Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας τέλεσε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία της εορτής του Αγίου Νικολάου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών, η οποία μετεδόθη απευθείας μέσω τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, ερμηνεύοντας την ευαγγελική περικοπή της θεραπείας της συγκύπτουσας γυναικός μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Ο Χριστός μπαίνοντας στη Συναγωγή αμέσως στρέφει τα Άγια όμματά του επί την ασθένεια και την ταλαιπωρία αυτής της γυναίκας. Και χωρίς συζήτηση, "παραχρήμα", ενώπιον του Αρχισυναγώγου, ενώπιον των θρησκευτικών ανθρώπων της εποχής, ημέρα Σάββατο, ανατρέπει όχι μόνο τη νοοτροπία τους, διασαλεύει όχι μόνο την ησυχία τους, όχι μόνο το βόλεμα τους, ανατρέπει και αυτήν ακόμη την θρησκευτική τάχατες τάξη και παραβιάζει, ανατρέπει την αργία του Σαββάτου και θεραπεύει τη συγκύπτουσα γυναίκα. Διότι ο Χριστός είναι ο ανορθωτής της συγκύπτουσας ύπαρξης μας, της συγκύπτουσας ψυχής μας, της συγκύπτουσας κοινωνίας, της συγκυπτουσας ανθρωπότητας. Ο Χριστός ήρθε στον κόσμο για να πάψει η κοινωνία να είναι συγκύπτουσα και πάνω από όλα, να πάψει να είναι υποκρίτρια. Διατί η υποκρισία είναι το περικάλυμμα ενός εγωισμού, μίας ατομοκρατίας, ενός θρησκευτικού ναρκισσισμού, ο οποίος θέλει να έχει τον Θεό στα δικά του μέτρα, για τους δικούς του ανθρώπους, για το δικό του περιβάλλον και το χειρότερο για τα δικά του συμφέροντα, έστω κι αν δίνει πνευματικό τάχατες χρώμα, ή ενίοτε εθνικοθρησκευτικό, ή ενίοτε ελληνοχριστιανικό, ή χρώμα δήθεν πατριωτισμού και ευσεβείας».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μητροπολίτης Φθιώτιδος: «Η πανδημία απομυθοποίησε την αφροσύνη του σύγχρονου κόσμου»
Συνεχίζοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος κ Συμεών αναφέρθηκε στον εορταζόμενο Άγιο Νικόλαο και στις προκλήσεις, τις οποίες έζησε στο διάβα της ζωής του, χαρακτηρίζοντάς τον ως ανορθωτή της κάθε συγκύπτουσας κατάστασης.
«Αυτό το δρόμο που έδειξε ο Χριστός ακολούθησε και ο Άγιος Νικόλαος, του οποίου σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του. Ήρθε στον κόσμο για να πάρει από το χέρι κάθε συγκύπτουσα ψυχή της εποχής του, αλλά και τη συγκύπτουσα κοινωνία της εποχής του. Να παράσχει ιατρεία, θεραπεία όχι μόνο σωματική, αλλά πάνω από όλα να θεραπεύσει νοοτροπίες, αντιλήψεις, καταστάσεις, κατεστημένες νοοτροπίες».
Ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος ανέφερε:
«Ο Άγιος Νικόλαος είναι πρωτοπόρος, είναι παρών, γιατί ο Άγιος Νικόλαος πάνω από όλα υπήρξε, ήταν, είναι και θα είναι, όχι του εαυτού, του, αλλά του Θεού της αγάπης.
Αυτό είναι το προσκλητήριο της Εκκλησίας, τόσο επίκαιρο, τόσο ουσιαστικό, τόσο απελευθερωτικό, τόσο αναγκαίο για τη ζωή μας. Να μπορέσουμε σε όποια εποχή και να βαδίζουμε, όποιες και αν είναι οι προκλήσεις, είτε ζούμε σε καθεστώς απόλαυσης θρησκευτικής ελευθερίας, είτε ζούμε σε μία έκτακτη κατάσταση στέρησης, όπως την παρούσα περίοδο. Η πρόσκληση είναι μία και μοναδική. Να αγαπήσουμε το Θεό και να αγαπήσουμε τον άλλον άνθρωπο. Να ζούμε για τον Θεό και να ζούμε για το συνάνθρωπο».
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε μνημόσυνο για τους τρεις άμεσα προκατόχους του Μητροπολίτες Φθιώτιδος κυρό Νικόλαο, κυρό Δαμασκηνό και κυρό Αμβρόσιο αναφέροντας με νόημα:
«Τέτοια μέρα για 23 ολόκληρα χρόνια εόρταζε ο μακαριστός και Άγιος προκάτοχός μου κυρός Νικόλαος. Λειτουργούσε εδώ στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό. Επίσης, τέτοιες μέρες επί 36 χρόνια, 4 Δεκεμβρίου εόρταζε επίσης ο μεγάλος και σπουδαίος προκάτοχός μου κυρός Δαμασκηνός, ο άνθρωπος της επιείκειας, της μεγαλοκαρδίας και της αγάπης.Και επίσης τέτοιες μέρες, σαν αύριο 7 Δεκεμβρίου, εόρταζε ο μακαριστός προκάτοχός μου κυρός Αμβρόσιος, μία σπουδαία χαρισματική προσωπικότητα, που άφησε την σφραγίδα και το αποτύπωμά του στην τοπική Εκκλησία και γενικότερα στην Εκκλησία της Ελλάδος.
Θεωρώ χρέος μου, τούτη την ημέρα, να τελούμε ένα κοινό μνημόσυνο για τους τρεις προκατόχους μου, που εόρταζαν σε αυτό το τριήμερο και συνεορτάζουν και συλλειτουργούν στο ουράνιο Θυσιαστήριο και σίγουρα αυτή η συλλειτουργία θα είναι μια ακοίμητη πρεσβεία για την Εκκλησία της Φθιώτιδος».
Στη συνέχεια ο κ. Συμεών μετέβη στους τάφους των προκατόχων του για να καταθέσει, όπως είπε, «το λουλούδι της αγάπης του».
