Την Τετάρτη 22 Ιουλίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου και της Αγίας Μαρκέλλης της Χιοπολίτιδος στη Νέα Λυκογιάννη.
Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμα του ανέφερε μεταξύ άλλων: Ἄν ὁ Ἰούλιος εἶναι ὁ μήνας τῆς συγκομιδῆς πολλῶν γλυκῶν καί εὐχύμων καρπῶν, πού κάνουν ὅσους μέ ἀγάπη καί κόπο πολύ καλλιέργησαν τή γῆ ὅλο τόν χρόνο νά εὐφραίνονται καί νά τούς ἀπολαμβάνουν, εἶναι ταυτόχρονα καί μήνας πολλῶν πνευματικῶν καρπῶν πού προέρχονται ἀπό τό γεώργιο τοῦ Θεοῦ, τό γεώργιο τῆς Ἐκκλησίας, καί εὐφραίνουν ὄχι μόνο τόν οὐράνιο γεωργό, τόν Θεό μας, ἀλλά καί ὅλους ἐμᾶς πού ἀπολαμβάνουμε τήν ὕπαρξή τους.
Οἱ πνευματικοί αὐτοί καρποί τοῦ γεωργίου τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ἄλλοι ἀπό τούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, τῶν ὁποίων οἱ μνῆμες κατακλύζουν τίς ἡμέρες τοῦ Ἰουλίου καί μᾶς προσκαλοῦν στίς πανηγύρεις τους γιά νά εὐφρανθοῦμε καί ἐμεῖς ἀπό τήν ἄρρητη πνευματική εὐωδία τους, γιά νά τραφοῦμε ἀπό αὐτές καί νά ὠφεληθοῦμε πνευματικά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο Μητροπολίτης Χαλκίδος στον εορτασμό του προφήτου Ηλίου
Γιατί τί ἄλλο εἶναι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας παρά οἱ γλυκεῖς καρποί πού βλάστησαν ἀπό τόν σπόρο τοῦ καλοῦ σπορέως Χριστοῦ, ἀπό τόν σπόρο πού ἔσπειραν οἱ ἀπόστολοι καί οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας στήν ἀγαθή γῆ τῆς ψυχῆς τοῦ καθενός. Εἶναι οἱ γλυκεῖς καρποί πού προέκυψαν ἀπό τά δένδρα τῆς πίστεως, πού φύτρωσαν ἀπό τόν κάθε σπόρο πού ἔπεσε στήν ἀγαθή γῆ, πού δέν τόν κατέπνιξαν τά ἀγκάθια τῶν μεριμνῶν τοῦ βίου, πού δέν λύγισαν στό φύσημα τοῦ ἀνέμου, γιατί εἶχαν ρίζες βαθειές, πού δέν ξεράθηκαν, γιατί ποτίσθηκαν μέ τά δάκρυα τῆς προσευχῆς καί τῆς μετανοίας, μέ τούς ἱδρῶτες τῆς ἀσκήσεως ἀλλά καί μέ τό αἷμα τοῦ μαρτυρίου. Καί ἔτσι τά δένδρα αὐτά τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας ἔδεσαν καρπούς ἀρετῆς καί ἁγιότητος πού δέν πάγωσαν ἀπό τό κρύο τῆς ἀπιστίας καί τῆς ἀμφιβολίας, γιατί ἦταν προστατευμένοι στό θερμοκήπιο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Δέν καταστράφηκαν ἀπό τά σκουλήκια καί τά ἔντομα, γιατί οἱ ἅγιοι ἀπομάκρυναν ἀπό τήν ψυχή τους ὅλα τά ἐπικίνδυνα σκουλήκια τοῦ φθόνου, τῆς ὑπερηφανείας, τῆς φιλαργυρίας, τῆς πλεονεξίας καί τῆς φιλαυτίας. Ἔγιναν γλυκεῖς καί εὐώδεις, γιατί ὡρίμασαν κάτω ἀπό τόν ἥλιο τῆς θείας χάριτος.
Αὐτούς τούς γλυκεῖς καρπούς τοῦ πνευματικοῦ της γεωργίου προβάλλει ἡ Ἐκκλησία μας μέ τίς μνῆμες καί τίς πανηγύρεις τῶν ἁγίων μας αὐτές τίς ἡμέρες. Καί σήμερα μᾶς προβάλλει δύο γυναῖκες, τήν ἁγία Μαγδαληνή τή μυροφόρο καί τήν ἁγία παρθενομάρτυρα Μαρκέλλα, πού τιμοῦμε ἰδιαιτέρως ἐδῶ στήν ἐνορία σας καί στόν ναό σας.
Καρπός γλυκύς καί εὔχυμος γιά τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἡ ἁγία Μαρκέλλα προσέφερε ὄχι μόνο τήν ἁγνότητα καί τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός της στόν Νυμφίο τῆς Ἐκκλησίας Χριστό, ἀλλά καί τήν ἴδια της τῆς ζωή, καθώς μαρτύρησε προκειμένου νά μήν ἀρνηθεῖ τήν πίστη της καί προκειμένου νά μήν χωρισθεῖ ἀπό Αὐτόν πού ἀγάπησε μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς της.
Καί ἀξίζει πράγματι τήν τιμή μας καί τήν ἀγάπη μας ἡ ἁγία Μαρκέλλα, ἀξίζει τόν θαυμασμό μας καί τήν προσοχή μας, ἀξίζει νά τή μιμηθοῦμε, γιατί ἡ πραγματική τιμή τῶν μαρτύρων εἶναι ἡ μίμησή τους. Δέν ἀρκεῖ μόνο νά τούς τιμοῦμε ἐκκλησιαζόμενοι κατά τήν ἡμέρα τῆς μνήμης τους. Δέν ἀρκεῖ νά προσκυνοῦμε τήν εἰκόνα τους ἤ νά ἐπικαλούμεθα τίς πρεσβεῖες τους κατά τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τους καί νά ἀδιαφοροῦμε γιά τή ζωή τους, γιά τούς ἀγῶνες τους, γιά τήν ἁγιότητά τους, γιά τό μαρτύριό τους. Γιατί, ὅπως ὅταν τιμοῦμε καί ἀγαποῦμε ἕναν συνάνθρωπό μας πού στή διάρκεια τῆς ζωῆς του μέ τούς ἀγῶνες καί τίς προσπάθειές του ἐπέτυχε κάτι μεγάλο καί σημαντικό, καί θέλουμε νά τοῦ μοιάσουμε καί νά τόν μιμηθοῦμε, ἔτσι θά πρέπει νά κάνουμε καί μέ τούς ἁγίους καί τίς ἁγίες πού τιμοῦμε καί ἑορτάζουμε. Οἱ ἅγιοι δέν ἐπέτυχαν μόνο κάτι σπουδαῖο καί σημαντικό, ἀλλά τό σπουδαιότερο καί σημαντικότερο ἀπό ὅσα μπορεῖ νά ἐπιτύχει ὁ ἄνθρωπος, ἐπέτυχαν αὐτό τό ἕνα τοῦ ὁποίου «ἔστι χρεία», ὅπως λέγει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Καί αὐτό τό ἕνα εἶναι ἡ ἁγιότητα, εἶναι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Ἄν, λοιπόν, θέλουμε πραγματικά καί εἰλικρινά νά τιμήσουμε τήν ἁγία Μαρκέλλα, θά πρέπει νά προσπαθήσουμε καί ἐμεῖς νά ἐπιτύχουμε αὐτό πού ἐπέτυχε καί ἡ ἴδια. Θά πρέπει νά προσπαθήσουμε νά ἀποκτήσουμε τούς καρπούς τῆς ἀρετῆς καί τῆς ἁγιότητος. Καί ἄν ἐκείνη ἐπέτυχε νά προσφέρει στόν Θεό τήν ἁγνότητα καί τήν παρθενία της, ἐμεῖς θά πρέπει νά προσπαθήσουμε νά τηροῦμε τούς ἑαυτούς μας «ἁγνούς ἀπό τοῦ κόσμου», καθαρούς ἀπό κάθε κοσμική καί ὑλόφρονα ἐπιρροή, καθαρούς ἀπό κάθε πάθος πού θά προσπαθεῖ νά καταστρέψει τόν σπόρο τῆς πίστεως καί νά ἀκυρώσει κάθε πνευματική πρόοδο. Θά πρέπει νά προσπαθοῦμε καί ἐμεῖς, ὅπως καί ἡ ἁγία Μαρκέλλα ἀλλά καί ἡ ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή, νά ἀρδεύουμε τό γεώργιο τῆς ψυχῆς μας μέ τή χάρη τῶν μυστηρίων, μέ τά δάκρυα τῆς προσευχῆς καί τῆς μετανοίας, νά μένουμε συνδεδεμένοι ἄρρηκτα μέ τήν Ἐκκλησία, τῆς ὁποίας εἴμαστε μέλη, γιά νά μήν ξεραθοῦμε καί ἀποκοποῦμε ἀπό αὐτήν, θά πρέπει νά προσπαθοῦμε νά ἐκριζώνουμε ὅλα τά ἀγκάθια τῶν παθῶν καί τῶν κοσμικῶν μεριμνῶν πού ἀπομυζοῦν τούς χυμούς τοῦ δένδρου τῆς ψυχῆς μας, καί κυρίως θά πρέπει νά παρακαλοῦμε τόν Θεό νά μή μᾶς στερεῖ τῆς χάριτός του, γιατί χωρίς τή δική του χάρη καμία προσπάθεια δέν ἀποδίδει καρπούς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου στη εορτή του Προφήτου Ηλιού - Κυριακή Δ΄Οικουμενικής Συνόδου
Χαίρομαι ἰδιαίτερα πού σήμερα μοῦ δόθηκε ἡ εὐκαιρία νά εἶμαι στήν ἐνορία σας καί νά πανηγυρίσουμε ὅλοι μαζί τήν ἁγία Μαρκέλλα. Βέβαια ἡ ἑορτή της εἶναι κάθε χρόνο, ἀλλά συμβαίνει κάθε χρόνο αὐτή τήν ἡμέρα νά εἶμαι στό Ἅγιο Ὄρος, γιατί γιορτάζει τό κελλί στό ὁποῖο ἔγινα μοναχός, καί ἔτσι δέν εἶχα τή δυνατότητα νά εἶμαι πάντοτε ἐδῶ. Σήμερα ὅμως, μιά καί δέν βρίσκομαι ἐκεῖ γιά ἄλλες ὑποχρεώσεις, ἔχω τή χαρά νά εἶμαι μαζί σας καί νά ζήσω κοντά σας καί ὅλα αὐτά τά ἔργα τά ὁποῖα μέ πολλή ἀγάπη προσπαθεῖ ὁ π. Κωνσταντίνος, πέρα ἀπό τά ἱερατικά καθήκοντα πού ἔχει στήν ἐνορία του, νά ἐπιτελέσει γιά νά βοηθήσει καί ἐσᾶς, ἐδῶ στήν ἐνορία τοῦ ἁγίου Δημητρίου καί τῆς ἁγίας Μαρκέλλης.
Γι᾽ αὐτό ἀπό καρδίας τόν συγχαίρω, ὄχι μόνον ἐκεῖνον ἀλλά καί ὅλους ἐσᾶς πού συμπαρίστασθε στό ἔργο αὐτό τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλα τά ἔργα γίνονται πάντοτε μέ τή συμπαράσταση τῶν πιστῶν, δέν τά κάνει ὁ Δεσπότης οὔτε μόνοι οἱ ἱερεῖς, τά κάνουν οἱ εὐλαβεῖς χριστιανοί πού ἀγαποῦν τήν Ἐκκλησία, νιώθουν ὅτι εἶναι μέλη αὐτοῦ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας καί ἔτσι βοηθοῦν. Γι᾽ αὐτό καί ἐγώ ἀπό καρδίας σήμερα, μαζί μέ τίς εὐχές γιά τήν ἁγία Μαρκέλλα, εὔχομαι σέ ὅλους σας πνευματική ὑγεία καί πνευματική καρποφορία.
