Σου φωνάζουν ότι ήσουν λάθος. Ίσως και να ήσουν. Αλλά πίστεψε με δεν είναι αυτό το σημαντικό.
Διότι τότε μονάχα μετανοούμε και αλλάζουμε στην ζωή μας όταν τα λάθη μας έχουν αυθεντικότητα. Όταν στις αποφάσεις και στις πράξεις μας κατοικούμε εμείς.
Ο μεγάλος γιός της παραβολής του Ασώτου υιού ήταν σωστός;
Ναι. Αλλά όχι αληθινός, γι αυτό και ποτέ δεν κατάλαβε τον Πατέρα του (Θεό). Ο άσωστος υιός, ήταν σωστός; Όχι. Αλλά ήταν αληθινός μέσα στην αμαρτία του. Δηλαδή ήταν αυθεντικός σε αυτό που έκανε. Γι’ αυτό και μπόρεσε να γνωρίσει την αγάπη του πατέρα του.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι να είσαι απλά σωστός, αλλά να είσαι αληθινός. Δεν σώζει η ορθότητα αλλά η αλήθεια.
Δηλαδή όταν όλοι θα σου φωνάζουν ησουν λάθος να μπορείς να απαντήσει «ναι αλλά ήμουν αληθινός.»
Κράτα αυτό στην ζωή σου. Τα άλλα αργά η γρήγορα θα τα βρεις. Οι δοκιμασίες θα σε ωριμάσουν, θα μάθεις από τα ίδια σου τα λάθη.
Το να γίνεις σωστός δεν είναι δύσκολο το να είσαι αυθεντικός πίστεψε με είναι σπάνιο.