει καί νά μήν πέσει στήν παγίδα του, «ἵνα μή εἴπῃ» ὁ πονηρός «ἴσχυσα πρός αὐτόν», ὅπως γράφει καί ὁ ψαλμωδός Δαβίδ.
Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος καί μαζί τους καί ἐμεῖς παρακαλοῦμε τούς ὁσίους πατέρες μας, τόν ὅσιο Διονύσιο καί τόν ὅσιο Μητροφάνη, ὅπως, θά λέγαμα, τά παιδιά παρακαλοῦν τούς πατέρες τους, νά μᾶς προστατεύσουν μέ τή χάρη πού ἔχουν λάβει ἀπό τόν Θεό, ἀπό τά τεχνάσματα καί τίς πανουργίες τοῦ διαβόλου. Νά τά διαλύσουν καί νά τά συντρίψουν πρίν νά τά ἀντιμετωπίσουμε, γιατί εἶναι δύσκολο νά ἀπαλλαγεῖ κανείς ἀπό τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ, ὅταν πέσει.
Καί ἄς μήν νομίζουμε ὅτι οἱ παγίδες τοῦ πονηροῦ καί οἱ τρόποι, τούς ὁποίους μετέρχεται γιά νά μᾶς παρασύρει μακριά ἀπό τόν Θεό, εἶναι μόνο πνευματικοί. Μπορεῖ νά εἶναι καί φυσικοί, μπορεῖ νά εἶναι ἀσθένειες, θλίψεις, σωματικές δοκιμασίες, προβλήματα καί δυσκολίες, μέ τά ὁποῖα ἐπιχειρεῖ νά ἐπιτύχει τόν στόχο του, νά ἐπιτύχει τήν καταστροφή μας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μητροπολίτης Βεροίας: «Ο Γέρος του Μοριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης»
Θά πρέπει ὅμως καί ἐμεῖς νά εἴμεθα προσεκτικοί καί νά μήν ἀφήνουμε τόν ἑαυτό μας ἕρμαιο στίς προσβολές τοῦ πονηροῦ. Θά πρέπει νά ἀποφεύγουμε ὅσο μποροῦμε τούς πειρασμούς καί τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ, προσέχοντας τή ζωή μας καί ἐξετάζοντας ποῦ βαδίζουμε καί τί κάνουμε. Διότι πολλές φορές πέφτουμε μόνοι μας στήν παγίδα του, γιατί δέν προσέχουμε τή ζωή μας, γιατί λέμε ἄς δοκιμάσουμε τό ἕνα ἤ τό ἄλλο, νομίζοντας ὅτι θά μπορέσουμε νά ἀντισταθοῦμε καί ὅτι δέν θά ἐπηρεασθοῦμε ἀπό τό κακό. Ἀλλά ἡ βεβαιότητα πού δείχνουμε πολλές φορές στόν ἑαυτό μας καί στίς δυνάμεις μας μπορεῖ νά ἀποβεῖ ἐπικίνδυνη ἤ καί μοιραία γιά τήν ψυχή μας, γιατί ἡ αὐτοπεποίθηση εἶναι ἔκφραση ἐγωισμοῦ, καί ὅπου ὑπάρχει ἐγωισμός, ἐκεῖ δέν ὑπάρχει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος τό δηλώνει κατηγορηματικά ὅτι «ταπεινοῖς δίδωσι χάριν». Ἀντίθετα, ὁ Θεός ἐπιτρέπει κάποιες φορές νά πέσουμε γιά νά ταπεινωθοῦμε, γιά νά ἀντιληφθοῦμε τήν ἀδυναμία μας καί νά ζητήσουμε τό ἔλεός του.
Ἐκτός ὅμως ἀπό τήν προσοχή πού πρέπει νά μᾶς διακρίνει χρειάζεται καί ἡ προσευχή. Οἱ ἅγιοι, ὁ ὅσιος Διονύσιος καί ὁ ὅσιος Μητροφάνης, ἀντιμετώπισαν καί νίκησαν τόν πονηρό μέ τήν προσευχή. Αὐτό εἶναι τό ἰσχυρότερο ὅπλο πού ἔχουμε καί θά πρέπει νά τό ἀξιοποιοῦμε θωρακίζοντας τόν ἑαυτό μας μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ. «Ἰησοῦ ὀνόματι μάστιζε πολεμίους», μᾶς συστήνει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος. Καί ὅταν ἐμεῖς ζητοῦμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅταν ζητοῦμε τή βοήθεια τῶν ἁγίων μας, ὅταν παρακαλοῦμε τούς προστάτες μας ὁσίους Διονύσιο τόν ρήτορα καί Μητροφάνη, τότε θά ἔχουμε καί τή χάρη καί τήν προστασία τους καί θά βλέπουμε τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ νά συντρίβονται καί θά αἰσθανόμεθα τήν παρουσία τους καί στόν πνευματικό μας ἀγώνα καί στή ζωή μας, καί θά ἔχουμε καί τή βοήθειά τους γιά ξεπεράσουμε καί τόν πειρασμό ἀκόμη τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ καί νά ἀπαλλαγοῦμε διά τῶν πρεσβειῶν τους ἀπό αὐτή τή μεγάλη δοκιμασία, μέ τήν ὁποία ἐπιχειρεῖ ὁ πονηρός νά μᾶς ἀπομακρύνει μέ διάφορους τρόπους ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ἀπό τόν Θεό.
Ἄς προσευχόμεθα καί στήν περίπτωση αὐτή, ἀλλά καί ἄς προσέχουμε παίρνοντας πάντοτε τά ἀναγκαῖα μέτρα καί ἀκολουθώντας τίς ὑποδείξεις τῶν εἰδικῶν, γιά νά ἔχουμε καί τήν προστασία καί τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἁγίων μας.
